Alegría przedstawia się jako przewodnicząca PSOE w Aragonii z przesłaniem jedności: „Ten projekt nikogo nie wyklucza, dążę do wszystkiego” | Hiszpania
— Och, pawilon będzie za mały.
— Pili to dużo Pili. I nie dlatego, że jest z La Zaidy. Tak, jesteśmy bojownikami z całej Aragonii.
— Nawet numer dwa w Teruel, zwróć uwagę na to, co ci mówię.
-To koszula który poczęstował nas kawą, babeczkami, ciastami i wszystkim.
Przedstawienie Pilar Alegríi na kolejną sekretarz generalną regionalnego PSOE i kandydatkę w wyborach regionalnych w 2027 r. pokazało siłę. Prawie 400 urzędników organicznych, instytucjonalnych i socjalistycznych z Huesca, Saragossy i Teruel przybyło do małego miasteczka minister, liczącego 350 mieszkańców, aby wesprzeć rzeczniczkę rządu i osobę odpowiedzialną za edukację, szkolenie zawodowe i sport w ogłoszeniu jej kandydatury na miejsce Javiera Lambán, prezydent regionu w latach 2015–2023 i szef federacji od 2012 r. Baron socjalistyczny, który nie Będzie się ubiegał o reelekcję, nie podał publicznie nazwiska swojego następcy, ale od lat mierzy się z Alegríą, która była jego Sekretarzem ds. Organizacji i Doradcą Uczelni. Lambán był także jednym z najbardziej krytycznych przywódców terytorialnych rządu Pedro Sáncheza, którego częścią jest Alegría.
„Ten projekt nikogo nie wyklucza. Ta partia jest znacznie większa niż jakikolwiek przywódca. Wszyscy jesteśmy potrzebni w tym projekcie. Nie mam wątpliwości: nasz przeciwnik odpada. To jest nierówność. Nietolerancja. Nasz przeciwnik polityczny również odpada. Nazywa się to Partią Ludową. „To jest nasz przeciwnik polityczny i nadszedł czas, aby zrobić krok naprzód i odnowić moje zaangażowanie na rzecz tej ziemi” – zawołała kandydatka do jedności w zatłoczonym pawilonie miejskim, w którym wpadała w rytm uderzeń Rewolucjaprzez Amarala. „Przychodzę z entuzjazmem, z pragnieniem, z absolutną i ogromną ambicją, zjawiam się przed wami wszystkimi i dlatego, że chcę wygrać Aragonii! Wszyscy tu pasujemy. Niech nikt z nas nie zapomina, że jesteśmy częścią wielkiej partii, jaką jest PSOE. Nikt nie będzie nam mówił, co możemy osiągnąć. „Dążę do wszystkiego!” – konspirował minister. Pół godziny po zakończeniu wydarzenia Alegría kontynuowała selfiki z bojownikami i sąsiadami na scenie pawilonu. Wybrane motto i podkreślone na mównicy mówiło wszystko: „AlegríaXAragón”.
Ujawniła się umiejętność Alegríi skupiania wokół siebie różnych wrażliwości – w kampanii podstawowej w 2017 r. była rzeczniczką kandydatury Susany Díaz przeciwko Pedro Sánchezowi i utrzymuje bardzo dobre stosunki z federacjami socjalistycznymi w całym kraju. Obecność Javiera Baigorriego, Sekretarza Organizacji PSOE w Teruel, była najbardziej uderzająca, ponieważ pokazuje podział w prowincji, której przywódczyni, Mayte Pérez, jest obecnym rzecznikiem w Kortezach Aragonii i była doradcą Prezydencji w Lambánie . W wydarzeniu wzięło udział ponad dwudziestu burmistrzów z Saragossy i Teruel oraz kilkunastu z Huesca, teoretycznie spokrewnionych z Lambánem. Teoria, która zaczęła pękać w La Zaidzie. Były prezydent regionu nalega, aby w prawyborach wystartował Juan Antonio Sánchez Quero, przewodniczący Rady Prowincji Saragossa i przywódca prowincji z największą liczbą bojowników: prawie 5000, znacznie powyżej Huesca (1400) i Teruel (1100). Nie wydaje się, aby Sánchez Quero był zwolennikiem tego stanowiska i istnieją już alternatywy, takie jak propozycja Darío Villagrasy, obecnego Sekretarza Organizacji w Lambán, który w tym tygodniu w wywiadzie dla EL PAÍS stwierdził, że ostateczny termin składania kandydatur wstępnych minie otwarte 24 stycznia. Prawybory, jeśli w ogóle się odbędą, odbędą się 16 lutego, jeśli kandydaci uzyskają wcześniej niezbędne poparcie.
Zamiast wdawać się w walkę wręcz z Lambánem, Alegría usprawiedliwił swoje kierownictwo oraz poprzedniego socjalistycznego prezydenta regionalnego Aragonii, Marcelino Iglesiasa. „Bez dziedzictwa i pracy poprzednich postępowych rządów nie byłoby nas tu dzisiaj. Jeśli Aragonia wygląda dzisiaj tak, to głównie dzięki pracy wykonanej wcześniej przez innych przywódców, pracy wykonanej przez prezydentów Marcelino Iglesiasa i Javiera Lambána. Marcelino dał z siebie wszystko i dzięki jego pracy i wytrwałości udało nam się sparaliżować przepływ rzeki Ebro na naszych ziemiach, a on miał także wizję uruchomienia projektu logistycznego, który krytykował PP. W ciągu ośmiu lat swojej pracy prezydent Lambán ponownie umieścił tę ziemię na mapie kraju, był w stanie przyciągnąć ważne projekty biznesowe, tworząc bogactwo i konsolidując usługi publiczne” – podkreśliła Alegría.
