Samodeklaracja 4 na 10 ludności czarnej i rdzennej zostaje odrzucona – 01.03.2025 – Władza

Badania przeprowadzone przez Gemaa (Multidyscyplinarna Grupa Studiów Akcji Afirmatywnej) powiązanej z Uerj (Uniwersytet Stanowy w Rio) nie potwierdziły przynależności do zadeklarowanej rasy prawie 4 na 10 kandydatów na radnych, którzy podali, że są rasy czarnej, brązowej lub mieszanej. de Janeiro).

Według (Naczelnego Sądu Wyborczego) do rad gmin wpłynęło 432 002 wniosków o rejestrację kandydatów na radnych, z czego 176 617 stanowili samozwańczy brązowi, 50 772 czarnoskórzy, a 2461 rdzenni mieszkańcy.

Grupa utworzyła panel ds. heteroklasyfikacji rasowej – jeśli klasyfikacji dokonują strony trzecie – składający się z pięciu badaczy, w tym trzech czarnych i dwóch białych. Ocenie poddano 4200 wniosków, wybranych spośród ogólnej liczby kandydatów do rad zarejestrowanych w TSE, uzyskując reprezentatywną próbę kandydatów.

Do przeprowadzenia analizy badacze wzięli pod uwagę zdjęcie urny wyborczej kandydatów. Poinstruowano ich, aby dokonali klasyfikacji rasowej według podziału przyjętego przez: żółtą, białą, autochtoniczną, brązową i czarną.

Zdaniem Luiza Augusto Camposa, koordynatora Gemaa i profesora socjologii na Uniwersytecie Uerj, większa próba, licząca ponad 4000 osób, złagodziła czynnik ograniczający klasyfikację na podstawie zdjęć, które nie zawsze dobrze przedstawiają kandydata lub nie zawsze mają dobra jakość. Ograniczenie zidentyfikowano w około 5% przypadków.

Analiza miała charakter badawczy i nie ma wpływu na wyniki wyborów ocenianych kandydatów.

Przeciwstawiając się głównej hipotezie, że obecność Czarnych na stanowiskach władzy jest zmniejszona i biorąc pod uwagę, że rasa jest „złożoną i historycznie zdeterminowaną konstrukcją społeczną”, ekspertom zalecono, aby w razie wątpliwości klasyfikowali ludzi najciemniej.

Mimo to 38% samozwańczych kandydatów do PPI (czarnych, rasy mieszanej lub rdzennych) zostało sklasyfikowanych jako białe lub żółte przez co najmniej 3 z 5 badaczy.

„Oznacza to, że prawie 4 na 10 kandydatów do PPI nie zostało zweryfikowanych przez zespół analityczny, co ma wpływ na 20% ogólnej liczby wniosków” – wskazuje fragment badania.

Według Camposa panel zidentyfikował również różnicę w klasyfikacji w odwrotnym kierunku: osoby zidentyfikowane przez nich jako PPI, które twierdziły, że są białe. W tym przypadku odsetek ten był jednak znacznie niższy i wynosił zaledwie 5%.

W badaniu wskazano również, które partie charakteryzowały się najwyższymi wskaźnikami rozbieżności między deklarowaną przez siebie rasą a rasą ocenioną przez panel. Największe rozbieżności wykazały PRD, PDT, PL i União Brasil. Avante i Solidarność, najmniejsze. PT, PSD, Podemos i PSDB mieściły się w średniej.

Według Camposa pewne powody mogą wyjaśniać różnicę między stronami. Podkreślił, że najważniejszym z nich jest prawdopodobnie lekceważenie przez niektóre akronimy klasyfikacji rasowej ich członków.

„Chociaż zmienną jest deklaracja własna, tymi, którzy zapisują te dane, są katalogi partyjne” – stwierdza. „Niektórzy i tak się rejestrują.”

Klasyfikacja rasowa kandydatów zakłóca podział zasobów w partiach. Celem jest zmniejszenie wciąż istniejącej nierówności. W 2020 roku (Federalny Sąd Najwyższy) ustalił, że akronimy i fundusze kampanii powinny być proporcjonalne do liczby czarnych kandydatów.

W następnym roku Kongres ustalił, że głosy oddane Czarnym w wyborach w latach 2022–2030 będą liczone podwójnie na potrzeby podziału środków z funduszy partyjnych i wyborczych.

Jednak w 2024 r. Amnesty PEC została zatwierdzona przez Izbę Deputowanych, która ograniczyła budżet wyborczy dla osób rasy czarnej do 30% po powszechnym niezastosowaniu się partii do ustaleń STF.

Gemaa zidentyfikowała również znaczącą różnicę między regionami Brazylii. Najbardziej rozbieżne przypadki występują na Południu – 48% kandydatów uznanych za rasy czarnej, rasy mieszanej lub rdzennych zostało przez panel sklasyfikowanych jako biali. Region południowo-wschodni był regionem, w którym różnica była najmniejsza. Nawet w tym przypadku wskaźnik 34% uznano za wysoki.

Według Camposa płynność rasowa między regionami i wielkość kategorii brązowej – uważanej za najbardziej niejednoznaczną ze wszystkich – to elementy, które mogą uzasadniać różnice regionalne.

Zdaniem badacza wynik badania ponownie ożywia dyskusję na temat konieczności nasilenia przez instytucje kontroli nad oświadczeniami osobistymi.

Sugeruje takie środki, jak wskazanie w materiałach kampanii, że kandydat odniósł korzyści z polityki akcji afirmatywnej. „W ten sposób wyborca ​​sam będzie mógł ocenić, czy świadczenie to jest zgodne z prawem” – mówi.

W 2024 r. celem ograniczenia oszustw. Zgodnie z , „w przypadku zadeklarowania w zgłoszeniu kandydatury koloru czarnego lub brązowego niezgodnie z informacją umieszczoną w spisie wyborców lub z wcześniejszym wnioskiem o rejestrację, kandydat oraz partia, federacja lub koalicja zostaną wezwani w celu potwierdzenia zmiany deklaracji rasowej”.

Zrozumienie rzeczywistej liczby potencjalnych PPI jest ważne, ponieważ zawyżone dane mogą zamaskować intensywność wciąż obecnych, wskazuje Campos. 39% radnych wybranych w wyborach w 2024 r. stwierdziło, że są rasy mieszanej, 7% rasy czarnej i 0,4% ludności tubylczej.