Dekoracja świąteczna, która ciągle rośnie: Egzotyczne ostrokrzewy

Szczególnie w Ameryce Północnej i Anglii zielone liście i jagody ostrokrzewu wykorzystuje się w wielu dekoracjach bożonarodzeniowych i adwentowych, takich jak wieńce czy świeczniki. Motywy bożonarodzeniowe często przedstawiane są w różnych formach graficznych, czy to kartki świąteczne, obrusy, obrusy czy naczynia.

Ostrokrzew (Dąb wiecznie zielony) to wiecznie zielone lub liściaste drzewo rosnące w strefach umiarkowanych i tropikalnych. Czerwone ozdobne owoce, połyskujące na gałązkach jak drobne koraliki, które utrzymują się na krzaku od jesieni do wiosny, doskonale nadają się do wykorzystania w aranżacjach.

Jednak ostrokrzew to nie tylko krzew do przyciętych krawatów i dekoracji. Świetnie sprawdza się także w ogrodach jako atrakcyjna roślina drzewiasta, zarówno w nasadzeniach grupowych, jak i jako roślina samotna. Holly dobrze znosi cięcie i można z niej formować żywe ściany i płoty. Oprócz bardziej znanych gatunków zimozielonych, na uwagę zasługują również gatunki liściaste.

Setki gatunków

Istnieje około czterystu gatunków ostrokrzewu. Niektóre z nich tworzą krzewy, inne mogą nawet urosnąć do rozmiarów drzewa. Na początek przyjrzyjmy się bliżej wspomnianemu już typowi Świąt, jakim jest ostrolistny ostrokrzew (Ileks wodonośny). W naszym kraju nie jest to zbyt rozpowszechnione, a szkoda. Jest to stosunkowo wytrzymały i wytrzymały krzew. Pierwszą ostrolistną ostrolistną posadzono w Czechach w parku zamkowym w Sychrovie około 1880 roku. Gatunek ten charakteryzuje się sztywnymi, ząbkowanymi liśćmi, które nawet zimą pozostają zielone.

Z pierwotnego gatunku zielonolistnego wyhodowano również odmiany o pstrokatych liściach, których brzegi mają kolor od żółtego do srebrnego. Z ciekawych odmian warto wspomnieć Bacciflava z żółtymi owocami, Ferox Argentea o żółtych pstrokatych, drobno kolczastych liściach, JC van Tola z liśćmi gładkimi na krawędziach.

Większość ostrokrzewów jest dwupienna i aby zaowocowały, należy posadzić razem rośliny męskie i żeńskie. Typ samozapylający, który owocuje już po posadzeniu jednej rośliny, jest hybrydą poprzedniego gatunku – ostrokrzewu Altaclaren (Dąb wiecznie zielony X altaclerensis).

Kolejnym gatunkiem, który można uprawiać w naszych ogrodach jest ostroniebieski (Dąb wiecznie zielony X meserveae). Jest również wiecznie zielona, ​​a jej liście są bardzo podobne do ostrokrzewu. Najczęściej spotkasz odmianę Błękitny Aniołktóry ma ciemne liście z niebieskim odcieniem. Warto wiedzieć, że ta odmiana ma kwiaty żeńskie, dlatego potrzebny jest do niej zapylacz męski.

Innym ciekawym gatunkiem jest Holly Holly (Ilex verticilata). Owoce dojrzewają wcześniej niż u poprzedniego gatunku, już w październiku i na początku listopada. Po opadnięciu liści pozostają na krzaku i utrzymują się do Świąt Bożego Narodzenia lub nawet dłużej. W tym okresie można je również wykorzystać jako dekorację ciętą do wnętrz. Cieszą się nimi także niektóre gatunki ptaków. Ostrokrzew ten jest liściasty, ale ilość owoców jest bardzo obfita. Po opadnięciu liści cały krzew dosłownie świeci z daleka.

Jest to ciekawy gatunek kolekcjonerski ostrokrzew zapiekany (Dąb wiecznie zielony X karbowany), który pochodzi z Japonii. Tworzy bardzo gęsto rozgałęzione, wolno rosnące krzewy średniej wielkości. Drobne, błyszczące liście wyrastające na ciemnobordowych gałązkach są gęsto ząbkowane, nieopadające, owalne.

Jak je uprawiać?

• Holly wymaga ciepłego miejsca, chronionego przede wszystkim przed zimowym słońcem, najlepiej w półcieniu.
• Gleba nie powinna być przesuszona, a podczas sadzenia zaleca się wzbogacenie jej torfem.
• Malwy są mrozoodporne, powinny wytrzymać temperatury do -23°C. Zwłaszcza dla młodszych krzewów zaleca się okrycie zimowe z igieł lub liści sosny. Suche wiatry są szczególnie szkodliwe zimą.
• Przed nadejściem przymrozków i późniejszym zamarznięciem gleby odpowiednie jest dokładne podlewanie, co korzystnie wpływa na zimowanie roślin.
• Podczas surowych zim ostrokrzew może przemarznąć, ale po głębszym wiosennym cięciu zwykle dobrze się formuje i regeneruje.
• Dość cenną cechą ostrokrzewu jest tolerancja na zanieczyszczone powietrze.
• Cięcie stosunkowo dobrze znosi ostrokrzewy, przy odmianach barwnych, regularnie usuwa się pędy o całkowicie zielonych liściach.
• Większe rośliny są trudniejsze do przyjęcia po posadzeniu, dlatego lepiej kupić mniejszą roślinę. Zawsze sadzić z bryłą korzeniową, najlepiej wiosną, aby rośliny miały wystarczającą ilość korzeni do zimy.

Jeśli zamierzasz samodzielnie rozmnażać roślinę, uzbrój się w cierpliwość – ukorzenienie zajmuje dość dużo czasu. Sadzonki można pobierać jesienią, inną opcją jest przycinanie i wysiew nasion.

Ciekawostką jest to, że roślina rośnie stosunkowo wolno, ale dożywa sędziwego wieku, nawet do trzystu lat.

Piękne, ale trujące

Wiele ostrokrzewów jest trujących, a ich piękne owoce mogą powodować nieprzyjemne zatrucia. Zwróć szczególną uwagę na dzieci. Zatrucie objawia się zmęczeniem, sennością i zaburzeniami rytmu serca. W niektórych przypadkach może to nawet zakończyć się śmiercią – należy jednak zjeść od 20 do 30 owoców, co w zasadzie jest niemożliwe ze względu na ich zły smak.

Hollowa zachęta

To ciekawy gatunek ostrokrzew paragwajski (Ilex paraquariensis), który pochodzi z Ameryki Południowej. Nie można go tutaj uprawiać, ale można go skosztować. Z młodych zdrewniałych gałązek przygotowuje się lokalny specjał – herbatę, słynną mate. Ma w swojej ojczyźnie wielką tradycję i od wieków przygotowywany jest w tradycyjny sposób – suszenie na otwartym ogniu. Mate zawiera 0,5-2,1% kofeiny, garbniki, teofilinę, olejki eteryczne i śladowe ilości witamin A, B₁ i C. Ma wyraźne działanie pobudzające, specyficzny, nieco gorzki smak i pozostawia przyjemne uczucie słodyczy w ustach.

O autorze

DANIELA DUŠKOVÁ ukończyła średnią szkołę ogrodniczą, a następnie uniwersytet ze specjalnością ogrodnictwo i projektowanie ogrodów. Lubi ogrody ozdobne i użytkowe, lubi łączyć te części w jedną całość.