Wielka Brytania przyznaje się do słabości swoich atomowych okrętów podwodnych

Za chwilę rosnące zagrożenie, zwłaszcza pochodzące z RosjiZachód dokonuje przeglądu tego, co musi stawić czoła nowym i niestabilnym czasom. , to dostrojenie tego, co jest w rezerwa. Są tacy, którzy przeżywają rozczarowanie, ponieważ mają swój arsenał nie spełnia oczekiwań.

Tak właśnie dzieje się z Wielką Brytanią, która zdaniem ekspertów ma z tym problemy okręty podwodne przygotowane z systemami nuklearnymi Trident, które pozostają kluczową bronią obronną, ale są w ogromnym stopniu uzależniona od Stanów Zjednoczonychco ogranicza jego funkcjonalność.

Tak twierdzą aktywiści Lynn Jamieson i Samuel Rafanell-Williams w analizie opublikowanej w szkockiej gazecie .

Musimy cofnąć się do lipca 2015 roku. PAIC, pamiętają specjaliści, zmusił Iran do zmniejszenia zapasów wzbogaconego uranu i nałożył ograniczenia na swoje obiekty nuklearne. W zamian USA i Unia Europejska zgodziły się niech sankcje wygasnąco pozwoliłoby Iranowi odzyskać miliardy dolarów z zamrożonych aktywów.

Inspektorzy Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (MAEA) potwierdzili to na początku 2018 roku Iran wypełniał swoje zobowiązania wynikające z porozumienia nuklearnego. Jednakże „zaledwie kilka tygodni później” ignorowanie świata.

Amerykańskie sankcje nałożone na Iran zostały wznowione pod koniec tego samego roku, a wkrótce potem Iran ogłosił, że nie będzie już przestrzegać ograniczeń nałożonych na jego rozwój nuklearny. „Sabotaż przez Trumpa jednego z najskuteczniejszych wysiłków zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej w XXI wieku jest jedynie przykład jego niestabilnej polityki zagranicznejchociaż administracja Demokratów od 2020 r nie okazała się bardziej skuteczna na tym froncieo czym świadczy poparcie Joe Bidena dla ludobójstwo izraelskie i regionalne najazdy” – wskazuje forum.

„Zarówno współudział Wielkiej Brytanii w trwającym izraelskim ludobójstwie w Gazie, jak i rychła inauguracja Trumpa na drugą kadencję na stanowisku prezydenta Powinni skłonić nas do zbadania tak zwanych „specjalnych stosunków” między Wielką Brytanią a Stanami Zjednoczonymi„wyjaśnia prezes CND, Szkocka kampania na rzecz rozbrojenia nuklearnego i szef komunikacji z tej samej organizacji.

„Mitologicznie uważa się, że jest to dziedzictwo współpracy naszych dwóch narodów pokonać faszyzm podczas drugiej wojny światowej” – upierają się. W tym stuleciu te szczególne stosunki „oznaczały, że przywódcy Wielkiej Brytanii często się zgadzają strojenie z logiką amerykańskiego superpotęgi, najbardziej katastrofalnie w Iraku, nieważne w jaki sposób niszczycielski będą konsekwencje.” Tony Blair i zdjęcie Azorów zapadają w pamięć wszystkich.

„To ważny i łatwy do przeoczenia powód, dla którego Westminster jest tak chętny do zrobienia tego, co każe mu Waszyngton jest rzekomo zależność od naszego potencjału w zakresie broni nuklearnej niezależny amerykańskiej infrastruktury i technologii wojskowej„, wskazują.

I tu pojawia się broń nuklearna zlokalizowana na zachodnim wybrzeżu Szkocji, która „bez wątpienia” „bardziej technologia amerykańska niż brytyjska”. Okręty podwodne, choć zbudowane w Barrow-in-Furness (Anglia), „są montowane według amerykańskich planów i z amerykańskich komponentów. Pociski Trident wystrzeliwane przez okręty podwodne są budowane, dostarczane i konserwowane w Stanach Zjednoczonych„.

„Te rakiety, po osiem na okręt podwodny, każdy niosą pięć niezależnych głowic bojowych, każdy z nich dziesięć razy silniejszy niż bomba w Hiroszimieładunek, który może zniszczyć nadające się do zamieszkania życie na półkuli północnej i wprowadzić do atmosfery wystarczającą ilość sadzy, aby wywołać zimę nuklearną” – oceniają w kontekście. „sama groźba użycia tej broni w ramach strategii odstraszenie samo w sobie jest moralną parodią” do twojego zrozumienia.

„Istotne jest, że system celowania Trident w dużym stopniu polegają na oprogramowaniu i satelitach obsługiwanych przez personel amerykański„, zagłębiają się. Szczegółowe i szeroko zakrojone badania specjalisty Johna Ainslie wykazały, jak mówią, „że Trident nie można uznać za niezależny pod względem operacyjnymponieważ armia amerykańska miałaby wszelkie możliwości, aby zapobiec autonomicznemu wykorzystaniu tej zdolności”.

„Można argumentować, że jest to rodzaj przeciwności politycznych, które mogą doprowadzić Stany Zjednoczone interwencja w Wielkiej Brytanii przy wykorzystaniu jej potencjału nuklearnego jest na tyle mało prawdopodobna, że ​​jest nieistotna„Ale istnieje inny sposób spojrzenia na „szczególne stosunki”: być może londyńska strategia bezpieczeństwa „oparta na groźbie apokalipsy, Zależy to w tak dużym stopniu od zgody Stanów Zjednoczonych, że nasi przywódcy uznają wszelkie przeciwności dyplomatyczne z Waszyngtonem za zagrożenie dla naszego bezpieczeństwa.„.

Z tej perspektywy brytyjska broń nuklearna „byłaby kluczowym powodem kraj ten tak często pełnił rolę psa służbowego dla amerykańskich interesów geopolitycznych w ramach tak zwanych specjalnych stosunków.” Pomimo zapowiedzi, że ma taki zamiar, „jego historia pokazuje, że nie jest zwolennikiem pokoju, szczególnie w Azji Zachodniej”. „Oprócz wycofania się z porozumienia z Iranem, w 2020 r. Trump zezwolił na zabójstwo irańskiego generała Qasema Soleimaniego, co dramatycznie zwiększyło napięcia z Iranem” – wspominają.

Więcej: miliarderka Miriam Adelson przekazał 100 milionów dolarów na kampanię prezydencką Trumpa w 2024 r. i istnieją doniesienia sugerujące, że warunkiem przekazania głównej darowizny było umożliwienie przez wybranego Trumpa aneksji przez Izraelpotępiając.

Co druga kadencja Trumpa oznacza dla bezpieczeństwa Wielkiej Brytanii i jej działań za granicą? „Jeśli chcemy bronić prawdziwie niezależnej i humanitarnej polityki zagranicznej, Pierwszym krokiem jest uznanie, że broń nuklearna, interpretowana jako podstawa naszego aparatu bezpieczeństwa narodowego, jest fałszywą obietnicą bezpieczeństwa. który łączy Wielką Brytanię ze Stanami Zjednoczonymi” – podkreślają z naciskiem.

„Porozumienie tego typu sprawia, że ​​jest to coraz większe Wielka Brytania z większym prawdopodobieństwem pójdzie za USA w przypadku wszelkich niefortunnych przygód wojskowych, jakie może popełnić niekonsekwentna administracja Trumpanawet jeśli brytyjscy politycy publicznie wyrażają sceptycyzm wobec nowego prezydenta” – podsumowują.