Skąd pochodzą nazwy najsłynniejszych dzielnic Bukaresztu. Crângași był w rzeczywistości lasem, a Oborul był znacznie bardziej makabryczny dwieście lat temu – CARTIERUL MEU

Dzisiejsze dzielnice Bukaresztu są wynikiem ponad pięciu wieków historii tych ziem, podczas których obszary miasta rosły, kwitły, upadały, a co najważniejsze, zgromadziły wiele historii i wydarzeń historycznych, z których niektóre stały się nawet nazwami tych dzielnic. W kolejnych wierszach przedstawimy pochodzenie nazw stołecznych dzielnic.

Dzielnice zostały po raz pierwszy udokumentowane ponad 300 lat temu, kiedy przybrały formę gmin oddzielonych od centrum dzisiejszej stolicy, ale nadal połączonych drogami. W tamtym czasie nazywano je „enorii”, a ich nazwa pochodziła od imienia księdza parafii.

W XVII wieku enorie zmieniły nazwę na „mahalale”, w następstwie wpływów osmańskich. Oczywiście w tamtym czasie termin „slumsy” nie miał takiego samego znaczenia jak dziś – zły obszar na obrzeżach miasta. Jednak sto lat później „slumsy” Bukaresztu pomogły przekształcić ten termin w obelgę, tak że ludzie woleli termin „quartier” od frankofilskiego „sąsiedztwa”, godnego powstającego Małego Paryża.

Dzielnice Bukaresztu i ich nazwy: Dorobanți

Znana jako jedna z najbogatszych i najbardziej rozwiniętych dzielnic, ale nie zawsze tak było. Dorobanțiul to obszar przesiąknięty historią, dowód na to, że mieszkańcy Bukaresztu mieszkają tu od 1800 roku. Ale w tamtych czasach Dorobanți było zwykłym slumsem, bez kawiarni, restauracji, eleganckich mieszkań czy luksusowych samochodów.

Pierwotnie nazywała się Ulița Herăstrăului, ponieważ łączyła obszar Herăstrău z resztą Bukaresztu. Nazwa Dorobanți została nadana ze względu na oddziały żołnierzy, którzy prowadzili szkolenia w tym obszarze i weszła w życie w 1878 roku, od zakończenia wojny o niepodległość.

Cotroceni – co oznacza „to cotroci”?

Inną starą i historycznie ważną dzielnicą stolicy jest Cotroceniul, której nazwa pochodzi, według historyków, od czasownika „a cotroci”, oznaczającego „schronić się” lub „grzebać”. Dopóki obszar ten nie stał się własnością Șerbana Cantacuzino, który zbudował tu klasztor Cotroceni, gęsty las Cotrocenilor był idealną kryjówką dla bandytów i banitów. Znajduje się tu również Pałac Cotroceni, rezydencja prezydenta Rumunii, która została zbudowana pod koniec XIX wieku dla króla Ferdynanda.

Balta Albă – bardziej chorobliwa nazwa niż się wydaje

Pierwsze wzmianki o dzielnicy Balta Albă pochodzą z początku XIX wieku, kiedy Bukareszt został spustoszony przez epidemię dżumy. Zakaźne zwłoki osób, które zachorowały na tę chorobę, zostały porzucone i spalone w pobliskim wapienniku. Kiedy padał deszcz, wapno z masowych grobów unosiło się na powierzchnię i tworzyło duże białe kałuże.

Lotnicy – nazwa pochodzi od imponującego pomnika

Nazwa dzielnicy Aviatorilor ma prostsze i weselsze pochodzenie niż nazwa Balta Albă. Nazwa pochodzi od imponującego pomnika zbudowanego za panowania Karola II w celu uhonorowania poświęcenia „bohaterów lotnictwa”. Jednym z najbardziej ruchliwych miejsc w okolicy jest plac Charlesa de Gaulle’a, rondo na skrzyżowaniu trzech dzielnic – Aviatorilor, Floreasca i Dorobanți.

Większość budynków mieszkalnych w tej dzielnicy została zbudowana w latach 80. z inicjatywy Nicolae Ceausescu, który chciał stworzyć dzielnicę dla żołnierzy, policjantów i lotników.

Titan – niegdyś na obrzeżach miasta

Niegdyś tylko podmiejska dzielnica, Titanul jest obecnie domem dla znacznej części mieszkańców stolicy, obszarem z wieloma blokami mieszkalnymi i terenami zielonymi. Nazwa dzielnicy pochodzi od fabryki cementu zbudowanej w okolicy na początku XX wieku, która z kolei została nazwana z inspiracji mitologią grecką – Tytani byli synami Uranosa i Gai.

Crângași – obszar ten był gęsto zaludniony w latach 20. XX wieku

Z jedną z najłatwiejszych do rozszyfrowania nazw – Crângași pochodzi od crâng, ponieważ obszar ten był gajem, przedłużeniem Codrilor Vlăsiei. Chociaż prawie 200 lat temu znaleziono tu rzymskie monety, a także starożytny piec, w tym czasie było tu tylko 5 gospodarstw domowych. Duży napływ mieszkańców nastąpił wraz z włączeniem Crângași do stolicy w latach dwudziestych XX wieku, kiedy obszar ten zamieszkiwały potrzebujące rodziny.

Tineretului – nazwa pochodzi od parku założonego przez miejscową młodzież

Zanim okolica została usystematyzowana, znana była jako Cărămidarii-de-Jos, ponieważ w XVII wieku znaleziono tu mieszankę gliny i piasku, z której wyrabiano cegły.

Nazwa Tineretului została wprowadzona w latach 1985-1986, wraz z usystematyzowaniem obszaru, budową Pałacu Dzieci i rozwojem Parku Tineretului, założonego w latach 70. przez młodzież ze szkół i fabryk w okolicy.

Obor – gdzie wieszano dzisiejszych drobnych złodziejaszków

Dzielnica Obor, którą dziś charakteryzuje targ noszący jej nazwę, niegdyś znana była jako „Târgul de Afuera” lub „Oborul de vite”. Z obszaru handlowego historia przekształciła ją w miejsce, w którym wieszano skazanych na śmierć. Praktyki te trwały do 1870 roku, kiedy to książę Grigore Ghica zakazał ich stosowania. Siedem lat później chłopi, którzy przybyli do Obor, aby sprzedać swoje produkty, wznieśli „Krzyż Kupiecki”, aby uświęcić to miejsce. Krzyż ten został przeniesiony do sektora 2 w 2009 roku przez ówczesnego burmistrza i przemianowany na „Krzyż Niepodległości”.

Giulești – obszar ten był zamieszkany 6 tysiącleci temu

Choć obecnie Giulești nie jest okolicą, która oferuje wyjątkowo wiele atrakcji, jej historia jest wyjątkowa, gdyż ludzie mieszkali tu tysiące i tysiące lat temu. Powstała z połączenia dwóch wiosek: Giulești-Sârbi i Giulești-Țigănia, rozrosła się gwałtownie w okresie komunizmu, wraz z budową bloków mieszkalnych. Archeolodzy odkryli jednak pozostałości kultury Giulești-Boian, która zamieszkiwała te tereny w IV tysiącleciu p.n.e.! Kultura ta należy do neolitu, a pierwsze dowody na jej istnienie pojawiły się w 1867 roku na terenie dzisiejszego Braszowa. W latach czterdziestych XX wieku obszar ten nosił nazwę Comuna Urbană Comuna Marele Voievod Mihai, a do 1952 roku nosił nazwę 16 February.