Archeolodzy ujawniają tajemnice starożytnych wież w Omanie

W Omanu, położonym na Bliskim Wschodzie, są tajemnicze wieże z epoki brązu, około 5000 lat.

Przez długi czas struktury te pozostawały w tajemnicy, uważane za głównie wieże ochronne lub fortyfikacje obronne. Jednak ze względu na badania profesora Stephanie Döpper na University of Würzburg, wieże te okazały się znacznie bardziej złożone i wielofunkcyjne, pisze arkeonews.net.

Profesor Döpper, który od lat studiuje te starożytne struktury, proponuje nowe perspektywy ich historycznego i kulturowego znaczenia. W swoich badaniach analizuje około 100 wież z epoki brązu, datowanego na trzecie tysiąclecie pne. Badania pokazują, że wieże były strategicznie zlokalizowane w celu nadzorowania tras komercyjnych i ułatwienia interakcji między różnymi społecznościami. Wcześniej naukowcy uważali je wyłącznie na struktury obronne, ale badania Döppera wykazują znacznie szersze spektrum. Zgodnie z jego wnioskami wieże te służyły jako odległe centra handlowe, miejsca przetwórstwa miedzi, a nawet przestrzenie społeczne i ceremonialne.

Jednym z podstawowych odkryć jego badania jest to, że termin „wieża” może wprowadzać w błąd. Byli archeolodzy nazwali te struktury po glinianych wieżach islamskich fortec, ale współczesne badania pokazują, że w rzeczywistości były to platformy podniesione tylko o kilka metrów wysokości. To zrozumienie zasadniczo zmienia postrzeganie celu i znaczenia tych starożytnych konstrukcji.

Badanie profesora Döppera podkreśla bliski związek między tymi wieżami i działalność przetwarzania miedzi w regionie, a także ich rolę w zarządzaniu zasobami wodnymi, w tym studni i kanałów nawadniania. Wiele z tych struktur prawdopodobnie działało jako miejsca spotkań społeczności dla handlu, rytuałów i wydarzeń publicznych, w ten sposób zaprzeczając starej idei, że są to tylko fortyfikacje.

Stephanie Döpper pokazuje, że mieszkańcy Omanu 5000 lat temu nie tylko przeżywają, ale prosperowali ze względu na ich pomysłowość techniczną i innowacyjny sposób zarządzania zasobami. Budowa co najmniej 100 konstrukcji monumentalnych jest dowodem ich zaawansowanych umiejętności inżynierskich i głębokiego zrozumienia środowiska. W kraju o zmniejszonych opadach i ograniczonych źródłach wody te wczesne cywilizacje wykazały niezwykłą zdolność dostosowywania się i kreatywności. Ich zdolność do korzystania z dostępnych zasobów i budowania zrównoważonych struktur odzwierciedla rozwinięte społeczeństwo, dobrze przystosowane do jego trudnych warunków.

Oprócz wież odkryto inne fascynujące ślady w Omanie. Polscy archeolodzy wcześniej znaleźli osadę z epoki brązu, w której zidentyfikowali starożytną masę, około 4000 lat. Odkryto także ruiny przedniej nieznanej wieży i stopionej miedzi, co dodatkowo podkreśla znaczenie regionu w czasach starożytnych. Odkrycia te pokazują bogatą historię i różnorodność kulturową Omanu, w której starożytne cywilizacje pozostawiły nie tylko narzucające zabytki architektoniczne, ale także dowody złożonych systemów społecznych i ekonomicznych.

Badania nad wieżą i starożytnymi osadami w Omanie nadal ujawniają nowe aspekty życia starożytnych cywilizacji. Odkrycia te nie tylko rozszerzają zrozumienie historii regionu, ale także oferują perspektywę, w jaki sposób starożytne społeczeństwa współdziałały ze sobą i ze środowiskiem.