Fialová i jej syn odebrali nagrodę za zmarłego ojca († 76) w Tatrach: emocjonalne przesłanie do nieba

Aktorka Zuzana Fialová (50) musiała poradzić sobie ze stratą ukochanego ojca Ivana w lipcu 2018 roku. Słowacki pionier himalaizmu, który w 1982 roku otrzymał Międzynarodową Nagrodę Fair Play UNESCO za uratowanie życia meksykańskiemu wspinaczowi na górze Aconcagua, zmarł w wieku 76 lat.

W ostatnich dniach aktorka i jej dorosły syn David, którego ma z byłym partnerem Petrem Matulíkiem, byli w Popradzkim Plesie, skąd wysłała wiadomość do nieba. „Przyjęliśmy nagrodę dla ojca i dziadka Ivana. Tato, myślimy o Tobie w Tatrach,” napisała Fialová na portalu społecznościowym. Zdjęcie można znaleźć w galerii pod artykułem.

Ivan Fiala był na szczycie alpinizmu w czasach, gdy czechosłowackie pokolenie wspinaczy należało do absolutnej światowej czołówki. Wraz z Michalem Orolinem wspiął się na Nanga Parbat, dziewiątą najwyższą górę świata, 53 lata temu. Zostali pierwszymi czechosłowackimi alpinistami, którzy zdobyli szczyt ośmiotysięcznika 11 lipca 1971 roku.

Ojciec znanej aktorki był aktywnie zaangażowany w alpinizm przez 30 lat. W tym czasie dokonał 350 trudnych wejść na całym świecie. Oprócz setek wejść w Tatrach, wspiął się na wszystkie główne góry naszej planety. Przemierzył kontynent amerykański od Alaski po Ziemię Ognistą, wspinał się w górach Kaukazu, wszedł na szczyty Himalajów, Alp, Pamiru, Ałtaju i Hindukuszu. Dla Fiali, jednej z centralnych postaci pokolenia słowackich alpinistów, alpinizm nie był sportem, ale filozofią życia.

Ivana Fiala urodził się 25 sierpnia 1941 roku w Bratysławie. Alpinizmem zajął się podczas studiów na bratysławskim Wydziale Inżynierii Lądowej i Budownictwa, kiedy pracował w Pozemné stavbách w Popradzie. W tym czasie zaczął podejmować wędrówki do schronisk górskich w Tatrach Wysokich, później przenosił do nich rzeczy, stopniowo zapoznając się ze wspinaczami, aż w końcu do nich dołączył.

Swojego pierwszego zimowego wejścia w Alpach dokonał w 1966 roku i od razu odniósł sukces. Mawiał, że „Milan Rastislav Štefánik był pierwszym Słowakiem, który wspiął się na Mount Blanc (4808 m n.p.m.), a ja jestem pierwszym Słowakiem, który wspiął się na Mount Blanc zimą”.

Mimo że miał na swoim koncie wiele wspaniałych wspinaczek w Tatrach Wysokich, Alpach i innych górach, Ivan Fiala uważał szczyt Nanga Parbat za przełomowy. Wraz z Michalem Orolinem 11 lipca 1971 roku wszedł na Nanga Parbat o wysokości 8 125 metrów bez wspomagania sztucznym tlenem. Przed nimi żaden alpinista z byłej Czechosłowacji ani z Europy Wschodniej nie stanął na ośmiotysięczniku.

Do czasu udanego wejścia na tę górę, która budzi wielki szacunek, 16 ekspedycji podjęło próbę jej zdobycia. Bezskutecznie. Również pierwsza próba, podjęta przez pierwszą czechosłowacką ekspedycję w 1969 roku, zakończyła się niepowodzeniem. „Gdybyśmy nawet nie dotarli na szczyt Nanga Parbat podczas drugiej próby, powiedziano by nam: „Nie nadajesz się do tego, zostań w domu. Ale na szczęście wspięliśmy się tam i otworzyliśmy drzwi do ery naszego alpinizmu,” powiedział Ivan Fiala w wywiadzie.

Oprócz Europy, pracował również w 15 ekspedycjach na pięciu kontynentach. W latach 80. współorganizował dwie wyprawy na Mount Everest. Był liderem drugiej wyprawy w 1988 roku. Czterech czołowych alpinistów Jozef Just, Dušan Becík, Peter Božík i Jaroslav Jaško zaatakowało szczyt.

Wszyscy osiągnęli południowy wierzchołek, a Jozef Just zdobył główny szczyt na wysokości 8848 m n.p.m.. Jednak w drodze powrotnej cała czwórka zginęła podczas burzy 17 października 1988 roku. Ivan Fiala nie mógł poradzić sobie z tym ogromnym ciosem i stratą przyjaciół i zdecydował się porzucić alpinizm.