„Skarb” Szekspira stulecia. XVII znalezione z wiadomościami: stała się piosenką

Rzadki rękopis ukrywał się w poezji i był mylony z kopią Sonnet 116 przez te wszystkie lata, ale w rzeczywistości został „dostosowany”.

Badacz z Oxford University odkrył rzadka odręczna kopia słynnego sonetu 116 Szekspira. Był ukryty w siedemnastej kolekcji poezji.

„Skarb”, podobnie jak uniwersytet w ten poniedziałek, został znaleziony wśród ról Elias Ashmole (1617-1692)założyciel Ashmolean Museum i zdecydowany obrońca monarchii podczas angielskiej wojny domowej. To druga znana kopia manuskryptu sonetu, którą można odkryć. Leah Veroneseze szkoły angielskiej, dokonał tego odkrycia podczas prowadzenia dochodzenia w sprawie doktoratu w bibliotece Bodleian.

Manuskrypt jest częścią „różnorodny”, Rodzaj manuskryptu (odręczny dokument zamiast pisania lub drukowania), który zawiera wybór tekstów różnych autorów na różne tematy. Początkowa nowoczesna poezja często krążyła w Mislain. Ten manuskrypt zawiera również oryginalną poezję Eliasa Ashmole.

„Gdy spojrzałem na manuskrypt, wiersz wydawał mi się dziwną wersją sonetu 116. Kiedy spojrzałem na katalog (pierwotnie skompilowany w dziewiętnastym wieku), wiersz został opisany, a nie niepoprawnie, jako„ o stałości zakochanej ”, ale nie wspomina o Szekspira”, powiedział Veronese w stwierdzeniu.

„Uważam, że połączenie pierwszego dodatkowego wersetu„ Błąd samozadowolenia przejmuje te umysły ”i brak Szekspira w oryginalnym opisie katalogu może być powodem, dla którego ten wiersz Został niezauważony jako kopia sonet 116 przez te wszystkie lata”Wyjaśnił Veronese w oświadczeniu.

Sonnet został zaadaptowany jako piosenka

Dla badacza, co czyni tę wersję „szczególnie fascynującą … to sposób, w jaki wiersz został dostosowany”.

„Sonet należy do dzieł załadowanych politycznie, na przykład zabranionych świątecznych piosenek i satyrycznych wierszy o burzliwych wydarzeniach z początku lat 40. XIX wieku. W tej kopii sonet został zaadaptowany jako piosenka z muzyką kompozytora Henry’ego Lawesa. Ta kopia zawiera tylko tekst, ale samą muzykę można znaleźć w śpiewniku w bibliotece publicznej w Nowym Jorku„Szczegółowo.

Kompozycja piosenki obejmuje Siedem dodatkowych wersetów oraz zmiany w oryginalnym wprowadzeniu Szekspira i ostateczna poniszczenie. Wprowadzenie zmienia się: „Nie pozwól mi poślubić prawdziwych umysłów; Przyznaj przeszkody; Miłość nie jest miłością; Które zmienia się, gdy znajdziesz zmiany ”na:„ Błąd samozadowolenia przejmuje wszystkie te umysły; Który z fałszywymi wyznaniami nazywa to miłością; To się zmienia, gdy znajdziesz zmiany ”.

Prawdopodobnym praktycznym powodem dodatkowych linii jest stworzenie większej liczby wersetów. Jednak w kontekście angielskiej wojny secesyjnej dodatkowe linie można również odczytać jako apel do lojalności religijnej i politycznej. Chociaż dodatkowe linie mają bardzo niejednoznaczne znaczenie, mają bardziej polityczny ton, gdy czytają w realistycznej kolekcji, otoczonej realistyczną poezją. Dodano wersety potencjalnie przekształcają sonet medytacji o romantycznej miłości w potężne oświadczenie polityczne.

Emma Smith, profesor Studies Shakespeare z Oxford University, wskazuje, że „to ekscytujące odkrycie pokazuje, że stulecia poszukiwań dowodów na temat Szekspira i jego początkowego odbioru nie wyczerpały plików”.

„Let Me Not To the Małżer prawdziwych umysłów” jest obecnie jednym z najsłynniejszych sonetów Szekspira, ale nie wydaje się, aby było bardzo popularne. Podczas gdy inne sonety były szeroko publikowane i cytowane, znane było tylko odniesienie.