Odkrycie śladów z epoki jurajskiej w Anglii odkrywa „Drogę Dinozaurów”
Brytyjscy naukowcy odkryli w kamieniołomie w Oxfordshire w Anglii prawie 200 śladów dinozaurów sprzed 166 milionów lat.
Znalezisko to, którego początki sięgają okresu jury środkowej, odkryto po raz pierwszy w 2023 r., kiedy pracownik kamieniołomu zauważył „niezwykłe występy” w ziemi podczas wydobywania wapienia do budowy dróg.
Szlaki nazwano „drogą dinozaurów” w nawiązaniu do ścieżek pozostawionych przez te prehistoryczne stworzenia.
Chociaż w różnych częściach świata udokumentowano inne ślady jurajskie, to nowe odkrycie w Oxfordshire jest uważane za największe znane miejsce śladów dinozaurów w Wielkiej Brytanii.
W czerwcu 2024 r. około 100 wolontariuszy z uniwersytetów w Birmingham i Oksfordzie zebrało się, aby wykopać i zapisać informacje o tym miejscu.
Odkrycie zbiegło się z 200. rocznicą opisu pierwszego dinozaura, megalozaura, znalezionego w tym samym regionie w 1824 roku.
Kontynuacja po reklamie
Podczas wykopalisk badacze odkryli pięć rozległych szlaków, z których najdłuższy miał ponad 150 metrów.
Cztery z tych śladów zawierały ślady długoszyich roślinożernych dinozaurów, zwanych zauropodami, prawdopodobnie z rodzaju Cetiosaurus, które mogły osiągać długość do 18 metrów. Najszersze znaki mierzyły około 90 centymetrów.
Piąty utwór zawierał odciski megalozaura, mięsożernego dinozaura, który mógł osiągać długość do 9 metrów.
Kontynuacja po reklamie
Ślady dostarczają wskazówek na temat zachowania tych dinozaurów, takich jak ich interakcje społeczne i nawyki żywieniowe.
Naukowcy odkryli, że większość dinozaurów poruszała się w kierunku północno-wschodnim ze średnią prędkością około 5 km/h, podobną do chodu człowieka.
Ślady megalozaura krzyżowały się ze śladami zauropodów, co wskazuje, że drapieżnik mógł przemieścić się przez ten obszar wkrótce po roślinożercach.
Kontynuacja po reklamie
Zachowanie tych śladów wynika z warunków panujących na terenie jury w okresie jurajskim: miękka gleba i obecność wody pozwoliły zachować ślady, które szybko przykryły się osadami, chroniąc je przed erozją.
Naukowcy planują kontynuować wykopaliska i analizy, wykorzystując zdjęcia lotnicze do tworzenia modeli 3D śladów, co umożliwi dalsze badanie tych dawnych mieszkańców.
