Grace wyjaśnia, dlaczego warto wstawać o 4 rano do pracy (czasami)

Mieszka w Waszyngtonie, gdzie pracowała. Miał dość i znalazł pracę w Nowym Jorku. Podróż jest długa, ale rzadka.

Grace Chang pracowała w Waszyngton, gdzie mieszkasz. W pewnym momencie, w wieku 28 lat, znudziła mu się praca w finansach.

Zaczął szukać (mniej wymagającej) pracy. Ale w jego okolicy było to trudne. Dopóki znalazł pracę w Nowy Jork. Nie było to dokładnie u drzwi, ale zaakceptował to.

Praktycznie to prawie 10 000 dolarów miesięcznie 9500 euro miesięcznie. Szczegóły: to była praca 4 godziny poza domem. Nie musiałbym tam chodzić codziennie, ale co dwa tygodnie.

Przyjęty. Zaczęło się w maju tego roku.

I tak, co dwa tygodnie jeździ na 4-godzinną wycieczkę. Za to acorda perto das 4h da madarudawsiadaj do pociągu i jedź. Zwykle dzieje się to w Nowym Jorku – firma nie płaci za zakwaterowanieale jest tam rodzina lub przyjaciele.

Jest to czasami długa trasa, która to jest tego warteale Grace przyznaje, że na dłuższą metę taka rutyna może być nie do utrzymania.

„Nie jestem w 100% pewien, czy praca uzasadnia wyjazd, ale pozwala opłacić rachunki i jest dobrą odskocznią na inne możliwości w przyszłości” – skomentował.

W ten sposób Grace Chang została osoba dojeżdżająca do pracy: ktoś, kto czasami odbywa długie podróże z domu do pracy. Wycieczki trwające łącznie ponad 3 godziny.

Ten trend ma dorosły ewidentnie w USA. Ma to oczywiście związek ze wzrostem telepracy.

I robotnicy ich to nie obchodzi: wiedzą, że to męczące, drogie, ale lepsze to niż przebywanie w centrum zagmatwanego, hałaśliwego miasta z bardzo wysokimi cenami mieszkań. Dlatego tolerują ten sporadyczny wysiłek.

Na przykład sama Chang nigdy nie rozważała przeniesienia się do Nowego Jorku, nawet po przyjęciu tej pracy. Waszyngton jest „jego” krajem, gdzie ma swoją wspólnotę, gdzie czuje stabilność.

Oczywiście posiadanie przyjaciół i rodziny w Nowym Jorku ułatwia tę opcję.

W związku z wydatkami na wycieczki: 75 euro za każdy bilet. Średnio 300 euro miesięcznie. Ale gdyby nadal pracował w Waszyngtonie, pensja byłaby znacznie niższa.

Kilka tygodni temu Chang dowiedział się, że odtąd może jeździć do Nowego Jorku tylko raz w miesiącu. Budżet dziękuje.

Młoda pracownica ma jednak świadomość, że lubi tę rutynę tylko dlatego, że długie podróże nie są częste: „Kontynuowanie tego na pewno nie jest długoterminowym celem ani aspiracją. Ale tym, co sprawiło, że było to wykonalne, było utrzymanie pozytywnego nastawienia do podróży”.

„Gdybym co tydzień nienawidził trasy, poddałbym się już w pierwszym miesiącu” – podsumował.