Prawie każde dzieło sztuki kryje w sobie tajemnicę: sekrety słynnych obrazów świata

Leonardo da Vinci, „Mona Lisa”

Istnieją dwie wersje słynnej „Giocondy”: obraz przedstawiający nagą kobietę nazywany jest „Mona Vanna” i został namalowany przez mało znanego artystę Salai, który był uczniem i pozerem wielkiego Leonarda Da Vinci.

Wielu historyków sztuki jest przekonanych, że to właśnie on pozował do obrazów Leonarda „Jan Chrzciciel” i „Bachus”.

Inna wersja głosi, że Salai, ubrany w damskie ubrania, pozował do samej Mony Lisy.

Sugestywność Mona Lisy jest zwykle przypisywana intrygującemu uśmiechowi kobiety. Włoscy historycy odkryli, że jeśli spojrzeć w oczy Giocondy przez mikroskop, można zobaczyć w nich litery i cyfry.

Według ekspertów, ledwo widoczne cyfry i litery są jak „Kod da Vinci” w prawdziwym życiu: prawe oko pokazuje litery „LV”, które mogą odnosić się do inicjałów artysty, podczas gdy lewe oko nie było jeszcze w stanie zidentyfikować symboli.

Ponadto na obrazie widać liczbę 149 z zacienioną ćwiartką, co może wskazywać na rok, w którym obraz został wykonany.

Na łuku mostu widzimy liczbę 72, czyli literę „L” i dwójkę.

Ważne jest, aby pamiętać, że obraz ma obecnie 500 lat, więc tajne znaki nie są tak wyraźne i żywe, jak mogły być w momencie malowania.

Leonardo da Vinci, „Ostatnia Wieczerza”

Obraz Leonarda da Vinci Ostatnia Wieczerza zwraca szczególną uwagę na postacie Chrystusa i Judasza. Spędził dużo czasu szukając pozerów.

W końcu udało mu się znaleźć model Chrystusa wśród młodych śpiewaków.

Przez trzy lata nie udało mu się znaleźć Judasza. Ale pewnego razu zobaczył na ulicy pijaka, który tarzał się w rowie melioracyjnym.

Był to młody mężczyzna, którego pochłaniało niekończące się picie. Leonardo zaprosił go do tawerny i natychmiast zaczął malować Judasza.

Pijany mężczyzna wytrzeźwiał i powiedział malarzowi, że już raz mu pozował.

Było to kilka lat temu, kiedy śpiewał w chórze kościelnym – Leonardo malował Chrystusa.

„Ostatnia Wieczerza” była przedmiotem wszelkiego rodzaju spekulacji dotyczących rzekomych tajnych wiadomości zaszyfrowanych na obrazie.

Włoski muzyk Giovanni Maria Palla twierdzi, że położenie rąk i chleba można interpretować jako nuty utworu muzycznego, czytane od prawej do lewej, jak napisał Leonardo, tworzą kompozycję muzyczną.

Sabrina Sforza Galizia, badaczka z Watykanu, twierdzi, że rozszyfrowała „matematyczną i astrologiczną zagadkę” zakodowaną na obrazie.

Według niej artysta przewidział globalną powódź i koniec świata 21 marca 4006 roku.

Wierzy, że będzie to początek nowej ery dla ludzkości.

Michał Anioł, Kaplica Sykstyńska

Badając położenie postaci na freskach Kaplicy Sykstyńskiej, naukowcy odkryli kształty podobne do hebrajskich liter: na przykład postacie Dawida i Goliata tworzą literę „gimel”, która w mistycznej tradycji Kabały reprezentuje „siłę”.

Historycy sztuki uważają, że Michał Anioł zapoznał się z judaizmem podczas wizyty w pałacu Wawrzyńca Medyceusza we Florencji, a cała Kaplica Sykstyńska jest zbudowana w takich samych proporcjach jak Świątynia Jerozolimska.

Domenico Girlandaio, „Madonna i św. Giovannino”

Na obrazie znajduje się interesujący szczegół: dziwnie ukształtowany obiekt unosi się na niebie nad lewym ramieniem Maryi, błyszczący obiekt w kształcie dysku, który Domenico Ghirlandaio starał się włączyć do swojej pracy w taki sposób, aby natychmiast rzucał się w oczy.

Ponadto, po prawej stronie obrazu widzimy mężczyznę z prawą ręką nad oczami, aby pokazać, jak jasny jest obiekt, a w lewym górnym rogu widzimy coś, co wygląda jak słońce.

„Madonna i św. Giovannino” to tylko jeden z wielu średniowiecznych obrazów przedstawiających dziwne, niepokojące niezidentyfikowane obiekty latające unoszące się na niebie.

Peter Breigel, „Holenderskie przysłowia”

Ten dębowy obraz olejny autorstwa Petera Bruegela Starszego jest pełen symboli związanych z ówczesnymi holenderskimi przysłowiami.

