Jak digitalizacja zmienia nasze zachowanie?

Przestrzeń cyfrowa jest sceną w najprawdziwszym tego słowa znaczeniu. Miejsce patrzenia i szukania wyglądu, nowej bliskości, dostępności, otwartości, historii, powiązań i empatii. Prawdopodobnie podawane i wirtualne. Co to robi ze sposobem, w jaki postrzegamy i spotykamy sposób, w jaki postrzegamy i spotykamy się z tych produkcji, w przestrzeni publicznej? Czy nasze intuicyjne postrzegają, ponieważ granice i postrzeganie zasadniczo się zmieniają? I czy jesteśmy być może coraz bardziej zależni od symboli, które sugerują nasze przynależność? Co robi cyfrowa inscenizacja z sposobem, w jaki możemy i powinni być w stanie się spotkać, oprócz platform mediów społecznościowych jako nieznajomych w społeczeństwie?