W końcu cierpliwość nie jest cnotą

Zespół naukowców starał się lepiej zdefiniować, czym jest cierpliwość i niecierpliwość oraz czynniki, które je determinują.

Filozofowie i uczeni religijni często nazywają cierpliwość cnotą, ale większość ludzi twierdzi, że jest niecierpliwa. To odkrycie skłoniło badaczkę Kate Sweeny do zastanowienia się, czy cierpliwość jest powiązana ze sposobem, w jaki radzimy sobie z codziennymi frustracjami, i podjęła próbę lepszego zdefiniowania obu pojęć.

Po przeanalizowaniu trzech badań, w których wzięło udział około 1200 uczestników, ekspert doszedł do wniosku, że niecierpliwość to emocja, którą ludzie odczuwają w obliczu opóźnienia, które wydaje się nieuczciwe, nieuzasadnione lub niewłaściwe. Cierpliwość z kolei jest sposób, w jaki ludzie postępują z uczuciem zniecierpliwienia.

Według , psychologowie używają tego terminu „regulacja emocjonalna” by wymienić niezliczone strategie stosowane przez ludzi w celu zmniejszenia (lub czasami zwiększenia) intensywności swoich emocji.

Zdaniem Sweeny’ego Cierpliwość jest podzbiorem tych strategii które są szczególnie ukierunkowane na uczucie zniecierpliwienia.

W badaniach przeprowadzonych przez badacza zespół poprosił uczestników o rozważenie swoich reakcji na różne frustrujące codzienne sytuacje, takie jak ruch uliczny, długie i nudne spotkanie oraz scenariusz, w którym są uwięzieni w poczekalni.

Wolontariusze musieli wskazać stopień zniecierpliwienia, jaki odczuliby w odpowiedzi na każdy ze scenariuszy i czy zwalczyliby tę niecierpliwość za pomocą takich strategii, jak rozproszenie uwagi, głębokie oddychanie lub wizualizacja pozytywnej strony sytuacji.

Ustalono wyniki badania trzy scenariusze tworzące „burzę idealną” z niecierpliwości: gdy ryzyko jest stosunkowo duże (np. ruch w drodze na koncert); gdy stan oczekiwania jest nieprzyjemny (na przykład brak krzeseł i rozpraszaczy); oraz gdy ktoś jest wyraźnie winien opóźnienia.

Wyniki pokazały również, że ochotnicy czuli się bardziej niecierpliwi, gdy opóźnienie było dłuższe niż oczekiwano, ale nie wtedy, gdy było stosunkowo duże lub krótkie.

To pewne niektórzy ludzie byli bardziej cierpliwi niż inni. Uczestnicy, którzy czuli się bardziej komfortowo w sytuacjach otwartych i byli bardziej stabilni emocjonalnie (tj. mieli niewielką potrzebę domknięcia i neurotyczność), stwierdzili, że nie odczuwaliby dużej niecierpliwości w tego typu scenariuszach.

Ci, którzy mieli więcej zdolności emocjonalnych i byli lepsi w samoregulacji, twierdzili, że zareagowaliby z większą cierpliwością, nawet jeśli początkowo czuli się niecierpliwi. Co więcej, jak wynika z badania, bycie miły i pełen empatii przewidywał także cierpliwość.

„Nadal musimy się wiele nauczyć, ale nasze podejście jest bardzo obiecujące, jeśli chodzi o pomaganie ludziom w radzeniu sobie z uczuciem niecierpliwości i zwiększeniu cierpliwości” – podsumował badacz.

Została opublikowana w Biuletyn Osobowości i Psychologii Społecznej.