Kolosalne „beknięcie”. Rozbłysk gamma wykryty w czarnej dziurze M87*

Astronomowie uchwycili niezwykły rozbłysk wysokoenergetycznego promieniowania ze słynnej czarnej dziury M87*, dostarczając nowych informacji na temat jednego z najpotężniejszych silników kosmicznych we Wszechświecie.

W 2018 roku naukowcy dokonali historycznego wyczynu, sfotografując pierwsze zdjęcie supermasywnej czarnej dziuryzlokalizowanej w sercu galaktyki M87. Kamień milowy był możliwy dzięki międzynarodowej współpracy Teleskopu Horyzontu Zdarzeń (EHT), który zrzeszał teleskopy z całego świata w celu obserwacji jądra galaktyki.

Niedawno zespół astronomów odkrył coś jeszcze bardziej zaskakującego: czarna dziura wywołała rozbłysk promieniowania gammaco ma miejsce, gdy z biegunów wyrzucane są potężne, szybkie strumienie plazmy.

Według , rozbłysk gamma został wykryty podczas tej samej kampanii obserwacyjnej, która zaowocowała słynnym obrazem czarnej dziury.

Giacomo Principe, astrofizyk z Uniwersytetu w Trieście we Włoszech, ujawnił w oświadczeniu, że było to pierwsze od ponad dziesięciu lat wykrycie eksplozji w galaktyce M87czyli fragment danych dostarczający nowych informacji o regionie, który wygenerował emisję energii.

Obserwacje te pomogą naukowcom lepiej zrozumieć zachowanie źródeł promieniowania gamma w odległych galaktykach, zwiększając wiedzę ludzkości na temat czarnych dziur i związanych z nimi ekstremalnych zjawisk.

Dżet analizowany przez ekspertów ma rozmiary dziesiątki milionów razy większe niż horyzont zdarzeń czarnej dziury, co stanowi różnicę porównywalną z różnicą między bakterią a największym znanym płetwalem błękitnym.

Sama eksplozja energetyczna trwała około trzy dni i pochodzi z obszaru o średnicy mniejszej niż trzy dni świetlne, czyli w przybliżeniu 170 razy większej niż odległość między Słońcem a Ziemią.

Naukowcy uważają, że rozbłyski gamma obserwowane w tych regionach są spowodowane przez przyspieszenie pęcherzyków materialnych przy wysokich energiach w dżetach, co powoduje wysoce nieprzewidywalne rozbłyski promieniowania gamma.

Została opublikowana w Astronomia i astrofizyka.