Co dzieje się w twoim ciele i mózgu, gdy tęsknisz za domem?

Tęsknota za domem, uczucie braku rodziny, przyjaciół, ulubionej kawiarni, a nawet wygodnego łóżka. Wszyscy doświadczyliśmy tego w pewnym momencie, czy to podczas długich wakacji, przeprowadzki do pracy, czy nawet na letnim obozie. I choć może się to wydawać czymś czysto emocjonalnym, to to, co dzieje się w naszych ciałach i mózgach, jest o wiele bardziej interesujące, niż nam się wydaje.

Co dzieje się w naszych głowach, gdy tęsknimy?

Wyobraź sobie, że właśnie przeprowadziłeś się do nowego miasta. Nie znasz tam prawie nikogo, wszystko wokół jest obce i tęsknisz za domem. Wtedy twój mózg zaczyna działać. Aktywuje układ limbiczny, który jest odpowiedzialny za emocje, wspomnienia i, co najważniejsze, stres. Kluczową rolę odgrywa tu ciało migdałowate – niewielka część mózgu, która jest mistrzem w rozpoznawaniu zagrożeń i generowaniu niepokoju. W ten sposób wyzwalana jest reakcja na stres.

Do gry wkracza również podwzgórze, uwalniając kortyzol, znany jako hormon stresu. Może to powodować uczucie niepokoju, szybsze bicie serca, a nawet napięcie mięśni. Całe ciało reaguje na wyjście poza strefę komfortu.

W tym samym czasie w mózgu zaczyna zachodzić inny interesujący proces. Hipokamp, który jest naszym „centrum pamięci”. Co robi hipokamp, gdy tęsknimy za domem? Zaczyna serwować wspomnienia szczęśliwych chwil w domu.

Nagle przypominasz sobie kolacje z rodziną lub spacery po znajomych miejscach. Te wspomnienia mogą być pocieszające, ale także sprawiają, że jeszcze bardziej pragniesz wrócić.

Dlaczego niektórzy ludzie tęsknią bardziej niż inni?

Każdy z nas inaczej reaguje na tęsknotę za domem. Niektórzy ludzie szybko przyzwyczajają się do nowego otoczenia, inni mają problemy z adaptacją. Jedną z głównych przyczyn tęsknoty za domem jest zakłócenie naszej normalnej rutyny.

Wyobraź sobie, że nagle nie możesz pójść do swojego ulubionego miejsca, w którym zawsze piłeś poranną kawę, lub nie masz wokół siebie przyjaciół, z którymi jadałeś kolację w każdy piątek. Taka zmiana rutyny może być dość niewygodna.

Innym czynnikiem jest tak zwany „dystans kulturowy”. Im bardziej nowa kultura różni się od naszej własnej, tym trudniej jest się do niej przyzwyczaić. Na przykład, jeśli przeprowadzisz się do kraju, w którym panują zupełnie inne zwyczaje, może to dosłownie „zniechęcić” Cię do próbowania nowych rzeczy i jeszcze bardziej przyciągnąć do domu.

Z drugiej strony, niektórzy ludzie mają trudności z dostosowaniem się. Ci, którzy mocno trzymają się swoich starych zwyczajów, mają tendencję do odczuwania bardziej intensywnej tęsknoty za domem. Badania wykazały nawet, że żołnierze, którzy wstąpili do wojska, mieli większe problemy z tęsknotą za domem, jeśli byli mniej elastyczni w swoim zachowaniu i odmawiali przystosowania się do nowego środowiska.

A co z poczuciem bycia nie na miejscu? Nawet jeśli mieszkasz w nowym mieście od kilku lat i wszystko wokół ciebie wydaje się znajome, nadal możesz czuć się jak obcy. To poczucie „braku przynależności” jest powszechne wśród osób, które przeprowadziły się do innego kraju. Zmiana tego stanu rzeczy może zająć naprawdę dużo czasu.

Uważaj na depresję i problemy ze snem

Tęsknota za domem to nie tylko smutek i wspomnienia. Może stać się prawdziwym problemem, jeśli się nią nie zajmiemy. Jedną z najpoważniejszych konsekwencji jest depresja. Tęsknota za domem może wywoływać objawy bardzo podobne do depresji – smutek, problemy ze snem, trudności z koncentracją, a nawet unikanie ludzi. A jeśli ten stan utrzymuje się przez dłuższy czas, może przerodzić się w prawdziwą depresję.

Ludzie często doświadczają również pewnej formy „żalu” po utracie domu. Nawet jeśli przenieśli się do lepszych możliwości, nadal odczuwają smutek z powodu konieczności opuszczenia tego, co było dla nich tak ważne.

Tęsknota za domem może również zmniejszyć naszą produktywność. Uczucie przebywania w nieznanym otoczeniu może uniemożliwić nam skupienie się na pracy lub szkole. Osoby cierpiące na silną tęsknotę za domem często mają trudności z zajmowaniem się czymkolwiek innym niż myślami o domu.

Nie zapominajmy też o objawach fizycznych – braku apetytu, bólach brzucha, bezsenności, a nawet bólach głowy. Wszystko to może wywoływać tęsknotę za domem.

Co z tym zrobić?

To, czego doświadczasz, jest całkowicie normalne. Wszyscy czasami tęsknimy za domem, a to oznacza zdrowe przywiązanie do naszych bliskich i środowiska, które kochamy.

Pomocne będzie bycie aktywnym i zaangażowanym w nowym środowisku. Wiele firm lub szkół organizuje wydarzenia dla nowych pracowników lub studentów, które mogą pomóc w poznaniu nowych ludzi i zaznajomieniu się z nowym miejscem. Sport i inne aktywności fizyczne również mogą zdziałać cuda – nie tylko pomagają utrzymać formę, ale także poprawiają nastrój.

Inną świetną strategią jest znalezienie „ulubionego miejsca” w nowym otoczeniu. Niezależnie od tego, czy jest to kawiarnia na rogu, biblioteka czy park, w którym można poczytać, miejsce to da ci poczucie komfortu i pomoże ci ustalić nową rutynę.

I nie zapomnij skontaktować się z domem! Dzwonienie lub pisanie do rodziny i przyjaciół może podnieść na duchu. Uważaj tylko, by nie przesadzić – ciągłe telefony do domu mogą sprawić, że poczujesz tęsknotę za domem. Najlepiej dzwonić raz lub dwa razy w tygodniu.

Wreszcie, spróbuj prowadzić dziennik wdzięczności. Każdego wieczoru zapisuj trzy rzeczy, za które jesteś wdzięczny tego dnia i trzy rzeczy, na które czekasz jutro. Pomoże ci to skupić się na pozytywnych aspektach nowej sytuacji.

Tęsknota za domem to trudna emocja, ale można sobie z nią poradzić. Przy odrobinie wysiłku i odpowiednim nastawieniu można znaleźć sposoby na dostosowanie się do nowego otoczenia i zacząć się nim cieszyć. Więc rozchmurz się, nowy dom może być świetnym miejscem do odkrywania i tworzenia nowych początków.

Źródło: webmd.com