Hołd złożony trzem włoskim nurkom poległym podczas II wojny światowej porusza wody Gibraltaru

Kontrowersje wokół oddania hołdu trzem włoskim nurkom poległym w atakach na brytyjskie statki na Gibraltarze podczas II wojny światowej mają konsekwencje dyplomatyczne (akt ten poparł Ambasada Włoch), regulaminu (złożona jest skarga z tytułu naruszenia Prawo pamięci historycznej), historyczne (jest odzwierciedleniem pośredniego udziału Franco w konflikcie), a nawet literackim, bo obraca się wokół książki Arturo Pérez Reverte.

W El Italiano pisarz opowiada historię jednego z nurków bojowych Armia faszystowskich Włoch który w latach 1942–1943 zatopił lub uszkodził aż czternaście statków alianckich na wodach otaczających Gibraltar i Zatokę Algeciras. Książka opowiada o „niebezpiecznej przygodzie” z ekscytującymi misjami i historią miłosną z młodym księgarzem.

Trzej z tych prawdziwych żołnierzy (Licio Visinitini, Giovanni Magro i Salvatore Leone), zostali uhonorowani 9 grudnia w mieście La Línea de la Concepción w Kadyksie i na Gibraltarze. Jego krewni, weterani wojenni, senator pochodzili z Włoch. Roberto Menii Braci Włoch (partia Giorgia Meloni). Oraz, z Hiszpanii, dyplomata wojskowy Ambasady Włoch i członkowie konsulatu w Sewilli.

Trzej nurkowie zginęli 8 grudnia 1942 r. Należeli do Dziesiąta Flotylla MASjedna z najpopularniejszych formacji w faszystowskich Włoszech złożona z nurków i inżynierów pod dowództwem „Duce” Benita Mussoliniego. Wykorzystali nowoczesne urządzenia podwodne, które wyszły z Statek Olteryzacumowany w porcie hiszpańskim, aby zaatakować statki brytyjskie.

Miało to być oficjalne wydarzenie przy wsparciu Ratusz w La Linea a odkrycie tablic pamiątkowych na istniejącym monolicie ku czci innego zmarłego cywilnego okrętu podwodnego ostatecznie pozostało jedynie sprawą prywatną, według Europa Sur; rodzaj pośmiertnego pogrzebu morskiego.

Formalna skarga od Forum Pamięci Campo de Gibraltar, przedstawiony subdelegacji Rządu i zaadresowany do Ministerstwa Prezydenta i Pamięci Demokratycznej Félixa Bolañosa, porzucił plan, który był przygotowywany od miesięcy. Łamiono art. 35 i 38 ustawy o pamięci historycznej z 2022 r., chcąc umieszczać „symbole faszystowskie” i „wysławiać faszyzm”– podkreśla organizacja.

„To wybielanie faszyzmu. Wyobraźcie sobie, że w Euskadi próbuje się złożyć hołd pilotom, którzy zbombardowali Guernicę” – mówi w rozmowie z tą gazetą. Juana Moriche’a, Forum Pamięci Campo de Gibraltar.

The Ambasada Włoch Nie chciał komentować tego artykułu.

„Wykonywali rozkazy”

Ci, którzy bronią hołdu, twierdzą, że tak trzech żołnierzy wykonujących rozkazyi które nadal są odznaczane przez rząd włoski.

„Tylko trzech młodych nurków zginęło na służbie podczas okrutnej wojny światowej i zginęło w naszych wodach. Otrzymali pogrzeb morski, wieńce z kwiatów i róż wypuszczonych do morza. „To był akt bez żadnych konotacji politycznych” – mówi gazecie jedna z osób uczestniczących w hołdzie w La Línea. Liberalny Anioł Fernandezemerytowany kapitan statku. „Kilku członków dziesiątej Flotylli MAS otrzymało medale, a ich imionami nazwano okręty wojenne. „Gdyby mieli faszystowskie konotacje, żaden z nich nie dostąpiłby takich zaszczytów” – zauważa Liberal.

Historyk i PP obfitują w tę samą ideę Alfonso Escuadra: „Zdecydowana większość tej jednostki pozostała później podczas wojny po stronie antyfaszystowskiej. Niektórzy walczyli z partyzantami przeciwko niemieckim siłom okupacyjnym.”

