Jezus istniał. Ale czy są dowody?

Wśród historyków praktycznie jest zgodne, że Jezus był prawdziwą postacią historyczną. Bez bezpośrednich dowodów archeologicznych jego istnienie można potwierdzić przez stare raporty niezwiązane z chrześcijaństwem.

Dla większości współczesnych historyków istnienie człowieka o imieniu Jezus, który żył około 2000 lat temu w regionie Galilei, znany z jego głoszenia i został wykonany przez rzymską moc, jest uważane za prawdę. I to To nie jest kwestia wiary -Zwłaszcza, że ​​dochodzenia szukają dowodów na to, co jest historią, a nie mit, który został później stworzony wokół postaci tego człowieka.

Jednak nie ma obiektu, artefaktu ani żadnego namacalnego śladu twojego życia.

„Jezus był częścią kontekstu społeczno -ekonomicznego prostych i powszechnych, podporządkowanych ludzi, którzy żyli na granicy przetrwania. Archeologia nie jest w stanie zidentyfikować [vestígios de] Zwykli i anonimowi ludzie, mapowania ich. A jednak istniały ” – wyjaśnia historyk André Leonardo Chevianese, profesor na Federalnym Uniwersytecie Rio de Janeiro (UFRJ) i autora, między innymi z książki„ Jesus Historical: A Breck Firma ”.

„Ważne jest, aby pamiętać, że Jezus W swoim czasie nie była to istotna postaćwięc nie oczekujemy wówczas pomnika na jego cześć ”, przykład historyka Alexa Fernandesa Bohrera, profesora w Federalnym Instytucie Minas Gerais (IFMG) i autora książki„ Jesus: krótki scenariusz historyczny dla ciekawego ” .

Ten biedny chłopski, prawdopodobnie niepiśmienny, monoglot w aramaju, który przeżył większość swojego życia w małej wiosce – Nazarecie – położonej na peryferiach Imperium Rzymskiego, udało się zgromadzić niektórych zwolenników. Jednak jego znaczenie wzrosłoby dopiero z czasem po śmierci, kiedy ich wyznawcy i wyznawcy ostatecznie zamienili swoje dziedzictwo w religię.

Relikty rzekomo związane z jego ukrzyżowaniem i śmiercią, takie jak Korona Kornicy przechowywana w katedrze Notre-Dame w Paryżu, lub tkanina lniana, która obejmowałaby Jego ciało, znane jako święte i ujawnione w katedrze Turynowej we Włoszech, we Włoszech, we Włoszech, we Włoszech, Nie mają udowodnionej autentyczności Do badań naukowych-podejrzewa się, że mogą to być podróbki średniowiecza.

Co mówią starzy historycy

Dla badaczy historyczne istnienie Jezusa są udowodnione przez teksty starożytnych historyków, którzy wspominają o nim i pośrednich dowodów archeologicznych, które potwierdzają kontekst opisany w biblijnych fragmentach.

Ojciec i biblista Jan Paul Meier (1942-2022), autor dzieła „The Marginal Żyd: przemyślenie historycznego Jezusa”, uważali za ważne poszukiwanie pozaziblowych odniesień na temat historycznego Jezusa, od tego czasu ”Dowody biblijne są stronniczeenkapsulowane w tekście teologicznym napisanym przez zaangażowanych wierzących ”.

Imię Jezusa pojawia się w tekstach autorów rzymskich i żydowskich. Rzymski historyk Cornélio Tacado (56-118 ne), który gardził chrześcijanami, wspomniał o nim w raporcie o słynnym ogniu Rzymu w 64 r. W tekście, stwierdza, że ​​cesarz Nero (37-68 r.), Aby „zakończyć plotkę”, którą miałby to był odpowiedzialny za ogień – obwinił i ukarał tych, którzy nienawidzili jego haniebnymi czynami, których lud nazwali chrześcijanami ”.

„Założyciel tego imienia, Chrystus, został stracony za panowania Tyberiusza przez prokuratora Pontius Pilatos”, pisze Tacytus.

„Tacyt, podobnie jak inni klasyczni autorzy, nie ujawnia źródeł, których użył. Ale to nie powinno zmniejszać naszego zaufania do twoich oświadczeń ” – mówi historyk Lawrence Mykytiuk, profesor na Uniwersytecie Purdue, w Stanach Zjednoczonych, w artykule opublikowanym w 2015 r.. Uważa, że ​​milcząc„ jeden z najlepszych historyków Rzymu ”, który„ to ”, który„ to „” Nigdy nie pisałem uważnie napisanego ”.