Minister nie wdawał się w ocenę wypowiedzi Lambána. „W tej chwili minister nie jest najlepszym plakatem wyborczym” – dodał baron PSOE, który uważa, że posunięcie Alegríi ma na celu „organiczną” kontrolę terytorialną Ferraza i La Moncloa. W przeciwieństwie do Alegríi burmistrzowie, którzy wystąpili jako akty otwarcia, pozostawili Lambánowi kilka wiadomości. „Jesteśmy tutaj wszyscy, ci, którzy muszą i ci, którzy będą. Ten moment wyznaczy coś, co było konieczne w tym meczu: nie ma tu już nikogo. Jesteśmy Huesca, Saragossa i Teruel. Jesteśmy reprezentacją tego, czym ta partia powinna być. Jest mnóstwo rozłamów i konfrontacji, Pilar ucieleśnia poczucie jedności. Ludzie chcą jedności, jedności, na litość boską!” – zauważył Eduardo Arilla, radny Borja (Saragossa). „Pilar jest wizerunkiem socjalistycznego rządu Hiszpanii i chcemy ją tu sprowadzić” – podkreślił Rafael Guía, burmistrz Andory (Teruel). „Zawstydziliśmy się ze strony innych, gdy usłyszeliśmy krytykę polityki rządu ze strony PSOE. Otwórzmy ramiona i zbierzmy wszystkich, którzy chcą tu przyjechać. Nasz przeciwnik ma tylko rację. Wszyscy jesteśmy kolegami i wszyscy musimy działać razem” – podkreślił. „Mówienie o jedności nie tylko odwołuje się do uczuć, ale mówi o wartościach, które nas jednoczą. PSOE musi patrzeć do wewnątrz, ale nie po to, aby nas podzielić, ale aby znaleźć to, co nas wzmacnia. Okulary między nami wcale nam nie pomagają. Potrzebujemy kogoś, kto zjednoczy partię, zamiast ją dzielić” – powiedziała Tania Solans, burmistrz Esplús (Huesca) podczas kolejnego ataku na Lambán.
Obliczenia dotyczące kandydatury Alegríi wskazują obecnie, że jej poparcie wynosi 70%, aby została wybrana pierwszą kobietą na stanowisko sekretarza generalnego PSOE w Aragonii. Wielkim wyzwaniem będzie zatem odzyskanie autonomicznego rządu i uniemożliwienie obecnemu prezydentowi wspólnoty Jorge Azcónowi (PP) utrwalenia drugiej kadencji. Coś, czego PP nie osiągnęła dotychczas w tym stuleciu. „Muszę przypomnieć Azcónowi, że pokonaliśmy go już w 2019 r., a w 2027 r. wyślemy go i PP na należne im miejsce: do opozycji” – powiedziała Alegría, wspominając, że pokonał go już pięć lat temu wybory samorządowe do Rady Miejskiej Saragossy. Azcón został burmistrzem stolicy Aragonii, ponieważ Albert Rivera zawetował pakt zawarty przez Alegríę z radnymi Ciudadanos.
„Czas jest najważniejszy. Mamy nieco niecałe trzy lata na odzyskanie zaufania Aragonii dzięki projektowi ambitnej polityki. Pochodzę z prostej i skromnej rodziny. Moi rodzice nie mogli ukończyć szkoły, jak wielu mężczyzn i kobiet z tego pokolenia. Mój ojciec Alfredo i moja matka Adoración od początku wiedzieli, że wysiłek i praca będą ich towarzyszami podróży. Nigdy nie słyszałem, żeby na cokolwiek narzekali. Swoją pracą i wysiłkiem chcieli, aby trójka ich dzieci miała lepszą przyszłość. Te zasady odziedziczyłem i zgodnie z którymi dorastałem. Mówię wam to, ponieważ prości ludzie, klasa średnia i robotnicza, oczekują od PSOE maksymalnego wykorzystania tego, co jest przydatne w polityce, do zapewnienia rozwiązań. Bo nic nie będzie miało sensu, jeśli zapomnimy, po co i dla kogo tu jesteśmy” – podsumowała Alegría.
„Widzę Pilar z takim samym lub większym entuzjazmem, jak na początku. Znamy jej wartość, jest bardzo bliską osobą, już w 2022 roku wzruszyła nas stwierdzeniem, że bycie zwolennikiem La Zaidy było jej najbardziej emocjonującym czynem… Krótko mówiąc, Pilar jest prorokiem w swojej krainie. Wszyscy jesteśmy bardzo dumni z tego, jak nas reprezentuje” – podsumował Celso Vallespín, burmistrz La Zaida i gospodarz wydarzenia, podczas którego rodzeństwo ministra, Alfredo i Olga, ustawiało i usuwało krzesła oraz zajmowało się barem w pawilonie. Za kawę odpowiadał Eloy, siostrzeniec Alegríi. I słodycze Amapola Enfedaque, piekarnia La Zaida. „To było wydarzenie z domowym akcentem, bardzo ostrożne. I to czyni to realnym” – pomyślał zawodnik wagi ciężkiej z PSOE z Aragonii.
