Skamielina lamparta śnieżnego odkryta w Portugalii odkrywa tajemnice tego gatunku
Pantera śnieżna to nieuchwytny kot o powściągliwych nawykach i do tej pory uważano, że jako jedyny żyje wyłącznie na dużych wysokościach, w górach Azji Środkowej.
Skamieniałość lamparta śnieżnego odkryta w Portugalii, w Porto de Mós, została zbadana przez międzynarodowy zespół naukowców, w skład którego wchodzą także Portugalczycy, w celu rozwikłania tajemnic tego zagrożonego gatunku i wzmocnienia ochrony przyrody.
Zdaniem naukowców reprezentowanych w Portugalii przez Wydział Nauk i Technologii odkrycia dotyczące ewolucji i adaptacji linii lamparta śnieżnego podczas ostatniej epoki lodowcowej, opublikowane w „Science Advances”, mają istotne implikacje dla zachowania tej linii rodowej na Universidade Nova de Lisboa.
Jednak badania częściowego szkieletu pantery śnieżnej odkrytego w 2000 roku w Porto de Mós, zawierającego czaszkę i znanego jako „Leopardo do Algar da Manga Larga”, podważają długo utrzymywane założenia dotyczące preferencji siedliskowych tego kota.
Badanie dowodzi, że lamparty śnieżne preferują stromy, skalisty teren i zimny klimat, niekoniecznie potrzebując dużych wysokości.
Podczas gdy lamparty pospolite ewoluowały, aby polować na szybką, zwinną ofiarę w częściowo zalesionych siedliskach, lamparty śnieżne rozwinęły charakterystyczne cechy umożliwiające polowanie na potężną ofiarę, taką jak kozy górskie, w tym większe zęby trzonowe, kopulaste czaszki oraz silniejsze szczęki i łapy.
Ich przetrwanie na skalistym, jałowym terenie zależało również od innych podstawowych adaptacji: lepszego widzenia obuocznego, dużej ektotympanicznej struktury czaszki zapewniającej lepszy słuch, potężnych kończyn odpornych na uderzenia między skałami oraz długiego ogona zapewniającego równowagę.
Adaptacje te rozwinęły się szybko w czwartorzędzie, szczególnie od środkowego plejstocenu i później (82 800–355 000 lat temu w skali czasu geologicznego).
Według NOVA FCT przyszłe badania będą dotyczyć neuroanatomii i paleoekologii lamparta Manga Larga.
„To było naprawdę wielkie zaskoczenie, znaleźć członka tej linii kotowatych w plejstocenie w Portugalii” – powiedział Darío Estraviz-López, doktorant geologii w NOVA FCT, który jest częścią zespołu badawczego, dodając, że to odkrycie było możliwe tylko dzięki świetnemu kontekstualizacji z innymi materiałami z Chin.
Lampart śnieżny został sklasyfikowany jako gatunek „wrażliwy” w 2017 r., po tym jak od 1972 r. był klasyfikowany jako gatunek zagrożony.
