Lula nakłada sankcje na prawo tworzące regulowany rynek uprawnień do emisji w Brazylii

Został opublikowany w czwartkowym wydaniu (12 grudnia 2024 r.) (Dziennik Urzędowy Unii) Ustawa nr 15,042 ustanawiająca SBCE (brazylijski system handlu emisjami gazów cieplarnianych), który będzie zajmował się regulowanym rynkiem emisji gazów cieplarnianych w Brazylii. Oto on (PDF – 371 kB).

Tekst podpisują prezydent (PT) oraz wiceprezydent i minister rozwoju, przemysłu, handlu i usług (PSB). Również ministrowie Paulo Teixeira (rozwój rolnictwa), Fernando Haddad (finanse) i Marina Silva (środowisko i zmiany klimatyczne).

SBCE ustala m.in. limity emisji gazów cieplarnianych. Od tego limitu możliwe będzie negocjowanie tzw. CBE (Brazilian Emission Quotas) oraz wydawanie CRVE (Certificate of Verified Emission Reduction or Removal), czyli certyfikatów zweryfikowanej redukcji lub usunięcia emisji.

CBE to rodzaj licencji na zanieczyszczenia. Każda kwota pozwala na ograniczenie emisji do jednego tCO2e (tony ekwiwalentu dwutlenku węgla). CRVE wskazuje ilość węgla usuniętego z atmosfery. Każdy certyfikat odpowiada jednej tCO2e wychwyconej z atmosfery.

W praktyce ustawa reguluje system handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. Działania będą wymagały zdobycia kredytów. Jeśli wyemitują mniej, będą mogli sprzedać je na rynku regulowanym tym, którzy przekroczyli limity.

Rolnictwo nie jest objęte tym rozporządzeniem. Pośrednie emisje dwutlenku węgla i innych gazów związanych z globalnym ociepleniem, powstałe w wyniku produkcji środków produkcji lub surowców rolniczych, nie będą uwzględniane w zobowiązaniach do ograniczania emisji gazów.

Dopuszczalny poziom emisji zostanie określony w Krajowym Planie Uprawnień, który będzie podlegał okresowym przeglądom. Plan ten narzuci na przykład maksymalny limit emisji, liczbę CBE do przydzielenia operatorom oraz maksymalny odsetek CRVE dopuszczonych w ramach okresowego uzgadniania zobowiązań.

Sprzedającymi i kupującymi mogą być między innymi kraje, firmy, organizacje.

Aktywa składające się z SBCE i kredytów węglowych, będące przedmiotem obrotu na rynkach finansowych i kapitałowych, są papierami wartościowymi podlegającymi regulacji CVM (Komisji Papierów Wartościowych).

Zysk wynikający ze sprzedaży uprawnień węglowych i aktywów będzie opodatkowany według obowiązujących zasad:

• do reżimu, w jakim znajduje się podatnik, w przypadku deweloperów, którzy pierwotnie wyemitowali takie aktywa;
• do zysków netto uzyskanych w wyniku operacji przeprowadzanych na giełdach akcji, towarów i kontraktów terminowych oraz na zorganizowanych rynkach pozagiełdowych;
• do zysków kapitałowych, w innych sytuacjach.

Działalność, która emituje ponad 10 000 t CO2e rocznie, podlega pewnego rodzaju kontroli.

Podmioty z emisjami powyżej tego poziomu i do 25 000 tCO2e muszą przedłożyć organowi zarządzającemu SBCE plan monitorowania emisji. Ponadto składa roczny raport z emisji i pochłaniania gazów oraz dopełnia innych obowiązków przewidzianych przez ten organ zarządzający.

Działalność prowadząca działalność o emisji powyżej 25 000 tCO2e rocznie musi także przesyłać organowi zarządzającemu roczne sprawozdanie z okresowego uzgadniania zobowiązań (emisje równe wychwytywaniu).

SBCE będzie wdrażane w 5 fazach:

• faza 1 – okres 12 miesięcy z możliwością przedłużenia na kolejne 12, do „publikację przepisów tej ustawy, licząc od dnia jej wejścia w życie”, w najbliższy czwartek (12 grudnia);
• faza 2 – okres 1 roku”w celu operacjonalizacji przez operatorów instrumentów raportowania emisji”;
• faza 3 – okres 2 lat, w którym operatorzy będą podlegali jedynie obowiązkowi przedstawienia planu monitoringu i przedłożenia organowi zarządzającemu SBCE raportu o emisjach i pochłanianiu;
• faza 4 – obowiązywanie I Krajowego Planu Alokacji, z bezkosztową dystrybucją CBE i wdrożeniem rynku aktywów SBCE;
• faza 5 – pełne wdrożenie SBCE.