Umiera w 89 Pepe Mujica, prezydent Urugwaju, który został ikoną lewicy latynoamerykańskiej

Przywódca Urugwaju zmarł po miesiącach leczenia raka przełyku

Sylvia Colombo

Buenos Aires, Argentyna (Folhapress) – „Co się stanie w dniu, w którym Indianie mają taki sam odsetek samochodów na rodzinę jak Niemcy?” – zapytał ówczesny prezydent Urugwaju José „Pepe” Mujica w Rio+20, Konferencja ONZ ds. Zrównoważonego rozwoju w czerwcu 2012 r.

Dead w wieku 89 lat we wtorek (13), po miesiącach leczenia raka przełyku, Mujica zaczęła stać się polityczną postacią globalnego zasięgu właśnie z tego przemówienia w Brazylii. W czasach, gdy zielony program nie miał tyle zwolenników, jak dziś, jego prośba przyciągnęła jego prośbę do ludzkości, aby nie uwieść się przez konsumpcję, zanieczyszczając środowisko i zwiększając potrzebę, aby ludzie mieli „młodszy samochód, młodszy telefon, młodsze radio”.

Przywódca Urugwaju, który rządził w latach 2010–2015, stał się pierwszym z lewicowych „Wave Rose” z Ameryki Łacińskiej, który umieścił motyw ochrony wśród priorytetów porządku obrad, co wśród jego rówieśników. Nazwiska takie jak Brazylijski Luiz Inacio Lula da Silva i Wenezuelan Hugo Chávez włączyły tę flagę dopiero później, wciąż nieśmiało.

José Alberto „Pepe” Mujica Cordano, który miałby 90 lat 20, nigdy nie przestał kultywować swojego prostego stylu życia, nawet z międzynarodową projekcją. Pochodzi od rodziny małych właścicieli rolnictwa wokół Montevideo. Kiedy prezydent odmówił życia w pięknej oficjalnej rezydencji, pałacu Suárez Y Reyes. Wolał kontynuować na swoim miejscu w Rincón del Cerro, gdzie lubił opiekować się ziemią, prowadząc ciągnik do końca życia. Czasy, w których musiał udać się do stolicy, użył swojego niezawodnego niebieskiego chrząszcza, w którym Lula jechała podczas wizyty w 2023 roku.

Podczas prezydentury udzielił pracy w zakresie bezpieczeństwa ignorowania protokołów. Często było widzieć, jak wychodzi na eskorta, aby zjeść grilla lub mieć lody z żoną, Lucią Topolansky, 80 -letnią w tanich restauracjach. Przekazał dwie trzecie pensji na projekt popularnego mieszkania.

Pełniła mu to formalność pozycji. „Dużym problemem jest noszenie kurtki. Kiedy to robię, zwykle podczas międzynarodowych wizyt, jest to bez krawata”, powiedział kiedyś Folha. W domu zwykłe ubranie były bluzką i sprężystą, często brudną błotem. Prawie zawsze towarzyszyła mu Manuela, trójprzewodzony pies, który zmarł w 2018 r. I towarzyszył mu przez ponad 20 lat – jej Fotos można było zobaczyć na ścianach gospodarstwa.

Polityczna bojowość zaczęła się jako student, kiedy dołączył do młodzieży, która wspierała Partię Narodową (Blanco), tradycyjną grupę urodzoną w celu obrony praw do tej dziedziny. Nigdy nie był to lewicowy akronim, ale zawierał, co do dziś prąd prąd.

Przez lata Mujica nie utożsamiała się z flagą partii i budował swój profil po lewej stronie poprzez odczyty marksistowskie i anarchistyczne. W latach 60. dołączył do National-Tupamaros Release Ruch (MLN-T), jednego z wielu partyzantów Ameryki Południowej utworzonych w Esteio rewolucji kubańskiej z 1959 r.

Tupamaros zgromadzili socjalistów, maoistów, anarchistów i komunistów. Pojawiły się jako grupa oporu, ale wciąż w okresie demokratycznym. Mujica i inni partyzanci, którzy zaprojektowali w polityce, zrobili rodzaj ciszy w tym okresie, ale biografowie potwierdzają swój udział w napadach, na przykład w celu sfinansowania ruchu. Byłby również obecny, gdy Tupamaros wziął miasto Pando w 1969 roku i zastrzelił siły bezpieczeństwa. Nie ma doniesień, że brałeś udział w porwaniu lub morderstwach.

Uderzające fragment od tego czasu miało miejsce, gdy Mujica i grupa Tupamaros dwukrotnie uciekli przez tunele, ze starego więzienia Punta Carretas, gdzie dzisiaj jest główne centrum handlowe Montevideo.

Aresztowany w tym czasie, przeżył najdłuższe więzienie od 1972 r. Podczas zarządzania Juan María Bordaberry (1928-2011), cywila, który w następnym roku wdroży dyktaturę wojskową. Mujica przeszła tortury, znęcanie się, izolacja w koszmaru, który zakończył się dopiero końcem reżimu w 1985 r. Ani on, ani jego towarzysze nigdy nie zostali osądzeni.

