Czy możesz być światłem świetlnym? I kiwi? Dzień, w którym skrajnie prawica mówiła „Do widzenia, Lenin!”

Nie można zignorować słonia w pokoju: CDU Friedricha Merz wygrał i będzie rządzi, ale skrajnie prawica krzyknęła siła w Niemczech

Jeśli matka Aleksandra Kernera zobaczyła mapę wyborczą Niemiec po niedzielę, mogła wrócić do wiru filmowego w poszukiwaniu puszek z epoki sowieckiej. Syn starszej Lady Christiane, gwiazda wspaniałego „Do widzenia, Lenin!” „Gdyby nie widzieli, nie widzieli, warto”, z pewnością miałby trudności z wyjaśnieniem swojej matce, co stało się z jego wschodnimi Niemcami, teraz całkowicie podjęty przez skrajnie prawicą.

To jest jeszcze: mapa pokazuje dawne terytorium Demokratycznej Republiki Niemiec (RDA) całkowicie pomalowane na niebiesko, w brutalnym kopnięciu światła, które składało się na rząd socjaldemokratów SPD (wcielenia), Liberałów FDP (żółty ) i zielony (samozadowolenie). Jest lżejszy niebieski, a także niebieski alternatywy dla Niemiec (AFD), partii, która wyrównuje się w pro-putin, antyimigracyjnej logice i że w tę niedzielę uzyskała najlepszy wynik, powielając głos ostatniego Federalowie, aby osiągnąć 20% intencji głosowania.

Katastrofa była taka, że ​​Alice Weidel, przywódca partii, który był szeroko wspierany przez Elona Muska – Donald Trump przyszedł niezwłocznie, aby powiedzieć, że to był „wielki dzień”, zareagowanie zajęło kilka minut, aby potwierdzić się jako impreza, która przybyła w łuku. Ona, która ponownie powiedziała zwycięzcy nocy, że chce utworzyć rząd, w przeciwnym razie skrajnie prawica doszła do władzy w innym scenariuszu.

„Jesteśmy otwarci na koalicję z CDU. W przeciwnym razie nie będzie możliwych zmian politycznych w Niemczech” – powtórzył, mówiąc w partii, która nigdy nie była silna w kraju i że „ma ręce, aby utworzyć rząd”.

Ale lider CDU, który miał około 29%, jako prawdopodobnie następny kanclerz Niemiec, zaprzeczył tej możliwości. „Nie będziemy rozmawiać z koalicją z AFD. Powiedzieliśmy mu przed wyborami, a ludzie, którzy głosowali na AFD, wiedzieli o tym ” – powiedział Friedrich Merz, wycofując„ bardzo jasne zwycięstwo ”.

„Będę starał się zbudować rząd reprezentujący cały kraj i rozwiązuje problemy kraju. Nie jest tajemnicą, że wolisz mieć tylko jednego partnera koalicji – dodał, podkreślając, że zamierza znaleźć rozwiązanie zarządzania dla Wielkanocy.

Dlatego nie. Więc kto? Najłatwiejsze relacje, być może optymistów, doprowadziłyby do stwierdzenia, że ​​CDU i najbardziej pokonane SPD mają wystarczającą ilość mandatów, aby utworzyć blok centralny i rządzić krajem.

Chociaż pokonany, w tym, co nawet zdefiniowano jako „gorzki” – SPD miał najgorszy wynik w ciągu 130 lat, z około 16,5% – nadal kanclerz Olaf Scholz wyraził pewną dostępność, choć nie zauważono dokładnie.

Nie mówiąc już Black in White, przywódca socjaldemokratyczny zrozumiał, że jest gotów wesprzeć rząd konserwatystów, jeśli jest to jedyny sposób na odepchnięcie skrajnego prawa władzy. Ponieważ Olaf Scholz nie powiedział, że będzie wspierać CDU, ale powtórzył, że „nigdy nie powinniśmy akceptować” imprezy takiej jak AFD u władzy.

Wracając do mapy, reszta Niemiec również zwróciła się w prawo, choć nie tak vinkly. Od Bawarii po Renania jest czarne, że powstają regiony, z ciekawym faktem, który potwierdza jeden z najlepszych wyników nocy. Die Linke lewicy (znacznie dosłownie „Left”) udało się wygrać w około połowie berlińskiej dzielnicy na fioletowej wyspie zagubionej na morzu niebieskiego, tak niebieskiego, że Christine Kerner nie zaakceptowałaby.

