Ukryci winowajcy: nadaktywne komórki powiązane z cukrzycą
W przypadku nadpobudliwości komórki chemoreceptorów w pobliżu tętnicy szyjnej są silnie powiązane ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych i śmiertelności. Leczenie tlenem zmniejszyło aktywność, ale nie poprawiło funkcji metabolicznych u pacjentów z cukrzycą.
Zespół naukowców z Uniwersytetu Missouri bada terapie ukierunkowane na ten cel określone komórki związanych z chorobami sercowo-naczyniowymi i metabolicznymi, m.in wysokie ciśnienie krwi mi cukrzyca typu 2.
Jego ostatnia, opublikowana w sierpniu w Journal of Physiologyskupia się na zestawie komórki chemoreceptorowe zlokalizowany w pobliżu tętnicy szyjnej na szyi.
Komórki te, gdy są nadaktywne, są silnie powiązane ze zwiększonym ryzykiem chorób sercowo-naczyniowych i śmiertelnością.
Ponieważ te chemoreceptory wykryć poziom tlenu w organizmie, naukowcy badają, czy regulacja poziomu tlenu może wpływać na aktywność chemoreceptorów, potencjalnie poprawiając zdrowie układu krążenia i metabolizm.
„Istnieją ekscytujące badania na myszach, które pokazują, że usuwanie tych chemoreceptorów, gdy stają się nadpobudliwe może poprawić problemy takie jak wysokie ciśnienie krwi i wysoki poziom cukru we krwi” – powiedział. Jacqueline Limbergbadacz na Uniwersytecie Missouri i pierwszy autor badania na tym uniwersytecie.
„Zanim rozważymy ich całkowite usunięcie Jesteśmy cierpliwi, tak teoretyzujemy wysokie dawki tlenu mogą zmniejszyć lub „wyłączyć” aktywność chemoreceptorów, poprawiając w ten sposób wyniki zdrowotne” – dodaje Limberg.
W badaniu wzięło udział 37 osób podzielonych na dwie grupy; Na cukrzycę typu 2 chorowało 17 osób, a w grupie kontrolnej wzięło udział 20 osób bez cukrzycy.
Autorzy badania odkryli, że w rzeczywistości istnieją obwodowe chemoreceptory nadpobudliwość u dorosłych chorych na cukrzycęo najwyższym poziomie aktywności związane z pacjentami z wyższym poziomem cukru we krwi.
Po wejściu w hiperoksji — stan, w którym dana osoba jest narażona na działanie wysokiego poziomu tlenu — aktywność chemoreceptorów spadawraz z tętnem, ciśnieniem krwi i liczbą oddechów na minutę.
Efekt jednak nie różniły się pomiędzy obiema grupami. Ponadto nie stwierdzono wpływu na tolerancję glukozy ani wrażliwość na insulinę.
„Celem tego badania było zrozumienie wpływu chemoreceptorów obwodowych konsekwencje sercowo-naczyniowe i metaboliczne cukrzycy typu 2” – powiedział. Camila Manrique-Acevedoprofesor medycyny i współautor badania.
„Teraz to rozumiemy sesja hiperoksji nie poprawia się funkcję natychmiast. Informacje te pozwalają nam skupić naszą uwagę na innych terapiach, które są obiecujące dla pacjentów z cukrzycą typu 2” – podsumowuje badacz.