W sumie na obrazie znaleziono i rozszyfrowano 112 idiomów, z których niektóre są nadal używane, takie jak „płyń pod prąd”, „duża ryba zjada małą rybę”, „rozbij ścianę głową” i „uzbrój się po zęby”.

Inne przysłowia symbolizują ludzką głupotę. Niektóre symbole odzwierciedlają znaczenie więcej niż jednego wyrażenia.

Caravaggio, „Kolacja w Emaus”

Caravaggio, włoski malarz barokowy, przedstawia moment, w którym zmartwychwstały Jezus przybywa do Emaus, nierozpoznany, spotyka swoich uczniów i łamie się z nimi chlebem, którzy go rozpoznają.

Obraz jest niezwykły, ponieważ naturalnej wielkości postacie ludzkie są przedstawione na ciemnym, pustym tle, a na samej krawędzi znajduje się kosz z jedzeniem, który wydaje się spadać.

Jest też dziwny cień, który przypomina sylwetkę ryby, co może wskazywać na chrześcijański ślub milczenia.

Rembrandt, „Straż nocna”

Jeden z najsłynniejszych obrazów Rembrandta, „Pokaz kapitana Fransa Banninga Koka i kompanii strzeleckiej porucznika Willema van Roitenbeurga”, wisiał w różnych salach przez około dwieście lat i został odkryty przez historyków sztuki dopiero w XIX wieku.

Ponieważ postacie zostały przedstawione na ciemnym tle, nazwano go „Strażą nocną”, który to tytuł wszedł do światowego skarbca sztuki. Dopiero po jego renowacji w 1947 roku odkryto, że warstwa sadzy zdołała pokryć obraz, zniekształcając jego kolorystykę.

Kiedy w końcu ją usunięto, okazało się, że scena przedstawiona przez Rembrandta miała miejsce w ciągu dnia.

Położenie cienia padającego na Kapitana Coco wskazuje, że akcja rozgrywa się nie później niż o godzinie 14:00 .

Henri Matisse, „Łódź”

„Łódź” Henri Matisse’a została wystawiona w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Nowym Jorku w 1961 roku.

Dopiero 47 dni później ktoś zauważył, że obraz wisi do góry nogami.

Płótno przedstawia 10 fioletowych linii i dwa białe żagle na białym tle.

Dwa żagle nie zostały namalowane przez artystę bez powodu; drugi jest odbiciem pierwszego w gładkiej wodzie.

Aby nie pomylić się co do sposobu powieszenia obrazu, należy zwrócić uwagę na szczegóły.

Większy żagiel powinien znajdować się u góry, z punktem skierowanym w prawy górny róg.

Vincent van Gogh, „Autoportret z fajką”

Istnieją legendy o tym, że Vincent van Gogh odciął sobie ucho. Bardziej prawdopodobne jest, że zranił się w ucho w bójce z innym artystą, Paulem Gauguinem.

Autoportret jest interesujący, ponieważ odzwierciedla zniekształconą rzeczywistość: artysta jest przedstawiony z zabandażowanym prawym uchem, ponieważ używał lustra do malowania. W rzeczywistości ucierpiało lewe ucho.

Eduard Manet, „Śniadanie na trawie” Claude Monet, „Śniadanie na trawie”

Edouard Manet i Claude Monet są przez niektórych myleni – obaj byli Francuzami, obaj żyli w tym samym czasie i obaj malowali w stylu impresjonistycznym.

Monet zapożyczył nawet tytuł jednego z najsłynniejszych obrazów Maneta i namalował własne „Śniadanie na trawie”.

Ivan Shishkin, „Poranek w sosnowym lesie”

Słynny obraz nie jest dziełem samego Iwana Szyszkina. Wielu zaprzyjaźnionych artystów często prosiło o pomoc „przyjaciela”, a Shishkin, który przez całe życie malował pejzaże, obawiał się, że nie będzie w stanie realistycznie przedstawić uroczych niedźwiedzi.

Zwrócił się więc do Konstantina Sawickiego, znajomego malarza animalisty, który namalował być może najlepsze niedźwiedzie w historii rosyjskiego malarstwa, a Tretiakow nakazał usunięcie jego nazwiska z płótna.

Grant Wood, „Amerykański gotyk”

Prace Granta Wooda uważane są za jedne z najdziwniejszych i najbardziej przygnębiających w historii amerykańskiego malarstwa.

Ten ponury obraz ojca i córki jest pełen szczegółów, które świadczą o gniewnym usposobieniu i purytanizmie tych ludzi.

W rzeczywistości artysta nie miał zamiaru przedstawiać żadnych horrorów: podczas jazdy po Iowa zauważył mały gotycki dom i postanowił namalować ludzi, którzy jego zdaniem byliby idealni do życia w nim.

Obraz, który tak obraził mieszkańców Iowa, przedstawia siostrę Wooda i jego dentystę.