Twoje hasło będzie prawdopodobnie bezpieczniejsze niż amerykańskie kody nuklearne z czasów zimnej wojny

W szczytowym okresie zimnej wojny kod odblokowujący broń nuklearną Stanów Zjednoczonych nie spełniał dzisiejszych wymagań dotyczących hasła: był to numer 00000000.

Bezpieczeństwo broni nuklearnej, zwłaszcza podczas zimnej wojny, od dawna budzi ogromne obawy. Z rewelacji ekspertów wynika, że ​​w niektórych przypadkach zabezpieczenia były szokująco słabynawet wtedy, gdy Stany Zjednoczone znajdowały się w atmosferze wielkiego napięcia ze Związkiem Radzieckim.

Mrożąca krew w żyłach propozycja Rogera Fishera, pracownika akademickiego Harvardu, podkreśla wagę decyzji nuklearnych. Wpisywanie się Biuletyn Naukowców Atomowych w 1981 roku Fisher zasugerował wyjątkowe zabezpieczenie: wdrożyć kody wystrzelenia broni nuklearnej obok serca wolontariuszki towarzyszącej prezydentowi.

Aby wystartować, prezydent musiałby fizycznie odzyskać kody za pomocą noża rzeźniczego, co go do tego zmusiło zmierzyć się z kosztami ludzkimi druzgocącą twoją decyzję. Fisher uzasadniał tę decyzję instynktownie, w przeciwieństwie do bezstronnego charakteru słownictwa wojskowego, wyjaśnia.

Jednak Pentagon odrzucił pomysł Fisherapowołując się na obawy, że może to zniekształcić ocenę prezydenta. Jak na ironię, istniejące zabezpieczenia nie były pozbawione wad. Procedury wystrzelenia broni jądrowej wymagały wielu urzędników i zgody prezydenta, ale system napotkał wewnętrzny opór wobec wdrożenia solidnych zabezpieczeń.

Bruce Blair, ekspert nuklearny i były oficer startowy, przedstawił jedno z najbardziej zaskakujących twierdzeń. Zgodnie z dyrektywą prezydenta Johna F. Kennedy’ego z 1962 r. dotyczącą ochrony broni nuklearnej za pomocą kodów, Dowództwo Lotnictwa Strategicznego rzekomo obeszło ten mandat, ustawiając kody startu na „00000000”.

Blair powiedział, że w latach 70. zespoły startowe otrzymały nawet polecenie sprawdzenia, czy kody zostały ustawione na zero, przedkładając prędkość nad bezpieczeństwo. Siły Powietrzne zaprzeczyły zarzutom, stwierdzając, że takie kody nigdy nie były używane. Blair odpowiedział, odwołując się do instrukcji technicznych na poparcie swoich twierdzeń.

Pomimo alarmujących zarzutów, nie zarejestrowano żadnych startów niedozwolone w tym okresie. W 1977 roku wprowadzono bardziej niezawodny system, który wymagał bezpośredniego upoważnienia wyższych władz do wydania kodów, co wzmocniło bezpieczeństwo.

Chociaż wyraźny kontrast między pomysłową propozycją Fishera a rzekomym rozluźnieniem zabezpieczeń z czasów zimnej wojny jest niepokojący, epizody te podkreślają zwiększone ryzyko i ewoluującą złożoność systemów dowodzenia nuklearnego.