Od czasu do czasu odbywały się zwycięstwa SPD, a nawet zielona partia, która wyraźnie może wprowadzić relacje koalicji.

Odzyskiwanie artykułu opublikowanego w celu przewidzenia tych wyborów, pozostawiamy poniżej źródła możliwości tworzenia rządu.

GROKO: CDU + SPD

SAK CHALED GROSS KOALITION – Wielka Koalicja, czyli GroCo – jest jedną z najsłynniejszych konstelacji rządowych w Niemczech, integrującym konserwatystów CDU/CSU i SPD Socjaldemokratów: od 1949 r. Były cztery GroKos, trzy z nich pod kierownictwem Angeli Merkel. Chodzi o to, że w przeciwieństwie do poprzednich scenariuszy konserwatyści przenieśli o wiele więcej w prawo do steru Merz, co sprawia, że ​​zobowiązania z lewą środkową trudniejsze.

Dla obecnego lidera CDU jest człowiek, który „pokazał imponująco”, w jaki sposób w Groko należy negocjować: Boris Rhein, obecny premier stanu Hesse, który jest częścią skrzydła partii „Mezian”. Kiedy wygrał wybory regionalne w 2023 r., Rhein negocjował z SPD i zielonym, ostatecznie wybierając pracę z SPD za bycie bardziej „elastycznym i ugodowym”.

W ostatnich tygodniach przed wyborami federalnymi Merz często nazywał rząd regionalny Hesse jako następujące modelki -choć zapytane, czy woli zderzyć się z SPD lub zielonym, odpowiedział, że „sytuacja po wygranej -podsiedla” Bądź łatwy. Eksperci przewidują, że SPD będzie bardziej elastyczne niż zielony również na poziomie krajowym, szczególnie w odniesieniu do migracji i azylu, Flagi Merz i obszaru, w którym sami socjaldemokraci, szczególnie w ostatnim roku zarządzania.

Jeżeli wyniki wyborcze wskazują na nowe GROKO, prawdopodobnie będzie on obserwował ważne ruchy w samym SPD, ponieważ Olaf Scholz, kanclerz wyjściowy, już wykluczył hipotezę integracji rządu Merz. Przeciwnie, minister obrony Boris Pistorius, którego wielu chciało jak w tych wyborach, a partia zderzona, Lars Klingbeil, powinien zyskać duże znaczenie.

Niemcy z zewnątrz. I Kenia?

Koalicja Scholza w świetle świetlnym kieruje się od 2021 r. I upadła z powodu kłótni z liberałami, szczególnie z uwagi na niedostępność FDP w celu zwiększenia pułapu długu publicznego, a zatem był pierwszym rządem trójstronnym Niemiec od ponad 60 lat.

W ciągu ośmiu dziesięcioleci powojennych koalicje między dwiema stronami były znacznie bardziej powszechne, ale rosnąca fragmentacja polityczna i wzrost popularności kilku mniejszych partii, takich jak AFD i skrajnie lewica BSW, założona rok temu rok temu, założona rok temu Przez komunistycznego dysydenta otwierają drogę na nowe rodzaje umów.

Jeśli zielony, FDP i lewica mogą zdobyć miejsca w Bundestag – w tej chwili nie jest to odpowiednie dla liberałów – sojusz trójstronny będzie praktycznie niemożliwy do uniknięcia. W tym przypadku, a jeśli sondaże nie uciekły na prawdziwych trendach głosowania niemieckiego elektoratu, CDU stoi w obliczu dwóch wielkich opcji: niemieckiej koalicji SAM, złożonej przez CDU/CSU, SPD i liberałów FDP lub A mniej prawdopodobne koalicję między CDU/CSU, SPD i zielonym, które media chrztują jako koalicję Kenii. (W obu przypadkach kolory trzech stron odpowiadają trzem kolorom flag Niemiec i Kenii.)

Nawet jeśli okaże się nieuniknione, scenariusz trójstronnej koalicji jest niewielki. Konsensus wśród wszystkich partii polega na tym, że istnieje tak wiele podziałów politycznych ideologicznych, że od samego początku nowy rząd byłby kruchy i podatny na konflikty takie jak poprzednie. Jak kilka dni temu: „Aby osiągnąć pożądany sukces, prawdopodobny następny kanclerz potrzebuje liberałów i lewicowców, aby upaść i strzelać”. Najważniejsze pytanie, zwłaszcza w odniesieniu do Die Linke, brzmi, czy Merz może powiedzieć, że tak jest.