Brazylijskie projekty ochrony dążą do oszczędzania pierdzi przed wyginięciem

Brazylia to kraj z największą ilością gatunków płazów na świecie – grupy zwierząt, które składają się między innymi żab, żaby, żaby, salamandry. Są prawie 1200 gatunków opisane i niestety Wielu z nich jest zagrożonych wyginięciem.

Biorąc pod uwagę ten scenariusz, Utworzono dwa projekty, aby uratować tych, którzy mogą być najrzadszymi płazami na świecie: utrzymanie rekolekcji i projektu ochrony rustosu Perereca.

Projekty te odtwarzają bardzo zagrożone gatunki w sztucznych środowiskach, aby zwiększyć ich populację. Poznasz te innowacyjne projekty, które powinny służyć jako przykład przyszłych działań w zakresie ochrony w Brazylii i reszcie świata.

Pochodzenie projektów

Biorąc pod uwagę zbliżające się wyginięcie wielu gatunków płazów, Grupa ekspertów w płazach Brazylii (ASG Brasil-Iucn) Zaczęło rysować skuteczne strategie ratowania tych zwierząt. W 2020 r. ASG Brasil wraz z organizacją międzynarodową Arka płazówi przy wsparciu National Center for Research and Conservation of Gad i płazów (Ran-Icmbio)wykonałem „Oceny potrzeb związanych z ochroną”, Zdarzenie, w którym ocenili eksperci 67 gatunków zagrożonych brazylijskich płazów. Z nich, 14 gatunków Uznano je za wyższe ryzyko wyginięcia, które wymagało bardziej pilnych działań.

Następnie zaczęło się opracowanie określonych planów ochrony Plany strategiczne ochrony płazów (pekan). „Celem jest to, że dla każdego gatunku zidentyfikowanego jako„ wysoce priorytetowy ”nasienie, które należy rozwinąć ze wszystkimi aktorami, którzy w jakiś sposób są zaangażowani z danym gatunkiem”, jak opisano w pomalowanej przez Perereca.

Spośród 14 gatunków dwa mają już trwające plany ochrony: Wbijanie (Nyctimantis Dove), z Minas Gerais i Frustic Frog (Pithecopus rusticus), z Santa Catarina. Opracowanie pekan dla tych dwóch gatunków zostało wykonane przez siedem odległych spotkań w roku 2022, które uczestniczyły 44 osoby z różnych instytucji, w tym uniwersytety, ogrody zoologiczne, stowarzyszenia, gminy, stanowe, rządowe.

Te dwa gatunki zostały wybrane na początek, ponieważ oba były już badane w tym celu, a ich ryzyko wyginięcia było bardzo wysokie. Ponadto oba gatunki miały bardziej powszechne czynniki:

Gatunki te mają podobne scenariusze, zarówno w odniesieniu do mikro-zależności, jak i zagrożeń, z którymi stoją. Dlatego opracowanie ich planów zostało przeprowadzone w tym samym czasie, ponieważ doświadczenie z jednym może służyć jako model dla drugiego.

Pecan da Prereca-Pintada (Nyctimantis pomba)

Oba plany strategiczne przewidują Wydajność od 2023 do 2028. Oba obejmują również działania „In situ” (gdzie gatunki występują w naturze)ile działań ratowniczych i zarządzania „Ex-situ” (w środowisku laboratoryjnym i sztucznym).

Celem programów jest opracowanie protokołu konserwacji i reprodukcji gatunków pod opieką człowieka oraz utworzenie populacji bezpieczeństwa w przypadku suplementacji w przyrodzie. Oznacza to, że jeśli coś stanie się z nielicznymi osobami, które wciąż pozostają w naturze, populacje stworzone w sztucznych środowiskach zapobiegną gadzeniu gatunków.

Drugi Cybele Sabino Lisboakoordynujący biolog z sektora Herpetofauna w zoo São Paulo, bardzo udanego projektu ex situ, przeprowadzonego wcześniej z Dawn (Ololygon Alcatraz), był przykładem opracowania nowych projektów, które są obecnie obowiązujące.

