Austriacka skrajna prawica po raz pierwszy w demokracji otrzymuje zadanie utworzenia rządu | Międzynarodowy

Prezydent Austrii postępowy Alexander Van der Bellen podjął decyzję o powierzeniu utworzenia nowego rządu liderowi Partii Wolności (FPÖ) Herbertowi Kicklowi, zwycięzcy ostatnich wyborów. Prezydent podczas wystąpienia oświadczył, że lider zadeklarował gotowość do podjęcia się tego zadania, podkreślając jednocześnie, że konserwatyści z ÖVP wyrazili chęć negocjacji, które umożliwiłyby utworzenie władzy wykonawczej posiadającej większość w parlamencie. Otwiera to drzwi przywódcy skrajnej prawicy do objęcia po raz pierwszy w demokracji przywództwa rządu Austrii.

Po zerwaniu w sobotę negocjacji w sprawie utworzenia władzy wykonawczej pomijającej ultras, zdobywając 28,8% głosów, co było jego pierwszym zwycięstwem w wyborach do organów legislacyjnych, Van der Bellen zadzwonił do Herberta Kickla i zaprosił go na „rozmowę” Poniedziałek. Prezydent nie wyjaśnił, że zamierza mu powierzyć utworzenie nowego rządu, co ostatecznie uczynił. W obliczu tradycji powierzenia mandatu zwycięzcy wyborów Van der Bellen początkowo pozostawił to zadanie w rękach ówczesnego konserwatywnego lidera Karla Nehammera, argumentując, że wszystkie partie wyraziły niechęć do wejścia do UE do koalicji z FPÖ Kickla.

Ale austriacka scena polityczna zmieniła się w ciągu zaledwie kilku dni. Chrześcijańscy Demokraci (ÖVP) wraz z Socjaldemokratami (SPÖ) i Liberałami (Neos) próbują dojść do porozumienia w sprawie trójstronnego rządu, który pominie skrajną prawicę. Próba utworzenia kordonu sanitarnego na szczeblu federalnym – którego wcześniej nie było, a tym bardziej w władzach regionalnych, bo w kilku z nich ÖVP i FPÖ sprawują władzę wspólnie – zakończyła się fiaskiem. W ubiegły piątek szefowa Neos Beate Meinl-Reisinger opuściła rozmowy, argumentując, że pozostałe dwie strony nie chcą podjąć niezbędnych kroków w celu wprowadzenia pakietu reform mających na celu ograniczenie dużego deficytu budżetowego Austrii, który sięga 3,7% produktu krajowego brutto, oraz że stawia następny rząd przed wyzwaniem zaoszczędzenia od 18 000 do 24 000 milionów euro, zgodnie z wyliczeniami Komisji Europejskiej.

Skrzyżowane oskarżenia

Kolejne dwuosobowe spotkanie, konserwatystów i socjaldemokratów, trwało w sobotę zaledwie kilka godzin. ÖVP odszedł od stołu i potwierdził zakończenie negocjacji, co obie strony przypisały bezkompromisowości drugiej. Zaczęli już od bardzo odległych stanowisk w sprawach gospodarczych i fiskalnych.

Karl Nehammer, pełniący obowiązki kanclerza i były lider ÖVP, który w kampanii wyborczej obiecywał, że nie zgodzi się z Kicklem na stanowisko wykonawcze, nie widział innego wyjścia niż odejść, a w sobotę sam ogłosił swoją rezygnację ze stanowisk. W jego partii zawsze byli zwolennicy negocjacji z ultrasami, z tymi, którzy już sprawowali władzę w krajowych władzach wykonawczych, oraz z tymi, którzy zgadzają się co do podejścia gospodarczego i podzielają twardą politykę imigracyjną.

Zaledwie kilka godzin po jego rezygnacji, która w nadchodzących dniach zostanie sformalizowana w rządzie, partia chadecka poszła w niedzielę w przeciwnym kierunku i ogłosiła, że ​​będzie otwarta na rozmowy z ultrasami, jeśli zaproszą ich na zrób to.

Zakładał tym samym, że Kickl będzie odpowiedzialny za utworzenie rządu, co pozostawia niegdyś wielką, tradycyjną partię austriacką na pozycji partnera pod przewodnictwem ultrasów – we wrześniowych wyborach spadł na drugie miejsce z 26,3% ―. Stocker przyznał, że do tej pory był bardzo surowy wobec Kickla, którego zaczął opisywać, podobnie jak Nehammera, jako zagrożenie dla demokracji i bezpieczeństwa Austrii, ale bez mrugnięcia okiem stwierdził, że sytuacja się zmieniła i zaproponował negocjacje w celu zagwarantowania zdecydowaną większość w parlamencie.

