W fizyce kwantowej czas może płynąć do tyłu. Dlaczego nie pamiętamy jutro?

Co by było, gdyby była „alternatywna ulica” na czas? W fizycznym wymiarze, w którym żyjemy, nie można zapamiętać tego, czego jeszcze nie żyliśmy, ale czy ten sformułowanie jest tak nieuzasadnione?

Fizycy Thomas Guff, Chuntalpati Umshankar Shastry i Andrea Rocco z University of Surrey, szukali oznak istnienia „rzeki czasu” w równoważnej wannie kwantowej pod nieskończonym przedłużeniem wieczności. W ten sposób określa wyszukiwanie kwantowe pochodzenia czasu.

Wnioski było niewiele: Czas przepływa z powrotem tak łatwość, jak płynie do przodu W mechanice kwantowej.

Niezależnie od tego, gdzie zespół szukał w równaniach „kąpieli kwantowej”, opublikowanej w styczniu Naturanie znalazłem znaków, że symetria inwersji czasowej nie była zgodna z tym, jak powstała aktywność kwantowa, co oznacza, że „Pamięć” systemu Markowa (Matematyczne podejście, w którym system nie ma pamięci poza teraźniejszością) nie miał preferencji na przeszłość lub przyszłość.

„Nasze wyniki sugerują, że chociaż nasze wspólne doświadczenie mówi nam, że czas się porusza tylko w pewnym sensie, nie jesteśmy tego świadomi przeciwny kierunek byłby równie możliwy„, Mówi Rocco.

Innymi słowy, fizyka, której doświadczamy, nie ma pojęcia o tym pomyśle kwantowym, że czas może płynąć przeciwnie – nie pamiętamy jutro, tak bardzo, jak próbujemy.

Gdybyśmy odwrócili strzałkę czasu w skali kwantowej, obejrzelibyśmy ciągłe chłodzenie, sugerując, że nie ma nic specjalnego w jednym kierunku w stosunku do drugiego w skali kwantowej w odniesieniu do termodynamiki.

Jeśli tak, nasz Zbiorowe doświadczenie „Single -Sense Street” czasu może być zrównoważone przez Wielki Wybuch, przy „drugiej ulicy”przenoszony również przez ekspansję kosmiczną i zwiększoną energię kwantowego punktu wyjścia—-ten pamięta przyszłość tak łatwo jak przeszłość.