Projekt ochrony Perereca-Pintado

Biolog Clodoaldo Lopes de Assis był pierwszą osobą, która znalazła cycową naturę w 2008 rokui zdał sobie sprawę, że był to gatunek, który nie został jeszcze opisany przez naukę. „Byłem zaskoczony, ponieważ pomyślałem„ jak wielki płaz i krzykliwe piękno nie znaleziono wcześniej? ” Odtąd zacząłem szukać kopii, aby to opisać, ale ten płaz był rzadki i pięć lat, aż do jego opisu ” – mówi.

Przez cały ten okres Działania ludzkie były szeroko wpływające na obszar występowania zwierzęcia. Po dziś dzień, Peericate znaleziono tylko w fragmencie lasu atlantyckiego na prywatnej własności około 1,36 km² na obszarach wiejskich gminy Kataguaz (mg). W latach 2016–2021 wyszukiwania były przeprowadzane przez gatunek w innych lokalizacjach, ale bezskutecznie.

W 2017 r. Ekspert Clodoaldo poprosił o nowe dane o wskazanie Perereca jako kandydata do zarządzania EX Situ.

Moje wysiłki były tego warte, ponieważ N. Dove został wybrany! Ale program tego poziomu wydawał się odległy, ponieważ tutaj zarządzanie Situ z płazami jest tak rzadkie jak sam N. Dove.

Clodoaldo Lopes de Assis

W następnym roku badacze Cauê Monticelli i Cybele Lisboa zebrali się z Clodoaldo, aby szukać okazów żaby w naturze do reprodukcji w niewoli. Tak narodził się „zarodek” tego, co stałoby się strategicznym planem gatunku, który po napisaniu zaczął mieć trzy konkretne cele:

• Zmniejsz luki w wiedzy na temat gatunku i ich siedlisku;
• Zidentyfikuj, scharakteryzuj i zmniejszaj bezpośrednie zagrożenia dotyczące gatunku i ich siedlisk;
• Ustal strategie komunikacji i świadomości w zakresie ochrony gatunku.

Program ochrony EX Situ jest wynikiem partnerstwa między badaczami z techników z Fundacji São Paulo Zoo Park. Laboratorium zarządzania Pitched Frog zostało utworzone w São Paulo State Wildlife Conservation Center (CECFAU), zlokalizowane w Araçoiaba Da Serra (SP), pod kierunkiem Cauê Monticelli i zarządzanie Giannina piatto.

Według Gianniny w pierwszych wyprawach zespołu Cecfau w celu zbierania zwierząt do reprodukcji, w 2019 i 2020 r., Stwierdziło znalezienie kobiet zwierząt. Kiedy kobiety znaleziono w 2021 r., Zaczęło się EX SitU Management. Początkowo znaleziono tylko 12 zwierząt i zabrano na miejsce zarządzania.

Pod koniec 2022 r. Badacze Cecfau byli w stanie odtworzyć niewoli w niewoli po raz pierwszy. Ponieważ inicjatywy wprowadzone w życie z gatunkiem miały już skutecznie, jej była jedna z pierwszych, którzy wydostali się z papieru.

Dziś do końca 2024 r. Było też wysyłanie zwierząt do trzymania i w nim.

W 2023 r. Przydzieliliśmy 30 osób urodzonych tutaj dla zoo São Paulo i mieliśmy więcej reprodukcji. W 2024 r. Przydzieliliśmy dziesięć osób urodzonych tutaj w Butantan Institute i czekamy na nowe reprodukcje.

Giannina Pito, Genora do Cecfaud

Ponadto przeprowadzane są działania mające na celu uczulenie w celu ochrony gatunku. Jednym z nich jest ujawnienie za pośrednictwem oficjalnego profilu Instagram (@ConservaCanyctimantispba), informacjami o projekcie i postępie w ochronie żaby.

Równolegle badania nad zachowaniem i rozmnażaniem gatunku są przeprowadzane w siedlisku gatunków w kataguazach. W wywiadzie biolog Clodoaldo stwierdził, że naukowcy są mile widziani w siedlisku zwierząt, ale obszar ten przechodzi delikatną sytuację prawną, co utrudnia stworzenie rezerwy w celu ochrony go według niego, obecność zespołu badaczy hamuje rejestrator i myśliwi, którzy kiedyś zaatakowali ten obszar. Z tego powodu on i inni badacze starają się często odwiedzać witrynę.

