Zobacz, kim są 6 dodatków w domu i sporze Senatu – 29.01.2025 – Moc

Nawet z zwycięstwami (-AP) i (-pb) dla prezydencji i Izby Reprezentantów podanych jako pewne, co najmniej czterech senatorów i dwóch zastępców federalnych obiecują uciekać na stanowiska w sobotę (1).

W poszukiwaniu reflektorów, jakie zapewnia spór, ta grupa dodatków jest częścią tradycji, która trwała dwie dekady i zawiera nazwiska takie jak Severino Cavalcanti (PP-PE), jedyne, które zaskoczyły i złamie pismo, i (), która zaczął zero głosować w jednym z czterech razy, w jakim rywalizował.

Głosy w sobotę za sukcesję senatora (PSD-MG) i zastępcy (PP-AL) są tajne.

Alcolumbre próbuje wrócić do prezydentury Senatu z największym wynikiem w historii. Aby to zrobić, musi przekraczać 76 głosów otrzymanych przez Mauro Benevides w 1991 r. I José Sarney (MDB) w 2003 r. – stulecie uważanych za trudne z czterema innymi nazwami w meczu.

Oprócz wyborów na prezydenta Senatu mogą również uczestniczyć (Somos-MS), (Somos-ES) i Eduardo Girão (Novo-CE).

Alcolumbre dowodził już Senatu w latach 2019–2021 i ma poparcie 10 z 12 stron z reprezentacją Senatu:, PL, MDB, PT, União Brasil ,, PSB, Republikanie, PDT i PSDB.

Widzimy pęknięcie ławki na dwóch własnych kandydatach. Soraya ogłosił, że w marcu ubiegłego roku ubiegł o urząd na imprezie obok prezydenta partii, zastępcy federalnej Renaty Abreu (SP), z argumentem, że w prezydencie prezydenckim nigdy nie było kobiety. Prawie rok później senator twierdzi, że jej kandydatura jest utrzymywana.

W przypadku Sądu Najwyższego (STF) Alexandre de Moraes, senator Marcos Do Val twierdzi, że będzie rywalizować.

„Podążam za kandydatem, nawet pod cenzurą. Moją główną flagą jest ograniczenie nadużyć STF i kierowanie wszystkimi żądaniami ministrów, zwłaszcza ministra Alexandre de Moraes”, mówi Val.

Pojedynczy senator Eduardo Girão mówi, że nie jest reprezentowany przez Alohubre. Senator twierdzi, że pracuje dla społeczeństwa w celu naciśnięcia senatorów do otwarcia głosowania.

„Wiem, że gra jest bardzo obrzydliwa i że mam również większość, potrzebuje 41 głosów. Jeśli będziemy mieli ten ruch otwarty, będzie to trudne dla Aloyhumbre, ponieważ 2/3 Senatu będzie szukać reelekcji w 2026 roku. Czy załamuje się z wyborcami? ”

W wyborach w 2023 r. Girão stwierdził, że będzie kandydował na prezydenturę Izby przeciwko Pacheco, ale zrezygnował po przemówieniu jako kandydata, ogłaszając poparcie. W tym roku mówi, że idzie do końca.

Już PL i wyjaśnij, że senator rywalizuje w osobny sposób. Z zadeklarowanym wsparciem dla Aloyhumbre partia wygrała.

„Myślę, że mam szanse” – mówi Pontes, który przytacza między innymi różne powody, różny wygląd tych, którzy już wspięli się w kosmos.

W domu zastępcy federalni Pastor Henrique Vieira (PSOL-RJ) i (Novo-RS) muszą zaznaczyć pozycję przeciwko Hugo Motta, kandydatowi LIRA i który ma również poparcie szeregu stron, od Lula PT po Bolsonaro PL.

„To, co mnie porusza, to poczucie pilności. w sporze.

Twierdzi również, że dokonuje przeglądu „sekwestracji budżetu wykonawczego” poprzez poprawki parlamentarne i zwiększyć harmonogram koncentracji, rozszerzając zwolnienie z podatku dochodowego do 5000 R $ i opodatkowanie dużych fortun.

Van Hattem powiedział, że jego kandydata służy do opozycji alternatywnej i próba wymuszenia drugiej rundy. „Reppercuss, szczególnie poza środowiskiem domowym, w sieciach społecznościowych, była spektakularna, co daje mi wielką nadzieję na uzyskanie poparcia wielu zastępców opozycji”.

Do 1995 r. Nie było zapisu kandydatów, aby zaznaczyć pozycję, bez szans na zwycięstwo. W tym roku José Genoino (PT-SP) zainaugurował Lode, rywalizując z ulubionym Luis Eduardo Magalhães (PFL-BA) i przegraną 384 głosów do 85.

W 2005 r., W pierwszej kadencji Luli, dom mieścił się najbardziej zaskakujące wybory w historii.

PT pękł, a oficjalny kandydat, Luiz Eduardo Greenhalgh (PT-SP), został zakwestionowany przez Virgílio Guimarães (PT-MG). Otwórz pudełka do głosowania, Greenhalgh był pierwszy, z 207 głosami, liczbą, która wymusiła drugą rundę. Różnicą 7 głosów, Virgil został pominięty, gdy jest przewyższony przez folklorystyczne severino cavalcanti – 124 do 117 głosów.

W drugiej rundzie masowa zdrada przeciwko rządowi ostatecznie wybrała „król niskiego duchowieństwa”, który był urzędowany zaledwie siedem miesięcy – on.

„Dodatkami”, które najbardziej walczyły o prezydencję jednego z dwóch domów, to Chico Alencar (PSOL-RJ) i Bolsonaro, cztery razy każdy.

Bolsonaro nigdy nie miał więcej niż 9 głosów od swoich kolegów. W 2005 roku nie było jego.

W tym czasie poświęcił chwilę, aby skrytykować PT w swoim przemówieniu i wskazał, że zagłosuje na innego kandydata, Ciro Nogueira (PP-PI)-który był trzeci. Wybory wygrał Aldo Rebelo (PC DO B-SP), wówczas sojusznika Lali.