„Epidemia” samotności stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego – twierdzi WHO

0

Przy prognozach na 8,09 miliarda w 2025 r. populacja globalna jest jednak coraz bardziej samotna. Do tego stopnia, że ​​Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała ten problem za zagrożenie dla zdrowia publicznego. Nowe badania podkreślają, że skutki wykraczają poza wyniszczające skutki psychiczne i obejmują zarówno cukrzycę, jak i zwiększone ryzyko śmiertelności z powodu chorób układu krążenia, w tym demencji i zespołu słabości u osób starszych (stan charakteryzujący się utratą masy ciała i masy mięśniowej).

W dłuższej perspektywie samotność wiąże się z o 29% większym ryzykiem chorób serca i o 32% większym ryzykiem udaru mózgu – (źródło: GetArchive/Disclosure)

Naukowcy z Penn State University w Stanach Zjednoczonych odkryli w badaniu, w którym wzięło udział 1538 uczestników w wieku od 35 do 65 lat, że długoterminowa samotność wiąże się z o 29% większym ryzykiem chorób serca i o 32% większym ryzykiem udaru mózgu.

Badania skupiały się na osobach młodych i w średnim wieku, ponieważ zdaniem autorów badania na ten temat skupiają się na nastolatkach lub osobach starszych. Dane wykazały, że nawet jeśli brak kontaktów społecznych jest tymczasowy, ma to wpływ na zdrowie fizyczne, taki jak ogólne zmęczenie, nudności i ból głowy.

Uczestnicy badania byli poddawani ocenie codziennego stresu i nastroju przez osiem kolejnych dni. Musieli zgłaszać stresujące lub pozytywne sytuacje, m.in. czy czuli się samotni i jak często. Pytano ich również o objawy fizyczne występujące tego dnia, takie jak zmęczenie czy migreny. Wywiady przeprowadzono dwukrotnie w odstępie dekady.

Dynamika

Naukowcy odkryli, że gdy uczestnicy byli mniej samotni, dolegliwości fizyczne były rzadsze i łagodniejsze. „Odkrycia te sugerują, że codzienna dynamika samotności może mieć kluczowe znaczenie dla zrozumienia skutków zdrowotnych samotności i zajęcia się nimi” – powiedział David Almeida, profesor rozwoju człowieka i studiów nad rodziną w Penn State i główny autor artykułu opublikowanego w czasopiśmie Psychologia zdrowia.

Według badacza zwiększenie kontaktów społecznych nawet na jeden dzień może skutkować mniejszą liczbą objawów zdrowotnych. „To codzienne skupienie oferuje wykonalną i dającą nadzieję mikrointerwencję dla osób żyjących z samotnością”.

Na podstawie danych pochodzących od 42 000 dorosłych w wieku od 40 do 69 lat naukowcy z Wielkiej Brytanii i Chin odkryli związek między izolacją/samotnością społeczną a gorszym stanem zdrowia, a także zwiększonym ryzykiem wczesnej śmiertelności.

Naukowcy postanowili zbadać możliwe mechanizmy biologiczne tej zależności i odkryli, że osoby, które uważały się za samotne lub wpisały się w profil małego kontaktu z innymi, miały w organizmie wyższy poziom substancji związanych ze stanami zapalnymi, cukrzycą, chorobami układu krążenia i śmiercią przed urodzeniem 75 lat.

Białka

Jednym z białek wytwarzanych w większych ilościach w wyniku samotności był ADM. Poprzednie badania podkreśliły rolę tej cząsteczki w odpowiedzi na stres i regulacji hormonów społecznych, takich jak oksytocyna, które mogą poprawiać nastrój. Obecnie powiązano krążącą ilość ADM z mniejszą objętością obszaru mózgu zaangażowanego w procesy emocjonalne i społeczne. Wyższe wskaźniki były również statystycznie powiązane ze zwiększonym ryzykiem wczesnej śmiertelności.

„Te odkrycia potwierdzają znaczenie kontaktów społecznych dla dobrego samopoczucia. Coraz więcej osób w każdym wieku zgłasza poczucie samotności. Dlatego też według WHO izolacja społeczna i samotność są uważane za „globalne obawy dotyczące zdrowia publicznego”” – komentuje Barbara Sahakian, profesor na Wydziale Psychiatrii Uniwersytetu w Cambridge w Wielkiej Brytanii i współautorka badania , opublikowane w czasopiśmie Natura. „Musimy znaleźć sposoby rozwiązania tego narastającego problemu i zapewnić ludziom kontakt, aby pomóc im zachować zdrowie”.

Specjalista psychiatrii i członek Centrum ds. Alkoholu i Narkotyków w szpitalu Sírio-Libanês Arthur Guerra opowiada się za rozwiązaniem problemu samotności w ramach polityki publicznej. Wspomina, że ​​w 2021 roku w Japonii utworzono Ministerstwo Samotności, a problem ten narasta wraz z długością życia. „Ludzie żyją dłużej, co oczywiście jest pożądane, ale jednocześnie coraz bardziej oddalają się od rodziny, przyjaciół, towarzyszy i współpracowników” – podkreśla. „To główne wyzwanie dla zdrowia publicznego: radzenie sobie z samotnością, która ma tendencję do nasilenia się na całym świecie”.