Zobacz listy Eunice po zniknięciu Rubensa Paiva – 03/01/2025 – Moc

Korespondencje z Dona Eunice Paiva. Raport z Rady Obrony Praw Człowieka w dniu 12 lutego 1971 r. Do przywódcy MDB 22 lutego 1971 r. Do Prezydenta Republiki 22 marca 1971 r.

Nagłówek sprawy w Izbie Reprezentantów o zniknięciu zastępcy Rubensa Paiva podsumowuje odwołania przez Eunice Paivę władzom kraju.

Pliki zawierają oryginalne i częściowo nieczytelne rękopisy i są częścią około 200 dokumentów zebranych przez Arkusz W archiwach narodowych i ambasadzie USA, które pozwalają na remonę harmonogramu od czasu zniknięcia.

Listy nie zostały rozważane w filmie, wskazanym, syna Eunice.

Eunice Paiva opisuje najpierw, w jaki sposób jej dom został brutalnie zaatakowany przez agentów uzbrojonych lotnisk, 20 lutego 1971 r. „Najeźdźcy domu byli zdenerwowani, jakby zamierzali wziąć urządzenie z fortecy, nie wiem”.

„Rubensowi udało się ich uspokoić, poprosił o zachowanie broni, aby nie przestraszyć dzieci i pracowników i było mało prawdopodobne, aby towarzyszyło im” – pisze Eunice.

Następnie zajmuje się aresztowaniem i córką Eliany.

„21, dwadzieścia cztery godziny po aresztowaniu Rubensa o godzinie 11 rano, policja zadzwoniła do mnie, aby poinformować, że dom zostanie zwolniony, ale że Eliana i ja musieliśmy im towarzyszyć, aby wypowiedzieć się, ale wrócimy dalej”.

Eunice opisuje również dni więzienia.

„Zostałem aresztowany 12 dni, z których 7 dni z ubraniami ciała, bez materiału higienicznego (grzebień, szczoteczki do zębów, ręcznik, mydło itp.), Absolutnie Incamunicado, bez wiadomości o moim domu i moich mniejszych dzieciach i nieświadomie, ponieważ byłem kilkakrotnie przesłuchany, zgodziłem się na przesłuchanie o świcie”.

Mówi także, że nie wiedziała, kim byli przesłuchujący i że pytania zawsze dotyczyły chilijskich liter. Mówi, że w czasie zatrzymania agenci zapewnili, że Rubens – który zmarł pod torturami w nocy 21 stycznia – wciąż był na miejscu zdarzenia.

„Przez cały czas tam byłem, mówiłem mi, że Rubens również utknął na górze, że został przesłuchany i odmówił wszystkiego”.

Zgłaszane jest również spotkanie z Cecilia Viveiros de Castro, która została aresztowana z Rubensem, a także miejsce zatrzymania: DOI -CODI (Oddział operacji informacyjnych – Barão de Mesquita Wewnętrzne Centrum Operacji Obrony Obrony).

Wdowa Rubensa Paivy mówi również o korpusie Habeas, aby uwolnić męża i reakcję armii.

„W odpowiedzi na wniosek Habeas-Corpus złożony na korzyść Rubensa, dowództwo 1. armii poinformowało, że Rubens nie został aresztowany w żadnej jednostce 1. armii, ale że armia zbada wersje, które pacjent został porwany, co nigdy nie zostało zrobione”.

„Następnym krokiem był wywiad, który rodzina otrzymała od ministra Buzaida 20 lutego, następuje Dirty Report” – podpisuje Maria Eunice Paiva.

W liście do ministra i zarządu Eunice podsumowuje wydarzenia, które odwołują.

„Dlatego litera matki, która znała ogromną niespodziankę, lepiej powiesz oburzeniem, zachowując się w najbardziej intymnym, obserwując aresztowanie córki, a także, a także jej obecność, podlegającą urazom psychicznym, strasznie brutalnie w swoim wieku, bez końca, bez względu na to, że nie ma czasu na czas, bez końca, bez względu na to, że nie ma czasu na czas. W warunkach fizycznego i ludzkiego, które lepiej nie wspominać, aby mieć pewnego dnia łaskę;

Miesiąc później, bez otrzymywania odpowiedzi ,.

„Prosimy głowę narodu, sprawiedliwości, która musi wynikać z posłuszeństwa praw. Do mojego męża, który jest honorowym Brazylijczykiem, nie można odmówić w kraju takim jak nasz, chrześcijański i cywilizowany, podstawowe prawo do obrony”.

Korespondencja została przywiązana do procesu otwartego przez Eunice do Rady Obrony praw człowieka, która ostatecznie złożyłaby się w sierpniu 1971 r.. Oprócz niej, 27 stycznia, Eliana napisała do ówczesnego zastępcy i lidera MDB, Pedroso Horta, relacjonowania wydarzeń i prośby o pomoc rodziców.

„Moja matka, moi bracia i ja byliśmy w rodzaju aresztu domowego przez 24 godziny po aresztowaniu mojego ojca. Widziałem udrękę mamy, a teraz moja, bez zrozumienia, co się stało, a także moi mniejszymi braciami. W tych godzinach przyjaciele odwiedzili mnie i w konsekwencji zostali aresztowani bez najmniejszego wyjaśnienia”, pisze Elena, która kontynuuje:

„Byłem wtedy zabrany z matką do więzienia, spędziłem noc w celi. W tym wszystkim nie jestem już tą samą dziewczyną, ale przyjaciele widzi mnie również” – mówi.

Raport został wyprodukowany. . Arkusz Zebrane dokumenty, które są teraz zorganizowane i dostępne w konsultacji. Zobacz tutaj.