Inne wyjście z blokady oznaczałoby przedterminowe wybory ze złymi oczekiwaniami wobec ÖVP, która po wrześniowych wyborach nadal spada w sondażach i została ponownie wyprzedzona przez ultrasów w wyborach regionalnych w Styrii (na południu kraju) w listopadzie, gdzie już zgodził się z nimi rządzić.

Jak podają austriackie media, w poniedziałek wokół gmachu Kancelarii zebrało się kilkaset osób, aby zaprotestować przeciwko perspektywie ultraszefa rządu. Do apelu zainicjowanego przez organizację zrzeszającą żydowskich studentów przyłączyli się przedstawiciele kilku organizacji pozarządowych i obywatelskich. Na czwartek zapowiadana jest demonstracja w tym samym celu, która ma pokazać odrzucenie faktu, że po raz pierwszy w demokracji na czele kierownictwa wykonawczego stoi partia ultra.

Kickl (56 l.) objął stery FPÖ w czerwcu 2021 r. po usunięciu ze stanowiska uznawanego za bardziej umiarkowanego Norberta Hofera. Po zakończeniu skandalu wspiął się na szczyt , kosztowało to stanowisko wicekanclerza w 2019 r. byłego lidera Heinza-Christiana Strache’a w rządzie koalicyjnym z chadeką Sebastianem Kurzem, który zerwał pakt po opublikowaniu na Ibizie nagrania wideo nagranego ukrytą kamerą, w którym ultraproponował wątpliwe biznesy i korzyści fałszywemu rosyjskiemu oligarsze w zamian za jego wsparcie. Sprawa, która również kosztowała Kickla stanowisko ministra spraw wewnętrznych i zakończyła się trzecim od czasów II wojny światowej udziałem ultrasów w rządzie krajowym, w przedterminowych wyborach w tym samym roku, ale jej obecny przywódca zwrócił ją linii frontu, stanowiska eurosceptyczne i sprzeciw wobec sankcji wobec Rosji za inwazję na Ukrainę oraz obietnica walki z „systemem”.

Kickl, który jest przedstawiany jako przyszłość Kanclerz Ludowykanclerz ludowy, termin mający wydźwięk nazistowski, wykazuje dobre stosunki z Alternatywą dla Niemiec (AfD) i często chwali autorytarne zarządzanie węgierskiego premiera Viktora Orbána, który był także pierwszym międzynarodowym gościem w nowo utworzonej Austriacki parlament po wyborach, na którego czele stoi ultra Walter Rosenkranz. FPÖ jest częścią grupy Patriotów dla Europy kierowanej przez Orbána i Marine Le Pen w Parlamencie Europejskim.

Perspektywa skrajnie prawicowego kanclerza stawia postępowego Van der Bellena, delikatnie mówiąc, w niewygodnej sytuacji. Złożenie ślubowania jako kanclerz należy do kompetencji prezydenta Austrii, który może także zawetować powołanie ministrów. Van der Bellen, były przywódca Zielonych, który ubiegał się o urząd jako kandydat niezależny i wygrał wybory właśnie przeciwko ultrakandydatowi Norbertowi Hoferowi, kilkakrotnie dawał do zrozumienia, że ​​odrzuca podejście FPÖ.

W zeszłym roku, gdy w wywiadzie stwierdził, że nie chciałby faworyzować partii, która jest „antyeuropejska i nie potępia wojny Rosji na Ukrainie”. Było to bezpośrednie nawiązanie do Kickla, choć nie powiedział on, co by zrobił, gdyby miał możliwość zostania kanclerzem. Lider FPÖ odpowiedział z pogardą, że Van der Bellen to „mumia”, „starczy” i „w śpiączce”.

W poniedziałek po spotkaniu Kickl stwierdził, że odbyli „dobrą rozmowę”. Ze swojej strony prezydent podkreślił, że omawiał z ultraprzywódcą trudną sytuację gospodarczą w Austrii, która będzie wymagała oczyszczenia finansów publicznych i przewidywalnie niepopularnych decyzji, „sytuację zagrożenia” ze strony Rosji i jej inwazję na Ukrainę , potrzebę wzmocnienia współpracy w UE oraz „wolność mediów” w Austrii.

Van der Bellen pośrednio wskazał w ten sposób na przesłanie, które od czasu wyborów przekazał kilka razy: potrzebę poszanowania praworządności, praw człowieka i mniejszości, wolności prasy i członkostwa w UE jako podstaw demokracji. „Nie traktowałem tego środka lekko. Zapewnię prawidłowe przestrzeganie zasad i norm konstytucyjnych” – zakończył swoje dzisiejsze wystąpienie prezydent federalny powierzając Kicklowi utworzenie rządu przy wsparciu chadeków Stockera.