Meloni szuka rozwiązań, które pozwolą uwolnić włoskiego dziennikarza przetrzymywanego w Iranie | Międzynarodowy

Rząd włoski prowadzi negocjacje z rządem Iranu w sprawie uwolnienia , znanego z miejsca przetrzymywania irańskich dysydentów i obcokrajowców. Teheran potwierdził w poniedziałek aresztowanie, potwierdzone już kilka dni temu przez władze włoskie, ale nie podał więcej szczegółów na temat przestępstw, o jakie oskarża się Włoszkę, ograniczając się do wskazania, że ​​została aresztowana „za gwałt”. Jest to oskarżenie ogólne, które pozostawia otwartą możliwość negocjacji kanałami dyplomatycznymi i politycznymi.

że „śledzi z nieustanną uwagą złożoną historię Cecylii Sali od dnia jej zatrzymania, czyli 19 grudnia” i pracuje, „aby włoska dziennikarka jak najszybciej wróciła do domu”. Meloni wyjaśnił również, że jest w kontakcie i „w porozumieniu” z rodzicami informatora oraz „aktywizuje wszelkie możliwe dialogi z zachowaniem niezbędnej ostrożności, którą, jak oczekuje się, będą nadal utrzymywać włoskie media”.

Włoscy negocjatorzy poprosili o maksymalną dyskrecję, aby nie zakłócać negocjacji. W niedzielę ambasador Włoch w Iranie Paola Amadei, która kilka dni temu mogła odwiedzić dziennikarza w więzieniu w Evin, spotkała się z wiceministrem spraw zagranicznych Iranu. Choć treść spotkania ma charakter poufny, władze włoskie mówią o spotkaniu „dialogowym”, co wskazuje na otwarte kanały dyplomatyczne. I ujawniły także, że w trakcie rozmowy twarzą w twarz przedstawiciel Teheranu odniósł się także do sprawy obywatela szwajcarsko-irańskiego zatrzymanego na lotnisku w Mediolanie 16 grudnia, trzy dni przed aresztowaniem włoskiego dziennikarza, w zastosowania amerykańskiego nakazu aresztowania. Mężczyzna, Mohammad Abedini Najafabadi, inżynier uważany za bliski reżimowi irańskiemu, jest oskarżony – wraz z Mahdim Mohammadem Sadeghim przetrzymywanym w Stanach Zjednoczonych – o eksport wrażliwej amerykańskiej technologii do irańskiego Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej, uznawanego przez Waszyngton za organizację terrorystyczną do produkcji dronów. Amerykański wymiar sprawiedliwości oskarża go o przestępstwa związane ze spiskiem, nielegalnym stowarzyszaniem się i naruszeniem przepisów handlowych, które w północnoamerykańskim kraju mogą skutkować karą dożywotniego więzienia. Stany Zjednoczone zwróciły się o ekstradycję, o czym sąd w Mediolanie musi zdecydować w nadchodzących tygodniach.

Rząd włoski niepokoi właśnie zbieżność w czasie obu aresztowań. Przede wszystkim ze względu na sposób, w jaki Sala została przetrzymywana bezpośrednio w swoim hotelu na krótko przed powrotem do Włoch, a tym bardziej, że nie był to jej pierwszy raz, kiedy pracowała w Iranie, że zawsze przestrzegała surowych zasad obowiązujących reżim ajatollahów narzuca mu reportaż z tego kraju oraz że posiadał ważną wizę uprawniającą do pracy jako dziennikarz.

Na chwilę obecną nie ma decydujących elementów pozwalających na powiązanie obu spraw, jednak – jak podają lokalne media – hipoteza, że ​​władze Teheranu zabiegają o wymianę zdań z irańskim inżynierem aresztowanym w Mediolanie, zyskuje coraz większą wagę.

Wiceprezes włoskiego rządu i minister spraw zagranicznych Antonio Tajani wyjaśnił w niedzielny wieczór w telewizji, że są to „bardzo delikatne negocjacje” i że „sytuacja jest dość skomplikowana”. Zapewnił jednak, że „dialog jest otwarty” i zauważył, że włoscy negocjatorzy „zauważyli pewną wolę, zwłaszcza w sprawie traktowania Cecylii”. Jak wyjaśnił minister, dziennikarka przebywa w izolatce, więc jest sama, najwyraźniej na wyraźną prośbę władz włoskich, które starają się zapobiec jej cierpieniom, gdzie więźniowie często poddawani są torturom jak wynika z licznych skarg organizacji międzynarodowych, nieludzkie warunki. „Pracujemy nad tym, aby jak najszybciej sprowadzić ją do domu” – powiedział Antonio Tajani.

Przez pierwsze 24 godziny Sala przebywała w areszcie, bez możliwości skontaktowania się z kimkolwiek. Następnie strażnicy pozwolili mu wykonać dwa telefony, jeden do rodziny, a drugi do partnera, dziennikarza Daniele Raineri. Sala powiedziała im, że czuje się dobrze i nie odniosła żadnych obrażeń. Choć prawdopodobnie czytał wiadomość pisaną na telefonie, gdyż używał wyrażeń, które po włosku nie brzmią naturalnie, a które raczej przypominają automatyczne tłumaczenie z języka angielskiego.

Ambasador Włoch Paola Amadei mogła spotkać się z Cecilią Salą w więzieniu w ubiegły piątek, osiem dni po aresztowaniu, aby sprawdzić jej stan zdrowia i warunki przetrzymywania. „Znalazłem silną kobietę. Sala to wyszkolony profesjonalista, który dobrze zna Iran” – powiedział ambasador, który przyniósł dziennikarzowi ubrania i niezbędne towary.

Włoski prawnik Mohammada Abediniego Najafabadiego zwrócił się w poniedziałek o areszt domowy dla swojego zatrzymanego, który odrzuca stawiane mu zarzuty, oczekując na orzeczenie sądu w Mediolanie w sprawie jego ekstradycji do Stanów Zjednoczonych. Zdaniem mediów rozwiązanie to mogłoby ułatwić negocjacje.

Rzecznik Departamentu Stanu USA w wypowiedziach dla włoskiej gazety Republikazażądał „natychmiastowego i bezwarunkowego uwolnienia” , w tym Cecilii Sali, i wskazał, że reżim islamski musi zaprzestać arbitralnego przetrzymywania cudzoziemców w celu wykorzystania ich jako „politycznego nacisku do szantażu”. Potwierdził także, że Waszyngton podtrzymuje wniosek o ekstradycję Irańczyka przetrzymywanego we Włoszech i zwrócił uwagę, że drony Mohammada Abediniego „służą wspieraniu grup terrorystycznych i proirańskich bojówek, które dążą do destabilizacji” Bliskiego Wschodu.

Aresztowanie włoskiego dziennikarza można ująć w ramach tzw. „dyplomacji zakładników”, często stosowanej przez reżimy polityczne, takie jak Iran, ale także Rosja czy Chiny, oraz izolacji dyplomatycznej. Według niedawnego raportu Francuskiego Instytutu Stosunków Międzynarodowych (IFRI) praktyka ta polega na arbitralnym przetrzymywaniu cudzoziemców w celu wykorzystania więźniów w celu uzyskania przysług lub uwolnienia Irańczyków przetrzymywanych za granicą. „Praktyka brania zakładników przez Republikę Islamską jest jednym z fundamentów jej polityki zagranicznej od 1979 r.” – zauważa francuski instytut, nawiązując do roku rewolucji islamskiej, która przekształciła Iran w teokrację.