Projekt ochrony Perereca-Roustica

„To było w letnią noc, w 2008 roku, spacerując po polach płaskowyżu Araucarias, od Bejo po Bejo oglądając żaby, natknąłem się na małą zieloną lodówkę, kolorowe nogi i nieśmiałe croak”, taka było, jak to było Elaine LucasBiolog i profesor na Wydziale Nauk o zwierząt i nauk biologicznych na Federalnym Uniwersytecie Santa Maria (UFSM), opisał swój pierwszy kontakt z czymś, co byłoby opisane jako nowy gatunek żab, Frustics (Pithecopus rusticus).

Opis nowego gatunku został opublikowany dopiero w 2014 r., Ale od 2009 r. Elaine wraz z kolegami zaczęli odwiedzać ten obszar co roku, aby monitorować populację miejscowości (gdzie zwierzę zostało po raz pierwszy opisane) i poszukiwanie nowych populacji. Jednakże, Jest coś podobnego do tego, co dzieje się w przypadku żaby drzewnej: do dziś lodówka żaba została znaleziona tylko w fragmencie pola na małej wysokości (część biomu w lesie atlantyckim), w gminie água Fente (SC SC (SC ) i poszukiwania gatunków na innych obszarach nie powiodły się.

Program ochrony ex situ Perereca-Roustica ma siedzibę Bird Park, w Foz do Iguaçu, Paraná. Zespół jest koordynowany przez biologa Benjamina Phalana i lekarza weterynaryjnego Paloma Bosso, przy wsparciu Cybele Lisboa z zoo São Paulo.

Jednym z naszych celów w ASG Brasil jest identyfikacja potencjalnych projektów EX Situ z płazami. W czasie, gdy Elaine do mnie przyszła, zasugerowałem Bird Park do przeprowadzenia tego projektu. Nie mieli doświadczenia z płazami, ale z ptakami. Ukręcili się, aby wejść do projektu, ponieważ mój zespół udzieliłby niezbędnego wsparcia technicznego. To tam partnerstwo pojawiło się między Parque Das Aves a zoo São Paulo

Cybele Sabino Lisboa, koordynator sektora Herpetofauna w zoo São Paulo

Operacja, która zabrała pierwszą parę bułki do parku ptaków, była godna hollywoodzkiego filmu: znaleziono pojedynczą parę i została zabrana w helikopterze ICMBIO do parku. Elaine Lucas, która uczestniczyła w operacji, powiedziała w wywiadzie, że decyzja o transporcie lotniczym podjęto z powodu odległości, która zostanie przewieziona i charakter awaryjny, w którym był gatunek.

Następnie kolejna para i tarła znalezione na wolności została zabrana przez ziemię do parku Aves. Te wybuch tarło i zwierzęta są tam wychowywane. Niestety, nie było jeszcze rozmnażania tych zwierząt w sztucznym środowisku. Elaine twierdzi, że głównym podejrzeniem jest to trudność odtworzenia warunków klimatycznych tego siedliska żaby w laboratorium.

Jak w przypadku pitchowanej żaby, Projekt Perereca-Roustica ma również profil na Instagramie do udostępniania informacji o nim społeczeństwu. Jak opisano w strategicznym planie ochrony gatunku: „Utworzono stronę @ProjetoperereCaRustica na Instagramie w celu dzielenia się i wzmocnienia komunikacji ze społeczeństwem, rozpowszechniając informacje o gatunku i znaczenie oszczędzania pól wysokości, zwłaszcza mokrych obszarów”.

Obszar, w którym występuje gatunki, a także w obszarze chleba rozkładanego, znajduje się również w złożonej sytuacji prawnej. Według Elaine obecność bydła na tym miejscu jest również zagrożeniem dla płazów, ponieważ te duże zwierzęta kroczą delikatne siedlisko pól wysokości. Biolog powiedział, że nawet zespoły, które trafiają do siedlisk w wyprawach badawczych, aby uniknąć wpływu na to. Podkreśla jednak znaczenie wniesienia, nawet w różnych momentach, ponieważ wielu badaczy zaangażowanych w projekt poznania naturalnego siedliska gatunku.

Podobnie jak Cybele, Elaine jest optymistą co do przyszłości. Pod koniec badacza ma nadzieję zmniejszyć poziom zagrożenia wyginięciem gatunku do mniej niepokojącego stopnia.