„Nie mówcie nam, że to byli biedni włoscy żołnierze” – krytykuje Moriche. „Byli członkami armii, która współpracowała w celu ustanowienia krwawej dyktatury Franco i która współpracowała przy zbrodniach przeciwko ludzkości popełnionych przez armię włoską, w tym w zamachach bombowych na cywilów uciekających drogą” – dodał.

Jeden z nich, Licio Visinitini, widnieje na stronie internetowej Prezydencji Włoch jako „złoty medal za męstwo”. Został on mu przyznany 21 sierpnia 1944 r., jeszcze za czasów dyktatury, za bycie „„oficer, którego niezłomna odwaga „Jego żelaznej wytrwałości dorównywało to, że po długim, trudnym i niebezpiecznym szkoleniu przedostał się jako operator podwodnych pojazdów szturmowych do jednej z najpotężniejszych i najbardziej bronionych baz morskich wroga”. W notatce umieszczonej na stronie internetowej Prezydencji podkreślono, że prowadził on surowe „potajemne” życie i odznaczał się „nadludzką pogardą dla niebezpieczeństwa i wzniosłą miłością do ojczyzny”.

Urząd Miasta nie pokrył kosztów przejazdów

Skarga Forum i demonstracja około trzydziestu osób zmusiły Radę Miasta La Línea do zmiany oficjalnych ustaleń w ostatniej chwili.

„Zostało odwołane, ponieważ doszło do zamieszania w formacie i nie zdawaliśmy sobie sprawy, że może nastąpić naruszenie Ustawy o pamięci demokratycznej. W razie wątpliwości zdecydowano o zawieszeniu” – zapewnia dziennik. Juana Francoburmistrz La Línea z partii La Línea 100×100.

Dlaczego początkowo zaakceptował Pan kontrowersyjny program, który obejmował wręczanie odznak niektórym marynarzom armii pod dowództwem Mussoliniego? W przypadku Moriche’a Alfonso Escuadra zdołał „przekonać burmistrza La Línea, Juana Franco, do realizacji projektu, wykorzystując sukces książki Péreza-Reverte”. Ideą przewodnią jest uczynienie monolitu miejscem odwiedzanym przez turystów i pasjonatów historii. „Jest wiele miejsc związanych, np. w San Roque, z prawdziwą historią roli, jaką Hiszpania odegrała w wojnie światowej” – mówi Escuadra.

„Rada Miejska nie ma żadnych powiązań z Alfonso Escuadrą” – mówi Juan Franco o tym „lokalnym autorze” – członku Grupy Studiów Campogibraltareños i radnym przez 12 lat Partii Ludowej, a wcześniej GIL. Radny Linense zaprzecza, jakoby podróż za Włochów odpowiadałaby Rada, co było jedną z kwestii podniesionych przez Forum Demokratycznej Pamięci w Campo de Gibraltar.

“Włoska tajna baza”

10 czerwca 1940 roku ówczesny prezes Rada Ministrów Królestwa Włoch, Benito Mussolini nakazał inwazję na południową Francję. Przystąpienie Włoch do wojny po stronie niemieckich nazistów spowodowało, że tankowiec Olterra zacumował w zatoce Algeciras. Wkrótce zostaje przekształcona w tajną włoską bazę, z której można wystrzeliwać włoskie okręty podwodne przeciwko brytyjskim statkom.

Dziś, 84 lata później, trzech okrętów podwodnych armia faszystowska Rodziny wspominały ich w wodach, w których zginęli. Jednak ich nazwiska nie zostały ostatecznie umieszczone na lnianym monolicie, dziele Nacho Falguerasa. Dalej napis brzmi: „Okrętom podwodnym, którzy tak jak ty zostawili życie na morzu. Twoi towarzysze. Poświęcony jest Cristóbalowi Peralcie, nurkowi, który 30 lat temu zginął w wypadku przy pracy podczas próby wyjęcia kotwicy ze stacji tankowania statku Cepsa. Monolit pozostanie poświęcony cywilowi, który zginął w wypadku przy pracy, a obecnie panuje demokracja.