Nowelizacja podatkowa faworyzuje grupę właścicieli rafinerii w Amazonii
Atem skorzystał ze środka zawartego we wniosku dotyczącym rozporządzenia reformującego, który zwalnia rafinację ropy naftowej w Amazonii i omija STF
Zasadniczy tekst rozporządzenia w sprawie reformy podatkowej ukazał się w br Czwartek (12.12.2024) ze zmianą (PSD-AM), która wyłącza rafinację ropy naftowej w Amazonii. Działanie ma konkretny cel: przyznanie ulg podatkowych amazońskiej grupie Atem, właścicielowi jedynej w regionie rafinerii, której właścicielem jest pod koniec 2022 roku Petrobras za 257,2 mln dolarów. Oto (PDF – 363 kB)
Propozycja obejmuje doprecyzowanie listy działań, które będą otrzymywać zachęty od ZFM (wolnego obszaru celnego Manaus). W uzasadnieniu Aziz stwierdza, że „pojedynczy cel [da emenda] ma umożliwić utrzymanie działalności związanej z rafinacją ropy naftowej w zachodniej Amazonii”– Ream (Rafineria Amazon) położona jest na lewym brzegu rzeki Negro, w mieście Manaus (AM).
Atem, jeden z największych podatników w Amazonas, działał wyłącznie w ramach łącza dystrybucyjnego, zanim dokonał pionizacji swojej działalności wraz z zakupem Ream. TO sposób pracy spółki została zaskarżona przez partię Cidadania, która w 2022 roku złożyła wniosek do STF (Naczelnego Sądu Federalnego) o zablokowanie nakazu gwarantującego grupowe zwolnienie z płacenia PIS/Cofins za paliwa.
Zwolnienie zostało przyznane w drodze przepisu zwalniającego z poboru podatków od obrotu ropą naftową i jej pochodnymi w ZFM. TRF-1 (Federalny Sąd Okręgowy) zezwolił dystrybutorowi na import benzyny A i oleju napędowego A, przeznaczonych wyłącznie dla ZFM, bez płacenia podatków.
Nakaz ten obowiązywał do grudnia 2018 roku, kiedy to został uchylony przez STJ (Naczelny Trybunał Sprawiedliwości), który ustosunkował się do wniosku PGFN zarzucającego, że decyzja spowodowała zakłócenia wolnej konkurencji na rynku sektor. W czerwcu 2019 r. STJ uchylił jednak zawieszenie nakazu.
W marcu 2024 r., sprowokowany przez Cidadanię, STF (Naczelny Sąd Federalny) utworzył większość, aby unieważnić zróżnicowane traktowanie podatkowe – ten sam środek, którego broni obecnie Aziz i który zaakceptował (MDB-AM) w projekcie.
W procesie przeważył głos sprawozdawcy, ministra Luísa Roberto Barroso, który uznał, że działalność ZFM nie obejmuje operacji związanych z ropą naftową, płynnych i gazowych smarów i paliw od 1967 roku.
Do Poder360senator oświadczył, że „Przemysł rafineryjny będzie traktowany w Manaus jak każdy inny przemysł”.
Atem z kolei powiedział tej cyfrowej gazecie „włączenie przemysłu rafineryjnego do wolnego obszaru celnego Manaus koryguje zniekształcenie, ponieważ podobnie jak inne segmenty przemysłu ma on strategiczne znaczenie dla rozwoju gospodarczego i społecznego regionu Północ”.
Atem stwierdził także, że jego rozwój na rynku dystrybucji paliw nie jest związany z brakiem wymogu PIS/Cofins przy imporcie produktów do ZFM. „Prawo, które było wówczas powszechnie uznawane i uzasadnione i które w rzeczywistości posiadali także wszyscy jego konkurenci przed dyskusją na temat jego konstytucyjności przez STF”.