Milei otwiera kolejną kontrowersję, mianując dwóch członków Sądu Najwyższego

W trakcie konsekwencji „Ciriptogate” zarówno w sądach argentyńskich, jak i w Stanach Zjednoczonych i innych krajach, prezydent Javier Milei mianował Ariel Lijo i Manuela García Mansilla na członków Sądu Sprawiedliwości Najwyższego. Decyzja ta nie zezwoliła na ogień politycznych kontrowersji. Opozycja zakwestionowała spotkania.

„Najwyższy sąd nie może normalnie funkcjonować tylko z trzema ministrami” – wyjaśnił urząd prezydenta i powiedział, że Senat wymykał się odpowiedzialność za wydanie zielonego światła, aby Lijo i García Mansilla mogli uzyskać miejsce w Sądzie Najwyższym bez bezpośredniej interwencji Wykonawczy.

Lijo jest uważany za federalny sędzia silnego wpływu. Wrażliwe przyczyny, które nigdy nie rozwinęły się lub których opinie spowodowały silne kontrowersje, przeszły przez ich ręce. „Jest sędzią federalnym z najbardziej polityczną talią i bardziej przodkami nad swoimi kolegami” – powiedział gazeta „la nación ”, gdy się przypomniał Podejrzenia o domniemane nielegalne wzbogacenie Wskazują także na swojego brata. Stowarzyszenie cywilne ds. Równości i sprawiedliwości (ACIJ) uznało, że jest to jedna z najbardziej potępionych sędziów przed Radą Magistracy, przykład, który ocenia sędziów. Zostało to również potępione przez przestępstwo przez nielegalne stowarzyszenie, pranie pieniędzy i przekupstwo.

Jeśli chodzi o García-Mansilla, jest specjalistą w dziedzinie problemów związanych z ropą naftową, trudnym zapłonem prawa do aborcji. Dziekan wykładowców prawa Universidad Austral, powiązany z Opus Dei, s.INTONIZA z ideologicznym programem rządu ultra prawa.

Biuro prezydenta przypomniało sobie, że Konstytucja Krajowa upoważnia pierwszego organu wykonawczego do pokrycia wolnych miejsc pracy w najwyższym. Atrybut ten przeprowadzono podczas rządów Nestor Kirchner (2003-07) i Mauricio Macri (2005-19).

Nie brakowało im analityków, którzy wspomnieli o pośpiechu Milei o zmodyfikowaniu programu politycznego, gdy wpływ zużytego oszustwa z cyfrowym zasobem $ libra ma tendencję do rozprzestrzeniania się. Magazyn „forbes ”właśnie opisał„ największy rozbój w historii ”. Milei był entuzjastycznym promotorem mema, a następnie powrócił po swoich krokach, upewniając się, że nie został „zinternalizowany” w swoich szczegółach, a kilka dni później próbuje wystartować z Thymus, gdy pojawiły się zdjęcia, rozmowy i inne kompromisowe dowody. Wejście Lijo i García Mansilli do Supreme było na punkcie miesięcznej obsesji, ale przyspieszyło równolegle do głównego kryzysu, który przekracza kapitalistyczne anaco.

Ukraina i monopole

Marsze Milei i kontrmarkerzy w ostatnich dniach powodują zaskoczenie nawet u sojuszników. Argentyna wstrzymała się od ONZ, aby poprzeć rozdzielczość poparcia dla Ukrainy. Zaproszono eksterminację telewizyjną Volodomir Zelensky na inaugurację, w grudniu 2023 r. W kilku publicznych interwencjach mówił o „nieprawidłowej” inwazji rosyjskiej. Jego gwałtowne stwierdzenia zostały poprawione Skutki ponownego dostosowania się do Donalda Trumpa. „Odległość od jego podziwianego Zelensky’ego nie może być bardziej brutalna” – powiedział „portal zasad internetowych.

Podobnie Milei odszedł od obrony rzekomo korzystnej funkcji dla gospodarki monopoli, aby przesłuchać je po grupie Clarín, która kontroluje główną argentyńską gazetę, telewizyjną firmę, Internet i część telefonii, przez telekomunikację, nabył Działanie Telefónica w Argentynie za 1200 milionów dolarów.

„Jedynym złym monopolu jest monopol, który jest determinowany przez siłę państwa”, powtarzał. „Pierwszą rzeczą do zrozumienia jest to, że monopole nie są złe. Co więcej, powiedziałbym wam, że monopole mogą być wspaniałe. Jeśli tak się nie stanie, nie złość się na tę, która jest, drut z tymi, którzy nie są, a nie z tym, który jest. Ponieważ ten, który rozwiązuje problemy dla ludzi. Chyba że rząd jest to kolejny problem, ale problem nie polega na tym, że jest tylko jeden przedsiębiorca, ale problemem jest to, że państwo.

„Clarín” jest aktywnym bohaterem życia politycznego tego kraju. Miał silne starcia z rządami Cristina Fernández de Kirchner. Relacje z obecnym rządem jest czasem konfliktowe i jednym z powodów, dla których potępił charakter „monopol” nabycia Telefónica. „Krajowy podmiot komunikacyjny (ENACOM) otrzyma interwencję, a Krajowa Komisja ds. Obrony Konkurencji (CNDC)”.