Syria: Uroczystości, miliardy kapitana i kwestia wyborów

TO Abu Muhammad al-Jolani on jest jej bohaterem. Jego wizerunek jest wydrukowany na nowych flagach z trzema gwiazdami i zielonym kolorem, który zastąpił czerwony Baas. „Syria ma zielone oko” – krzyczą Syryjczycy. Jolanie, O Ahmed al-Sara to znaczy, skoro używa teraz swojego prawdziwego nazwiska, obiecuje „umowę społeczną” między państwem a wyznawcami wszystkich religii, przedstawia się jako przyjazny Zachodowi i obiecuje więcej praw kobiet.

Kiedy jednak dziewczyna poprosiła o zrobienie sobie z nim zdjęcia, gestem nakazał jej zakryć włosy, a ona się zgodziła. Al-Sara zdjął ubranie wojskowe i założył ubranie cywilne. Jednak jego ludzie nadal wędrują po ulicach Damaszku w błotnistych jeepach. „Dlaczego;” Pytam mojego tłumacza, „ponieważ byli na pustyni i w górach i walczyli” odpowiada. Wygląda na to, że Jolani dobrze zna lub uczy się gry w komunikację.

Podekscytowanie i oczekiwania

Przez dziesięć dni w Syrii nie spotkaliśmy ani jednego zawiedzionego Syryjczyka, nawet powściągliwego. Wszyscy są podekscytowani i mają oczekiwania wobec nowego rządu, który obalił reżim. Al-Sara zostanie osądzony po zakończeniu prac rządu tymczasowego, czyli za trzy miesiące. Nie usłyszano jeszcze słowa „wybory”, a sytuacja w zakresie sukcesji nie jest znana. Czy Jolani uda się sprostać syryjskim oczekiwaniom, czy też po raz kolejny zostaną one udaremnione? Na razie trwa nowelizacja konstytucji, rząd prosi obywateli o złożenie broni, mężczyźni ubiegają się o przyjęcie do nowo utworzonej policji, a uroczystości na ulicach i placach trwają.

W wielkim meczecie Umajjadów rebelianci podnoszą broń i krzyczą „Bóg jest wielki”. Kobiety są symbolicznie fotografowane z bronią i stanowią znak zwycięstwa. Duży bazar Al Hamidi, za posągiem Saladyna, jest duszący. Banki są otwarte – ale nie na transakcje międzynarodowe – a ludzie robią zapasy. Ceny już poszły w górę, może o 20%-30%. Dla dziennikarzy, którzy płacą w dolarach, wszystko jest jeszcze droższe. „Wyglądają dziwnie, widząc cię tutaj! Przyjmujemy turystów od 2011 roku” on mi mówi Hishamatłumacz, który stał się moim cieniem, ponieważ prawie nikt nie mówi po angielsku, z wyjątkiem kilku studentów, których poznałem na studiach prawniczych.

Był to pierwszy dzień funkcjonowania uczelni po upadku reżimu i studenci wrócili pełni entuzjazmu. Weszli do klas i zniszczyli wszystko, co dotyczyło rodziny Assad. Spalili zdjęcia ojca i syna, stare flagi i banknoty z wizerunkiem Bashara. Zniszczyli nawet pomnik stojący przy wejściu na uniwersytet. Platforma pozostała pusta, sprzątaczki zebrały kawałki posągu, a uczniowie zebrali się wokół ogniska i skandowali hasła na rzecz nowej wolnej Syrii.

W Douma pod Damaszkiem fabryka przetwórstwa orzechów okazała się miejscem produkcji i przechowywania tabletek kaptagonu. Miliony tabletek ukrytych w cewkach elektrycznych, wewnątrz pomarańczy, w kartonach, w pieczywie, w młotkach, świecach, paskach i nakrętkach. Całość gotowa do eksportu do Europy i bogatych krajów arabskich. Jej główny produkt eksportowy i główne źródło dochodu Bashara al-Assada – Syria wyprodukowała 80% światowej produkcji. Przemyt przyniósł reżimowi miliardy dolarów. Głowa, brat Assada i członkowie parlamentu.

Lek bombowy

Captagon, znany jako lek ISIS, to amfetamina, która powoduje nadmierne pobudzenie i sprawia, że ​​czujesz się niewrażliwy. Jest to narkotyk używany przez zamachowców-samobójców i, jak się twierdzi, Hamas przed inwazją na Izrael 7 października 2023 r. Nowy rząd przejściowy pali magazyny i mówi o zakończeniu handlu narkotykami w Syrii.

Z jednej strony nadzieja i marzenia, z drugiej koszmary przeszłości obecne w teraźniejszości. Pod Damaszkiem odkryto masowy grób. Mówią, że odnaleziono ciała 100 000 ludzi zamordowanych przez obalony reżim. Krewni osób zaginionych odwiedzają więzienia w Sednaya. Mając w ręku zdjęcia, pytają uwolnionych, czy je widzieli.

Odpowiedź – w większości przypadków – brzmi nie i z podziemnych więzień trafiają do szpitali z tym samym zdjęciem i zadają to samo pytanie. Szukają ciał, których nie ma nawet w lodówkach. Wśród posiniaczonych ciał szukają swoich bliskich. Każdy dom ma swoją historię, aresztowanie, więzienie, zaginioną osobę…