Innym często cytowanym autorem jest Flávio Josefo (37-100 AD), żydowsko-rzymski historyk. Wspomina Jezusa dwukrotnie w pracy „żydowskie starożytności”. Książka „Wojna żydowska” odnosi się również do postaci w niektórych wersjach, ale nie ma zgody co do tego, czy fragmenty te są autentycznymi, czy późniejszymi interpolacjami chrześcijańskich autorów.

W „żydowskich starożytnościach” jest przypadkowa wzmianka, gdy Józef identyfikuje James, przywódca kościoła w Jerozolimiejako „brat Jezusa, nazywany Mesjaszem”. Mykytiuk komentuje, że używając Jezusa do identyfikacji Jakuba jako przedmiotu dyskusji, historyk wyjaśnia, że ​​Jezus był „prawdziwą osobą”.

Kolejny dłuższy odcinek jest kontrowersyjny. Znana wersja zawiera pewne wyraźnie chrześcijańskie wyrażenia, co sugeruje zmiany na przestrzeni wieków. Jednak porównawcza analiza tekstowa z innymi pismami Józefa i tłumaczenie arabskie odkryte w XX wieku prowadzą większość historyków, aby to zgodzić Część tekstu jest autentyczna Oznacza to, że o niereligijnej relacji Jezusa chrześcijanie dodadzą elementy teologiczne.

W ten sposób wyodrębnia się, że „w tym czasie żył Jezus, mądry człowiek”, „mistrz ludu”, który „podbił wielu Żydów i wielu Greków”. Mówi się również, że został ukrzyżowany, ale „plemię chrześcijan, tak zwane na jego cześć, jeszcze nie zniknęło”.

Inni historycy również wspominają o Jezusie jako Plínio, młody człowiek (61-114 AD), które odnotowało istnienie prymitywnego kultu jej postaci.

W tym czasie nikt nie kwestionował swojego istnienia

Są nadal Pośrednie dowody dokumentalne istnienia Jezusa. Teolog Robert Van Voors, autor „Jesus poza Nowym Testamentem: Wprowadzenie do starożytnych dowodów”, wskazuje na dokumenty przedstawione przez rabinów tamtych czasów, aby powiedzieć ”Żadnych Żydów [daquele período] które sprzeciwiało się chrześcijaństwu lub zakwestionowało historyczność Jezusa.

W swojej książce Van Voess przypomina, że ​​„gdyby ktokolwiek w starożytnym świecie miał powód do odrzucenia wiary chrześcijańskiej, byłby to rabini”. Dlatego „argumentując, że Jezus nigdy nie istniał, ale było to stworzenie pierwszych chrześcijan, byłoby to najskuteczniej kontrowersji przeciwko chrześcijaństwu”.

„Wszystkie źródła żydowskie traktowały Jezusa jako całkowicie historyczną postać. Rabini wykorzystali prawdziwe wydarzenia życia Jezusa przeciwko Niemu – wyjaśnia.

W archeologii istnieją również pośrednie dowody, które potwierdziłyby, według naukowców, istnienie historycznego Jezusa.

„Z postaci bez większego wyrazu w pierwszym wieku, co było ważne tylko dla tych, którzy go znali, nie oczekujemy bezpośrednich śladów. Ale są pośrednie ”, mówi Bohrer,„ dodał i przeanalizował w historycznym pryzmatach, pozwalają stworzyć przegląd.

Wśród tych śladów przytacza grobowce „ Ludzie związani z historią Jezusa„, Podobnie jak szef Caiaphasa, odkryty w 1990 roku i który mógł należeć do najwyższego kapłana o tej samej nazwie-mimo że eksperci są zgodni. Wspomina także o pierścieniu przypisywanym rzymskim gubernatorowi Pontiusowi Pilatosowi, odkrytym w 1968 r. I przeanalizowanym w 2018 r.. „Istnieje wiele elementów, które pokazują, że ten kontekst istniał”, komentuje historyk.

Wioska Jezusa

Cheviary przypomina kolejne niedawne dzieło archeologa Kena Darka, profesora w King’s College w Londynie i autor książki „Archeology of Jesus Nazareth”. W ciągu 14 lat Dark poprowadził obszerne dzieło archeologiczne w poszukiwaniu śladów Nazaretu czasów Jezusa – w tym w celu udowodnienia, że ​​wioska istniała w tym czasie.

„Znalazł ze stratygraficznego punktu widzenia, że Nazaret istniał od drugiej połowy drugiej wieku Przed wspólną erą – mówi Cheviary. Według archeologa miasto, w którym żył Jezus, było pauperriminą i miało od 300 do 500 mieszkańców.

„Dlatego archeologia z punktu widzenia historycznego scenariusza, który jest w pełni prawdopodobny istnienie Nazaretu, Jezusa i wielu innych chłopów z pierwszej połowy pierwszego wieku”, podsumowuje profesor w UFRJ.