Kuba upamiętnia 66. rocznicę rewolucyjnego triumfu pośród bezprecedensowych trudności

„Drodzy Rodacy: Nieskończone podziękowania za bohaterstwo w obliczu barbarzyństwa wojny gospodarczej, która się z nami toczy.” Prezydent Kuby Miguel Díaz-Canel wezwał przytłoczoną ludność, aby pamiętała o roku 2024 „nie z powodu przeszkód i niedociągnięć”, ale „ponieważ wszyscy razem je pokonaliśmy”. 66. rocznica rewolucyjnego triumfu zbiegła się z nową falą częściowych wyłączeń prądu na wyspie. Nie wszystkie domy świętowały nadejście nowego roku światłem. „To niezwykle zaszczytne i ekscytujące wiedzieć, że jesteś częścią tego miasta. który nie urodził się przeznaczony do wielkości. Zasłużył na to dzięki bohaterstwu i kreatywności w ruchu oporu” – nalegał Díaz-Canel.

Tak oszacowała państwowa spółka Unión Eléctrica (UNE). Co najmniej 10% gospodarstw domowych pożegnało rok po ciemku. Władze starały się załagodzić ponury nastrój. W poprzednich dniach niemal 38% kraju charakteryzowało się częściowymi cięciami trwającymi do 12 godzin. Rząd starał się dopilnować, aby nie dotknęły one tak bardzo Hawany, gdzie koncentruje się konsumpcja, a także zbiorowa złość z powodu zaistniałej sytuacji.

The kryzys dostaw energii elektrycznej miał punkt zwrotny w 2024 r trzy całkowite wyłączenia systemu i tylko jedno spowodowane przez huragan. Awarie wywołały większe niepokoje społeczne i podwoiły wezwania rządu do cierpliwości i rezygnacji pod pozorem bohaterstwa. Kuba zużywa osiem milionów ton paliwaale produkuje tylko trzy miliony i musi pozyskać pozostałą sumę. Rosja wsparła dziesiątkami statków, aby zapobiec pogorszeniu się sytuacji. Wenezuelska ropa nie płynęła tak jak wcześniej. Meksyk przyczynił się do tego, że deficyt podaży nie był jeszcze bardziej dotkliwy.

Skutki tych zakłóceń są druzgocące dla gospodarki, która nie uruchamia się z powodów wykraczających poza problem energetyczny i same sankcje Stanów Zjednoczonych. „Ani niepotrzebne śmieci, ani kawalkada bezgłowych cen, ani brak cukru w ​​kraju, który kiedyś miał cukier, ani jaj, których nam brakuje, ani dwa cyklony, ani dwa trzęsienia ziemi, ani powrót Trumpa, ani świat na wojnie, a nie na eleganckich urodzinach w zamkniętym pomieszczeniu… Żadne spośród wielu wydarzeń, które w zeszłym roku naznaczyły porządek publiczny na Kubie, nie było tak stałe lub zaburzone wrażliwości obywateli w takim stopniu jak kwestia elektryczności; potocznie mówi się: brak światła” – zauważył portal „La Joven Cuba”.

Rok „dostosowania”

Władze wyraziły chęć rozpoczęcia transformacji energetycznej. Wola retoryczna zderza się z faktami. Rok 2024 był także rokiem dostosowań gospodarczych – koncepcji wspólnej dla wielu gospodarek Ameryki Łacińskiej, która na Kubie była nieznana przed reformą monetarną. Rząd z radością przyjął dobrą wiadomość o nadwyżce na rachunku obrotów bieżących po drastycznym cięciu wydatków publicznych o 2,375 miliarda dolarów. W regionie większe były jedynie cięcia argentyńskiego skrajnie prawicowego Javiera Milei. Rząd spodziewał się wzrostu PKB, ale prognozy nie zostały spełnione i Oczekuje się, że w 2023 r. nastąpi podobny spadek o 1,9%. Wyspa nie była w stanie odzyskać poziomu aktywności sprzed pandemii. Turystyka, główna siła napędowa gospodarki, spadła o prawie osiem punktów w porównaniu z 2023 r.

Minister Spraw Zagranicznych Bruno Rodríguez Parrilla, Wyraził jednak pewność, że światło nadziei jest silniejsze niż światło kurczącej się usługi elektroenergetycznej. „Dzięki sile jedności ruszyliśmy w tym roku przeciwko szkodom wyrządzonym przez ludobójczą blokadę narodu kubańskiego przez rząd USA oraz przeciwnościom narzuconym przez naturę”.

Nie tylko brak energii zepsuł uroczystości zakończenia roku na największym z Antyli. Ekonomista Pedro Monrealktóry kilkadziesiąt lat temu był częścią Centrum Studiów Amerykańskich (CEA), intelektualnej potęgi castroizmu, obliczył, że trzyosobowa rodzina potrzebuje od dziesięciu do jedenastu minimalnych wynagrodzeń na wyżywienie przez miesiąc. Płaca minimalna wynosi 62 dolary, a średnia to około 190 dolarów w walucie północnoamerykańskiej. Brak ten znalazł odzwierciedlenie w stołach bożonarodzeniowych i stołach w nocy 31 grudnia, podkreślając dwoistość, która dotyka wyspę, gdzie różnica między mieć albo nie miećjak nazywa się powieść Ernesta Hemingwaya, napisana w 1937 roku, z Kubą w centrum historii. Ludność dotknięta kryzysem żywnościowym brakowało wieprzowiny lub ryb, tak zwanego ryżu Moro i słodyczy. W obliczu niedoborów oficjalny portal „Cubadebate” polecał swoim czytelnikom pomysłowe przepisy, takie jak „banany pokusy” z cukrem, winem i cynamonem oraz „kurczak w mleku kokosowym” lub „z miodem”„. Przepisy zostały wyśmiane w mediach społecznościowych.

Sprawa przekazów pieniężnych

Stół był lepiej zastawiony dla rodzin, które otrzymują pieniądze od tych, którzy mieszkają za granicą. W ubiegłym roku do samych Stanów Zjednoczonych przybyło około 218 000 osób. Przekazy pieniężne stanowią obecnie drugą pozycję kubańskiej gospodarki. W 2023 roku było ich 1972 mln dolarów. Zarządzana przez Siły Zbrojne Business Administration Group SA (GAESA) utraciła jednak monopol na otrzymywanie tych pieniędzy w 2024 roku. Przekazy pieniężne są przechwytywane przez sieć ponad 150 „nieformalnych banków”. Tzw. „bunt finansowy” nie pozostaje bez związku z obowiązywaniem północnoamerykańskich sankcji zabraniających transakcji z podmiotami kontrolowanymi przez wojsko.