Kryzys dla kogo? Podczas gdy Louis Vuitton cierpi, Hermès kończy rok 2024 na wysokim poziomie

Rynek przeżywa trudny okres, a oznaki wskazują, że przyspieszony rozwój branży może dobiegać końca. Według specjalistycznej firmy doradczej Bain sprzedaż dóbr luksusowych osobistego użytku spadnie w 2024 r. o 2%. Tymczasem część konglomeratu boryka się ze znacznym spadkiem sprzedaży mody i galanterii skórzanej, a Kering, właściciel Gucci, wyemitował kilka o niższych zyski.

Jednak dla kontrastu firma nadal błyszczy, odnotowując 14% wzrost przychodów w kontekście niepewności. Według magazynu Ekonomistatę rozbieżność między dwiema kultowymi markami luksusowymi można przypisać różnym strategiom rynkowym i temu, komu służy każda marka.

Louis Vuitton, który stał się synonimem „możliwego luksusu”, stara się utrzymać swój wizerunek ekskluzywności w obliczu rosnącego popytu na tańsze produkty. Z drugiej strony Hermès mocno pozycjonuje się jako symbol prestiżu i ekskluzywności, stawiając na ograniczoną produkcję swoich produktów, co utrzymuje wysoki popyt wśród zamożniejszych konsumentów.

Innymi słowy, podczas gdy Louis Vuitton stara się pozyskać szerszą bazę klientów, Hermès koncentruje się na obsłudze elity, co skutkuje lepszymi wynikami finansowymi.

Według niej jest to kolejny czynnik przyczyniający się do zmagań Louisa Vuittona Ekonomistato nasycenie rynku. W ostatnich latach marka wprowadziła na rynek serię tańszych produktów, takich jak skarpetki i akcesoria, aby dotrzeć do szerszego grona odbiorców. Jednak ta strategia mogła osłabić wizerunek marki. Z kolei Hermès utrzymuje bardziej konserwatywne podejście, ograniczając produkcję swoich najbardziej pożądanych artykułów, takich jak torby Birkin i Kelly, które w dalszym ciągu są postrzegane jako wartościowe inwestycje. Ta strategia niedoboru nie tylko zachowuje ekskluzywność marki, ale także podsyca popyt konsumentów na jej produkty.

Ponadto zmieniające się globalne warunki gospodarcze wpływają na zachowania konsumentów dóbr luksusowych. W obliczu rosnących stóp procentowych i spowolnienia na rynku pracy konsumenci z klasy średniej na Zachodzie stają się coraz bardziej ostrożni w wydatkach. Tymczasem w Chinach, kluczowym rynku luksusu, połączenie kryzysu mieszkaniowego i rządowych kampanii przeciwko ostentacji skłoniło młodych ludzi do wyboru bardziej dyskretnych produktów. Hermès, wraz ze swoją zamożną i lojalną klientelą, jest mniej podatny na wahania gospodarcze, dzięki czemu może nadal prosperować.

Według brytyjskiego magazynu głównym pytaniem, przed jakim stają marki luksusowe, jest to, czy uda im się zrównoważyć przyciąganie konsumentów o wysokich dochodach, a jednocześnie nadal służyć szerszej publiczności. Louis Vuitton, dążąc do demokratyzacji luksusu, mógł narazić na szwank swój wizerunek. Z kolei Hermès, koncentrując się na tworzeniu produktów wysokiej jakości i zachowaniu swojej ekskluzywności, zdaje się skutecznie żeglować po wzburzonych wodach rynku luksusu.

W miarę ewolucji branży ciekawie będzie obserwować, jak marki te dostosowują się do nowych realiów gospodarczych i oczekiwań konsumentów.