Lodowa warstwa Grenlandii rozbija się szybciej niż zwykle: jakie są ryzyko?
Warstwa lodu Grenlandii jest szybsza w odpowiedzi na zmiany klimatyczne.
Ostrzeżenie pochodzi z nowego, głównego badania pęknięć w drugim co do wielkości masie lodowej na świecie. Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Nature Geoscience.
Korzystając z trzech wymiarów map powierzchni, naukowcy pod przewodnictwem Uniwersytetu Durham, Wielka Brytania, stwierdzili, że w ciągu pięciu lat między 2016 a 2021 r. Rozmiar i głębokość pęknięć na szybkich krawędzi łańcucha lodowego znacznie wzrosła .
Oznacza to, że zwiększenie liczby szczelin jest szybsze niż wcześniej odkryto. Creves są uskokami lub pęknięciami w postaci noża otwierającego się w lodowcach, w których lód zaczyna płynąć szybciej. Naukowcy twierdzą, że staje się również większy i głębszy, gdy lód płynie szybciej z powodu zmian klimatu i że może to dodatkowo przyspieszyć mechanizmy leżące u podstaw utraty lodu na Grenlandii.
Mają nadzieję, że ich odkrycia pozwolą naukowcom wykorzystać skutki łamania lodu i tworzenia pęknięć, aby przewidzieć przyszłe zachowanie Grenlandii.
Od 1992 r. Poziom morza na Grenlandii wzrósł o około 14 mm. Wynika to ze zwiększonego topnienia lodu z powierzchni w odpowiedzi na wzrost temperatury powietrza i wzrost przepływu lodu w oceanie w odpowiedzi na wzrost temperatury oceanu. Oba są spowodowane zmianami klimatu.
Groenland zawiera wystarczającą ilość lodu, aby dodać 7 metrów wzrostu poziomu morza w oceanach świata, jeśli cała warstwa lodu się stopiła. Badania wykazały, że Grenlandia może przyczynić się o 30 cm do zwiększonego poziomu morza do 2100.
W ich najnowszym badaniu naukowcy z Durham wykorzystali ponad 8000 map 3D powierzchniowych utworzonych na podstawie obrazów satelitarnych o wysokiej rozdzielczości, aby zidentyfikować pęknięcia na powierzchni warstwy lodowej i pokazać, jak zostały rozwinięte pęknięcia na Grenlandii w latach 2016–2021. Badanie wykazało, że na krawędziach warstwy lodowej, w której duże lodowce spotykają się z morzem, przyspieszenie prędkości lodowców wiązało się ze znacznym wzrostem objętości pęknięć. W niektórych sektorach było to do 25 % (z błędem plus/minus 10 %).
Wzrost ten został zrekompensowany zmniejszeniem liczby szczelin lodowca Semek-Kuyallek, najszybszego lodowca Grenlandii, którego ruch zwolnił w okresie badania.
To zrównoważło całkowitą zmienność szczelin w czapce lodowcowej w okresie badania plus 4,3 % (z marginesem dodatkowego błędu/minus 5,9 %).
