Wysokość, w której żyjemy, może zmienić sposób, w jaki przetwarzamy emocje

Nowe badania wskazują, że mózgi osób żyjących na wyższych wysokościach mają pozytywny trend słabszy podczas przetwarzania szczęśliwych twarzy, co może tłumaczyć najwyższe wskaźniki depresji i lęku w strefach górzystą.

Nowy opublikowany w magazynie Neuroscience stwierdził, że przedłużająca się ekspozycja na duże wysokości wpływa na zdolność mózgu do rozpoznawania twarzy i przetwarzania emocji. Naukowcy odkryli, że osoby, które żyły na wyższych wysokościach zajęło mi więcej czasu, aby rozpoznać wyrażenia emocjonalne i przedstawiły znaczące zmiany w aktywności mózgu związane z przetwarzaniem twarzy.

Badanie porównano Dwie grupy młodych dorosłych: Taki, który żył na dużej wysokości 3658 metrów w Tybecie i jeden na niskiej wysokości 52 metrów w Pekinie. Obie grupy wykonały zadanie, które zmusiło ich do identyfikacji gatunku twarzy z szczęśliwymi, gniewnymi i neutralnymi ekspresją, podczas gdy ich aktywność mózgu monitorowano za pomocą elektroencefalografii (EEG).

Chociaż obie grupy wykonały zadanie z tą samą dokładnością, uczestnicy, którzy mieszkali na dużych wysokościach wyraźnie wolniej W odpowiedzi wyjaśnia.

Wyniki EEG ujawniły, że osoby na dużej wysokości miały niższe amplitudy w dwóch kluczowych składnikach fal mózgowych: P1, związanych z wczesną uwagą wizualną i N170, powiązanym ze strukturalną kodyfikacją twarzy. Ponadto, w przeciwieństwie do grupy na niskiej wysokości, uczestnicy na dużej wysokości Brak dominacji prawej półkuli Podczas przetwarzania twarzy wskazując na zmienioną organizację mózgu ze względu na warunki na dużej wysokości.

Jednym z najbardziej imponujących odkryć było to, że uczestnicy na dużych wysokościach przedstawiają Słabszy pozytywny trend Podczas przetwarzania szczęśliwych twarzy. Zwykle mózg wykazuje bardziej intensywną reakcję na szczęśliwe wyrażenia, ale efekt ten został znacznie zmniejszony w grupie na dużej wysokości.

Ten spadek pozytywnego trendu może wyjaśnić Wyższe wskaźniki depresji i lęku Obserwowane w populacjach na dużych wysokościach, ponieważ jednostki mogą być mniej wrażliwe na pozytywne objawy emocjonalne, potencjalnie prowadząc do bardziej negatywnej perspektywy emocjonalnej.

Wcześniejsze badania związały życie na dużej wysokości z ryzykiem depresji, lęku i niedoboru poznawczego z powodu zmniejszenia poziomu tlenu. Naukowcy w to wierzą Zapdywanie tlenu Wpływa to na regiony mózgu, takie jak płatnie i płaty czasowe, które są kluczowe dla regulacji emocjonalnych i interakcji społecznych. To ostatnie badanie dostarcza więcej dowodów, że warunki niedotlenienia na dużych wysokościach mają bezpośredni wpływ na funkcjonowanie mózgu, szczególnie na rozpoznawanie emocji.

Pomimo przekonujących wniosków śledczy uznali pewne ograniczenia. Nie mieli bezpośrednio depresji lub lęku uczestników, co oznacza, że ​​związek między zmienioną aktywnością mózgu a problemami zdrowia psychicznego nadal jest pośredni. Przyszłe badanie powinno zbadać długoterminowy wpływ na rozpoznawanie emocjonalne u osób podróżujących na duże wysokości.