Fontanna „uzdrawiająca” we Włoszech miała nagiego mężczyznę, wróżbitę i dobrego demona
Znaleziska datowane są na ponad 2000 lat. Są przykładem połączenia tradycji etruskiej i rzymskiej, która czciła fontannę jako miejsce święte. Odkrycie jest „jednym z najważniejszych w stuleciu”.
Archeolodzy we Włoszech odkryli starożytne artefakty „naprawdę niezwykłe”takie jak posągi z brązu i ofiary rytualne, zanurzone w gorącym źródle w San Casciano dei Bagni, około 120 kilometrów na północny zachód od Rzymu.
Znaleziska datowane na ponad 2000 latrzuciły światło na praktyki duchowe Etrusków i Rzymian, którzy czcili fontannę jako święte miejsce.
Etruskowie, cywilizacja, która kwitła we Włoszech od około 2600 lat, aż do jej asymilacji przez Republikę Rzymską, zaczęli wykorzystywać fontannę do składania ofiar około III wieku p.n.e. Fontanna nadal służyła jako miejsce rytualne nawet po panowaniu rzymskim napisy w języku łacińskim wychwalające cesarza rzymskiego jako postać boską.
Od 2019 r. wykopaliska na tym terenie odsłoniły fascynujące znaleziska: dwa tuziny rzeźb z brązu i tysiące monet, a ostatnio posągi wężaniektóre o długości do 90 centymetrów, które, jak się uważa, zostały umieszczone w fontannie jako symboliczne osłony. Największy z nich, „wąż agatodemon” (lub dobry demon), byłby obrońcą źródła.
Ale jest coś więcej. Jeden brązowy bykszklane butelki po maściach, ozdobne lampy i a posąg przecięty na pół nagiego mężczyzny z napisem „Gaius Roscius”, potencjalnie łączonych z rzekomą uzdrawiającą mocą źródła, również zanurzono w „uzdrawiającym” źródle.
Z ustaleń wynika, że szczególnie zaintrygowała archeologów niewielka statua przedstawiająca m.in mały kapłan, czyli augur, trzymający kulę wróżbiarskąz nierozszyfrowanym napisem etruskim na nodze.
Artefakty podkreślają mieszankę tradycji etruskich i rzymskich oraz rolę sanktuariów uzdrawiania w starożytnym społeczeństwie – wyjaśnili naukowcy w .
Na stanowisku znaleziono również dobrze zachowane szczątki organiczne, takie jak szyszki, gałązki i tysiące jaj, niektóre tak nienaruszone, że żółtka pozostają widoczne. Naukowcy wyjaśniają, że obiekty te prawdopodobnie odgrywały rolę w rytuałach symbolizujących odrodzenie i regenerację.
W , Alexandra Carpino, profesor historii sztuki na Uniwersytecie Północnej Arizony, opisała odkrycia jako „naprawdę niezwykłe” i jedne z najważniejszych w XXI wieku: „żadne inne miejsce nie ujawniło i nadal nie ujawnia tak dużej różnorodności dedykacji w wysokich -jakościowy brąz, który daje pełniejszy obraz roli, jaką świątynie uzdrawiające odegrały w życiu wiernych.
Zespół archeologiczny kontynuuje badania tego miejsca.
Tomás Guimarães, ZAP //