Kobiety skazane na bycie kochankami żonatych mężczyzn. Kim one są?

W pewnym momencie przestaje się to wydawać zwykłym zbiegiem okoliczności i wtedy pojawia się pytanie: „dlaczego mi się to przytrafia? i „jak mogę się z tego wydostać?”.

Kwestia trójkątów miłosnych często staje się tematem konsultacji z klientami.

Jeśli chodzi o kobiety, które utknęły w roli kochanki (nawet jeśli tak naprawdę tego nie chcą), działa tu pewien mechanizm psychologiczny, który prowadzi do takich relacji.

Innymi słowy, takie kobiety mają podświadome wewnętrzne powody, dla których wchodzą w związek z zaangażowanym mężczyzną.

Warto osobno wspomnieć, że nie zamierzam poruszać żadnych moralnych i etycznych aspektów tego zjawiska, ani nie zamierzam mówić o kobietach, które polują na pieniądze innych ludzi, ani o innych poszukiwaczach przygód.

Mówimy o zwykłych kobietach, które tęsknią za miłością, ale z jakiegoś powodu decydują się ją zdobyć w ten sposób.

Przyjrzyjmy się wewnętrznemu światu takich kobiet.

Niedojrzałe kobiety, które pragną wiecznego, niekończącego się świętowania i żywych doznań. I kategorycznie nie chcą codziennej rutyny wspólnego życia, życia domowego oraz różnych trudności i zobowiązań.

Lubią, gdy mężczyzna wychodzi im naprzeciw – poświęca czas, troszczy się, daje prezenty. Niech spotykają się rzadko, ale z pasją i romantyzmem.

Ludzie w tych związkach widzą swoje najlepsze strony, a wszystko inne, co nieprzyjemne i niechciane, jest pomijane.

Ratownicy. Jak nie współczuć biednemu człowiekowi, który jest codziennie besztany przez złośliwą, złośliwą żonę? A on jest cały biały, puszysty i cudowny pod każdym względem.

Czarownica nie docenia tego złotego człowieka, ale on nie opuszcza rodziny z powodu swojej kosmicznej przyzwoitości. Więc wybawiciel na pewno go doceni, da mu miłość, której mu brakowało i strząśnie z niego cały kurz.

A ona ze zrozumieniem i cierpliwością słonia poczeka, aż jego dzieci dorosną i żeby w końcu z nią zamieszkał.

Zwycięzcami są ci, którzy są zainteresowani pokonaniem, pokonaniem drugiej kobiety.

Ten wzorzec zachowania kształtuje się w dzieciństwie, jeśli coś pójdzie nie tak w okresie edypalnym (3-5 lat).

W tym wieku dziewczynka rywalizuje z matką o ojca. Pamiętaj: „Tata jest najlepszym mężem, kiedy dorosnę, wyjdę za niego”.

Idealnie byłoby, gdyby matka uznała uczucia dziewczynki, ale pokazała stanowcze stanowisko, że miejsce obok taty jest zajęte. Dziewczynka będzie musiała zająć miejsce córki i nauczyć się od matki, jak być kobietą i jak budować relacje z mężczyzną.

Jeśli coś pójdzie nie tak w tym procesie, dorosła dziewczyna może nadal mieć potrzebę udowodnienia swojej matce, że jest lepsza i bardziej wartościowa niż jej matka. Tylko rola ojca jest teraz przejmowana przez żonatego kochanka, podczas gdy rola matki jest przejmowana przez żonę kochanka.

Unikanie bliskości. Związek z osobą zaangażowaną to świetny sposób na uniknięcie naprawdę bliskiej relacji.

Kiedy istnieje potrzeba relacji, ale także strach przed cierpieniem z jej powodu, ta forma komunikacji wydaje się bezpieczniejsza i pozwala kontrolować dystans.

Może to być spowodowane traumatycznymi doświadczeniami z dzieciństwa lub dorosłości. Doświadczenia te wzmacniają przekonanie, że związki są bardzo niebezpieczne i mogą być bardzo bolesne.

Tworzenie „trójkątnych relacji”. Ten wzorzec, w którym musi być trzeci uczestnik, rozwija się, jeśli dziewczynka jest stale zaangażowana w taki związek w dzieciństwie.

Na przykład, jeśli rodzice nie są w stanie rozwiązać trudności między nimi, często „zapraszają” dziecko, aby stało się trzecim uczestnikiem związku. Uderzającym przykładem jest sytuacja, w której matka mówi do córki: „Nie rozmawiam z ojcem, mówię mu to i tamto”.

Niewybrane kobiety. Istnieje pewna osobliwość w relacjach z żonatymi mężczyznami. Z jednej strony kobieta czuje się wybrana, kochana i wspaniała.

Z drugiej strony, została wybrana, jakby niekompletnie, ponieważ mężczyzna ma tendencję do prowadzenia podwójnego życia, pozostając z rodziną.

Jest to szczególnie dotkliwe dla kochanki podczas wakacji, urlopów i innych okresów, kiedy nie jest możliwe podróżowanie z mężem lub uczestniczenie w miejscach publicznych, wydarzeniach rodzinnych i przyjacielskich.

Zjawisko to jest zwykle wynikiem osobistej traumatycznej historii z dzieciństwa, którą kochanka odtwarza w swoim związku z żonatym mężem.

W każdym przypadku konieczne jest ustalenie, kim była osoba w życiu dziewczyny, która była dla niej bardzo ważna, ale nie wybrała jej całkowicie?

Opcją jest ojciec, który założył inną rodzinę i miał tam inne dzieci. Być może okresowo angażował się w życie dziewczynki, ale większość czasu, uwagi i troski poświęcał innej rodzinie.

Co robić?

Dopóki wszystkie te mechanizmy działają automatycznie, nieświadomie, szanse na radykalną zmianę są niewielkie.

To tak, jakby kobieta była skazana na przeżywanie w kółko tego samego scenariusza relacji ze zniewolonym mężem.

Ale jeśli zauważysz powtarzającą się sytuację i nie podoba ci się to, podejmij decyzję, aby w końcu dotrzeć do sedna sprawy.

Co chciałbyś zamiast tego?

Zbadaj, w jaki sposób wchodzisz w te relacje, dlaczego uważasz je za atrakcyjne? Jeśli trudno ci to zrobić samodzielnie, możesz to zrobić z pomocą psychologa.

Po zrozumieniu mechanizmów rządzących tym procesem, możliwe będzie wybranie innego modelu relacji.

Jest mało prawdopodobne, aby zmiana wzorców była możliwa za machnięciem czarodziejskiej różdżki; w niektórych przypadkach może to wymagać dość długiej terapii.

Ale ta wewnętrzna praca da szansę na prawdziwie bliski i harmonijny związek.