St Mary the Lesser 2024 – Tradycje, przesądy i wierzenia na dzień zmian

St Mary the Lesser lub Little Saint Mary, 8 września, to święto kończące ciepły sezon, czas, w którym zgodnie z tradycją ludzie zamienili kapelusze na maski i wiele rzeczy się zmieniło. Jakich przesądów przestrzegano? Jaka jest różnica między Wysokim a Niskim Wielkim Tygodniem?

Sântămăria Mica – Dzień życia bez końca

Matka Boża ma dziewięć dni świątecznych w kalendarzu prawosławnym, począwszy od Zwiastowania w marcu, a skończywszy na „Narodzinach Najświętszej Maryi Panny przez św. Annę” pod koniec grudnia.

Dwa z tych dziewięciu dni są najbardziej znane, ponieważ znajdują się na „granicy” między późnym latem a wczesną jesienią.

Narodzenie Najświętszej Maryi Panny obchodzone jest przez Kościół 8 września, jako pierwsze wielkie święto roku kościelnego (rok rozpoczyna się 1 września). Zostało ono ustalone na ósmy dzień roku kościelnego, ponieważ liczba osiem symbolizuje dzień wieczności, życia bez końca.

15 sierpnia chrześcijanie obchodzą Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny (popularnie zwane świętem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny), a 8 września Narodzenie Najświętszej Maryi Panny (święto mniejsze).

Nie sprzątaj domu, by nie przyciągać zła

Zgodnie z popularną tradycją, w święto Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, podobnie jak w każde większe święto, nie należy wykonywać żadnych prac domowych, zmywać naczyń ani sprzątać w domu, aby nie przyciągać zła. Mówi się, że w tym dniu wysłuchane zostaną modlitwy kobiet pragnących mieć dzieci, a także kobiet w ciąży, którym Matka Boża pomoże w sprawnym porodzie.

Ci, którzy chcą wziąć ślub, mogą również modlić się do Matki Bożej w tym dniu, aby znaleźć odpowiednią osobę. W tym dniu wierni trzymają zapalone świece obok obrazu Matki Boskiej i dzielą się jesiennymi owocami za zmarłych.

Zgodnie z ludową tradycją, uważa się, że lato zaczyna się w Onofrei (święty Onufrei Wielki, obchodzony 12 czerwca), a kończy w Sanctity Less (8 września). Jesień kończy się wraz ze świętym Mikołajem.

Święto owoców, jarmarków i zmian w miesiącu Chrztu Pańskiego

Wrzesień jest pierwszym miesiącem kalendarza biblijnego, a Rumuni popularnie nazywali ten miesiąc Răpciune, co oznacza ochłodzenie czasu, a także istniało powiedzenie: „W miesiącu Răpciuni/Cad copiii pe tăciuni”, co oznacza, że gromadzili się wokół ognia.

Trzeba powiedzieć, że wrzesień coraz bardziej przypomina miesiąc letni, przynajmniej w pierwszych dziesięciu dniach, ale najwyraźniejszą oznaką jesieni są noce, które stają się coraz chłodniejsze po 15-tym.

„Święto zamykające ciepłą porę roku, dzień milowy dla lata, zalicza się do Narodzenia Najświętszej Dziewicy, Mniejszego, lub Mniejszego, Święta Trójcy Przenajświętszej, 8 września. Wraz ze zmianą pogody ludzie zmieniali ubrania, a ptaki wędrowne rozpoczynały podróż do innych, cieplejszych krain, co było znakiem, że lato dobiegło końca” – pisze Narcisa Știucă w książce „Spirala świąt – znaczenia, sensy i interpretacje”.

W Oltenii składano również swego rodzaju „ofiarę za żywych” i poświęcano owoce jesieni. Narcisa Știucă pisze:

„W miejscowościach południowo-zachodniej Oltenii odbywają się Sărindare de obște, zwane także Pomeni de Vivi, duże zgromadzenia dla zdrowia rodzin, pamięć o zmarłych i poświęcenie jesiennych owoców. Jest to święto radości, święto zbiorów, przemiany natury w kulturę, ponieważ owoce i inne owoce ziemi zostały zasiane dzięki ludzkiej pracy „.

Ion Ghinoiu pisze o Sântămăria Mică jako astronomicznej granicy między latem a zimą (w książce Calendarul ânranului român – Zile și mituri). Okres ten „oznaczał zamknięcie ziemi dla gadów i owadów, odlot ptaków wędrownych do cieplejszych krajów, zmianę kapelusza na czapkę, targi i jarmarki, na których sprzedawano i kupowano produkty sezonowe”.

Istniała również mniej elegancka wersja powiedzenia z kapeluszem, opowiedziana przez Iona Ghinoiu w „Dicționar de Mitologie Română: A venit Sântămărie? Te-ai pi…t în pălărie”, ponieważ w niektórych latach noce mogą być zimne i mogą również przynieść mróz na wyższych wysokościach lub w depresjach. W ostatnich latach pierwsza dekada września często przynosiła letnie temperatury w południe.

W tym okresie chłopi zajmowali się różnymi pracami: zbieraniem ostatnich ziół i jagód, młóceniem orzechów włoskich, zbieraniem winogron oraz siewem pszenicy, jęczmienia i żyta. Łuski wiązów były również obdzierane ze skóry, aby zawiązać winorośl.

Oto, co Ion Ghinoiu pisze o religijnym znaczeniu święta i legendzie:

„Według tradycji chrześcijańskiej, Dziewica Maryja urodziła się w cudowny sposób. Jej rodzice, Joachim, potomek królewskiego rodu, i Anna, potomkini rodu Dawida, byli zniesławiani i bluźnili za to, że nie mieli dzieci. Joachim modlił się do Boga w górach, a jego bezpłodna i bezowocna żona w ogrodzie, aby przyniosła święty owoc w ich łonach. Według niektórych legend ludowych Anna zaszła w ciążę, wąchając lub całując liść włosów lub kwiat, podczas gdy inni twierdzą, że urodziła się z bólu serca matki w wieku 7 lat i ojca w wieku 77 lat „.