Palestyńczyk jednoczy piłkę nożną, tożsamość i walkę o Palestynę – 23.04.2025 – eSporte

Motto „Ale to wyposażę, All Un Pueblo” (więcej niż zespół, cały lud) znajduje się w różnych miejscach na stadionie miejskim La Cisterno w Chile. Napisane po hiszpańsku i arabskim wyrażenie jest odniesieniem do Palestyńczyków, a także motywacją dla zawodników Club Deportivo Palestyńczyków. Chilijska drużyna, która porusza namiętny tłum, jest kolejnym przeciwnikiem Cruzeiro dla Pucharu Południowego.

Założona w 1920 r. Przez migrantów, którzy postanowili zbudować swoje życie w Chile, zespół piłkarski znany jest z częstych demonstracji wsparcia dla tworzenia palestyńskiego państwa na Bliskim Wschodzie i broniąc osób żyjących na terytoriach Zachodniego Brzegu i Gazy. Ponadto stał się powiązaniem między regionem a Chile, który ma największą społeczność palestyńską poza światem arabskim.

Według Ricardo Marzuca, członka Centrum Studiów Arabskich Universidad de Chile, pierwsi Palestyńczycy przybyli do kraju pod koniec XIX wieku, wśród rozkładu imperium turecko-otanan i wygenerowanego kryzysu gospodarczego. Wyjaśnia, że ​​migracja ta miała miejsce w kontekście ruchu Syryjczyków i Libańczyków wobec obu Ameryk.

Do końca II wojny światowej Chile otrzymywała od 8 000 do 10 000 Arabów, większość z nich prawosławnych chrześcijańskich Palestyńczyków, którzy w kraju widzieli klimat podobny do ojczyzny. Ten exodus trwał w kolejnych latach, głównie z powodu stworzenia państwa Izraela w 1948 r.

„Historia palestyńczyków kończy argument, że Palestyna nigdy nie istniała. Jak mogła istnieć drużyna piłkarska w Chile założona przez palestyńskich migrantów ponad 20 lat przed pojawieniem się Izraela?” Pyta Nicolás wykorzystywany 45 -letni jeden z dyrektorów klubu. „Dzisiaj rezonans, jaki ma zespół dla świata, jest ogromny i współpracuje z sprawą palestyńską”.

Palestyńczyk zdobył już dwa tytuły w pierwszej dywizji Chilean Championship, dwa w poniedziałek i trzy w Pucharze Chile. W turniejach kontynentalnych uczestniczył siedem razy w Copa Libertadores de America i siedem z Ameryki Południowej. W tym ostatnim jego najlepszą kampanię miała miejsce w 2016 roku, kiedy został wyeliminowany w ćwierćfinale przez argentyńskie San Lorenzo.

W 2025 r. Południowoamerykański zespół dzieli grupę i z Cruzeiro, Mushuc Runa, Ekwador i Unión Santa Fe z Argentyny. Do tej pory, po dwóch rundach, zajmuje drugą pozycję z zwycięstwem i porażką. Mecz z drużyną górniczą odbędzie się w czwartek (24), a „Arabowie”, jak są znani, będą dyrektorami. Konfrontacja odbędzie się w Coquimbo w północnym Chile, z powodu braku odpowiedniej struktury na chilijskim stadionie klubowym.

Pamięć i tradycja

Zainaugurowany w 1988 r. Stadion palestyński znajduje się w La Cistern, odległym regionie centrum Santiago i ma pojemność 12 000 osób. W dniu gry fani z ich Kuffiye – typowe palestyńskie lean – śpiewają piosenki i wstrząsają flagami palestyńskimi. W czasach głodu falafel i shawarma to niektóre opcje.

Ilekroć możesz, 49 -letnia Carlos Medina idzie na stadion, aby towarzyszyć zespołowi serca. „Stamtąd podoba mi się znane i ciche środowisko” – mówi. Inżynier komputerowy, który nie zachęcał go Palestyńczyka urodzona w Beit Jala, jest z piłką nożną, chociaż jego rodzice nie zachęcali go do tego sportu. Dopiero gdy był starszy, przybył na stadionie La Cistern, aby zobaczyć grę drużyny Tricolor.

Dzisiaj Medina jest odpowiedzialna za witrynę Palestyńskiej Historii, która kompiluje informacje o klubie i historie. „Strona narodziła się z filmu dokumentalnego„ Cuatro Colores ”, który dotyczy zespołu. Kiedy zakończył cały proces, odkryłem, że wiele informacji zostanie wydanych. Wtedy postanowiłem go zebrać na stronie i policzyć go poprawnie, ponieważ do tego czasu nikt tego nie zrobił” – wspomina.

Jedna z sekcji strony jest poświęcona graczom, którzy mieli największe znaczenie w zespole. Wśród nich jest Roberto Coli, członek zespołu, który zdobył pierwszy krajowy tytuł Palestyńczyka w 1955 r. Medina Idol, Oscar Fabbiani jest uważany za jednego z największych graczy klubu, a w latach 1975–1978 wygrał chilijskie mistrzostwa i dwa chilijskie puchary.

Kolejnym graczem, który w Palestyńczyku zawarł historię, był Elías Figueroa. Krótko po tym, jak zostali bożkiem w brazylijskiej glebie gry dla Internocional w latach 70. XX wieku, Chilijczycy zostali zatrudnione przez „Arabów”, którzy bronili się od 1977 i 1980 roku. W latach 90. Figueroa był trenerem Trikolor i opuścił klub w 1996 roku, kiedy wrócił do Porto Alegre, aby trenować Inter.

Palestyńczyk często obecny jest w turniejach kontynentalnych. Powtarzający się uczestnictwo i obrony przyczyny doprowadziły klubowi do znacznego zwiększenia fanów. Dziś ma także fanów na Bliskim Wschodzie, gdzie gry są transmitowane przez Al Jazeera. Pasja, która przekroczyła granice i zawęża stary związek.