Kopalnie króla Salomona nie były katastrofą ekologiczną, o jakiej myśleli naukowcy

Jak wynika z nowych badań, które podważają przyjęte od dziesięcioleci założenia naukowe dotyczące wpływu wczesnych kopalni na środowisko, starożytne kopalnie miedzi w izraelskiej dolinie Timnah, często kojarzone z epoką króla Salomona, powodowały znacznie mniej zanieczyszczeń, niż wcześniej sądzono.

Wyczerpujące badanie przeprowadzone przez naukowców z Uniwersytetu w Tel Awiwie wykazało, że zanieczyszczenia spowodowane przez słynną Kopalnie Króla Salomona, miejsc wytapiania miedzi z 3000 lat był wyjątkowo ograniczony.

Według, opublikowanego niedawno w Scientific Reports, metale toksyczne rzeczywiście były ograniczone do małych obszarów wokół starych pieców.

Odkrycia obalić dotychczasowe teorie co sugerowało, że te wczesne tereny przemysłowe spowodowały powszechne skażenie środowiska co trwa do dziś.

„Pokazaliśmy, że to nieprawda. Zanieczyszczenie w Timnie jest bardzo ograniczone przestrzennie i prawdopodobnie tak będzie tylko ludzie, którzy pracowali bezpośrednio w piekarniku cierpieli z powodu wdychania toksycznych oparów; z niewielkiej odległości ziemia była całkowicie bezpieczna” – wyjaśnia. Omri Yagelpierwszy autor badania.

Zespół badawczy przeprowadził szeroko zakrojone testy w dwóch dużych zakładach produkujących miedź w dolinie Timna, zbierając setki próbek gleby do analizy chemicznej.

Jego odkrycia były zaskakujące: Nawet w największych kopalniach, których początki sięgają czasów króla Salomona w X wieku p.n.e., niebezpieczny poziom metale takie jak ołówjeden z głównych problemów przemysłu metalurgicznego, spaść do bezpiecznego poziomu zaledwie kilka metrów dalej ze starych piekarników.

Stężenie ołowiu spada poniżej 200 części na milion kilka metrów od piekarnika – wyjaśnia Ereza Ben-Yosefapracownik naukowy Uniwersytetu w Tel Awiwie i współautor badania na tym uniwersytecie.

Dla kontekstu w badaniu podkreślono, że amerykańska Agencja Ochrony Środowiska definiuje: obszary przemysłowe jako bezpieczne dla pracowników do 1200 części na milion i obszary mieszkalne jako bezpieczne dla dzieci do 200 części na milion.

Badanie podważa szereg artykułów naukowych wydawane od lat 90. XX w., które namalował ciemniejszy obraz dziedzictwa środowiskowego starożytnego górnictwa i które sugerowało, że toksyczne metale z tych miejsc zanieczyszczały glebę i źródła wody przez tysiące lat.

Nowe badanie to pokazuje metale są w rzeczywistości uwięzione w żużlu i inne odpady przemysłowe, zapobiegając ich przedostawaniu się do gleby lub oddziaływaniu na rośliny i ludzi.

Wyniki są zgodne z podobnymi, niedawnymi badaniami przeprowadzonymi w regionie Wadi Faynan w Jordanii, kolejnym ważnym starożytnym obszarze wydobycia miedzi. Wyniki podkreślają, jak czasami mogą wyglądać współczesne problemy ochrony środowiska niewłaściwie zaprojektowane w przeszłości.

Badanie obejmowało szczegółowe mapowanie dawnych terenów przemysłowych i analizę różnych metali w glebie.

Dokładne podejście zespołu, które obejmowało setki próbek gleby i analizy chemiczne o wysokiej rozdzielczości, zapewnia najbardziej kompletny obraz jak dotąd wpływ dawnej działalności górniczej na środowisko.

Te odkrycia nie ograniczają się do poprawiania zapisów historycznych — pokazać także, jak dokładne badania naukowe mogą podważyć długo utrzymywane założenia dotyczące przeszłego wpływu ludzkości na środowisko.

Chociaż współczesne operacje wydobywcze rzeczywiście mogą powodować poważne szkody dla środowiska, wydaje się, że starożytne kopalnie już opustoszały znacznie lżejszy ślad niż sądzono.