Wraz z redeemokratyzacją były partyzanci porzucili walkę zbrojną i podjął głosowanie polityczną. Tupamaros połączyli się z szeroką koalicją frontową, która zgromadziła progresywne partie. Z więzienia Mujica przeprowadził się do Rincón del Cerro, gdzie w końcu mieszkał ze swoim towarzyszem walki, Lucíą, który również był uwięziony przez długi czas. Para nie miała dzieci.

Na szerokim froncie pomógł stworzyć MPP (popularny ruch uczestnictwa), obecnie siłę z większą liczbą kongresmenów w sojuszu. W 1995 roku został wybrany zastępcą. Dziesięć lat później socjalistyczny Tabaré Vázquez (1940-2020) zostałby pierwszym prezydentem pochodzącym z lewej koalicji i powrócił do drugiej kadencji w latach 2015–2020. Jego posiadanie było prawdziwą partią lewicowych rządów w regionie. Obecni byli Lula i Chávez, a także Nestor Kirchner (Argentyna) i Alejandro Toledo (Peru).

Zwrot Mujiki przybył 29 listopada 2009 r., Kiedy wygrał wybory w latach 2010–2015. Jego zastępca, Danilo Astori, był ministrem gospodarki Vázqueza. W ten sposób dał rynkom znak ciągłości w tym obszarze.

Jednym z głównych osiągnięć podwójnego Vázquez-Mujica było zmniejszenie ubóstwa, z 32,6% w 2006 r. Do 8,1% w 2018 r.. Przy nacisku na poprawę najniższych programów pomocy wynagrodzeń i państwowej istniało społeczne wstąpienie i zmniejszone nierówności.

W 2012 r. Projekt, który był już przedmiotem dyskusji w Kongresie, dotarł do rąk Mujica. Propozycja była dekryminalizacją produkcji i marketingu marihuany. Środek rozbrzmiewał na całym świecie. Rząd był skłonny nie tylko regulować rynek, w tym sprzedaż w aptekach, ale także do opieki nad uprawą. Zatwierdzony w następnym roku standard ulegał zmianom światłem na przestrzeni lat, ale nadal jest punktem orientacyjnym wśród form walki z handlem narkotykami.

Innym prawem, które oznaczało jego zarządzanie, było aborcja tylko przez woli kobiet, z bezpłatną opieką w systemie zdrowia publicznego. Uznanie małżeństwa tej samej płci zostało również zatwierdzone w Mujica. Ani Tabaré Vázquez – to była ta sama koalicja, ale przeciwko tym środkom – ani właściwym Luis Lacalle Pou, obecny prezydent, nie działał w celu odwrócenia tych przepisów.

Dla Urugwajczyków możliwe jest, że będzie on postrzegany w przyszłości jako kontinuator dzieła Battle & Ordóñez (1856–1929), awangardy i prezydenta reformistycznego. W swoich dwóch kategoriach (1903–1907 i 1911–1915) zalegalizował rozwód, ustanowił dzień pracy ośmiu godzin, stworzył przepisy dotyczące odszkodowań dla zwolnionych pracowników i solidny plan emerytalny.

Mujica była także entuzjastą integracji regionalnej i Mercosur. Z Brazylią zachował silną więź z powodu swojej przyjaźni z Lulą. Ostatnie spotkanie tych dwóch odbyło się podczas inauguracji prezydenta Urugwaju, Yamandú Orsi w marcu. Krótko przed, w grudniu 2024 r., Lula była w Urugwaju na regionalnym szczycie blokowym. Skorzystał i poszedł do miejsca swojego przyjaciela, który już osłabił i przyznał mu wielki naszyjnik Narodowego Zakonu Cruzeiro do Sul, jednego z największych wyróżnień państwa brazylijskiego dla obcokrajowców.

Pomimo swojej bliskości „różowej fali”, Mujica utrzymywała swoją niezależność i nigdy nie była skurczona krytykowaniem lewej strony regionu, który uważał za „idealną kryzys”, jak powiedział Folha w maju 2024 r.. Dla niego Nicolás Maduro Wenezuela i Daniel Ortega gra z Demokracją, a potem stawiają ludzi, a potem położył ludzi, a potem położył ludzi, pułapa ludzi, pułapa ludu, ludu, ludu, ludu, ludu, ludu, ludu, ludu, lukommu, ludu, lukommu, lukommu, lukommu, lukommu, lukommu, lukommu, lukommu, lukommu, lukommu, lukommu, lukom Ludzie, a następnie umieszczają ludzi w łańcuchu ludzi ”.

Ten wywiad, na swojej stronie, został udzielony wkrótce po ogłoszeniu odkrycia guza w przełyku. W tym czasie Mujica była drugiego dnia radioterapii i miała nadzieję. We wrześniu jego lekarz stwierdził nawet, że rak był w „etapie remisji”. Ale komplikacje doprowadziły go do operacji i kilku hospitalizacji.

W styczniu powiedział lokalnej gazecie, że choroba rozprzestrzeniła się na wątrobę i już się jej nie spodziewała. „Umieram” – powiedział ze swoją zwykłą szczerością.

W ostatniej rozmowie z Folha naturalnie spotkał się z swoją sytuacją. „Śmierć jest być może to, co przyznaje życie.… Nasz sposób walki z śmiercią jest niemożliwą walką, którą zawsze przegramy, ale walczymy z miłością”.