Tydzień jest święty, ale nie wszyscy chrześcijanie mogą świętować

Obecnie wiara chrześcijańska jest najbardziej praktykowana na świecie. Około 31% globalnej populacji, czyli około 2,4 miliarda ludzi, podąża za pewnym wyznaniem, które ma życie, nauki i zmartwychwstanie Chrystusa jako główny punkt ich wiary. Niezależnie od tego, czy katolik, protestancki czy prawosławny chrześcijanie są obecni na wszystkich kontynentach naszej planety i reprezentują tysiącletnią ciągłość doktryny, która została sformalizowana w pierwszym wieku i która zyskała wykładniczo fanów z czwartego wieku. Niewiele dat jest bardziej kultowych na święty tydzień, zgodnie z tradycjami, okres naznaczony pamięcią o przybyciu Jezusa Chrystusa do Jerozolimy, jego ostatnie spotkania, jego pożegnania, jego ukrzyżowanie, śmierć i zmartwychwstanie.

Powietrze postrzegane przez większość teologów, jako centralna baza całej biblijnej narracji, kończąca cykl, przez który miliardy inspirowałyby setki lat. Pielgrzymki, procesje, masy, kulty, sztuki są istotną częścią corocznej pamięci i praktyki religijnej w życiu setek milionów. Niestety ostatnie dane potwierdzają, że spośród wszystkich religii na świecie chrześcijaństwo pozostaje najbardziej prześladowane.

Kilka organów międzynarodowych, takich jak otwarte drzwi, zawiera roczne raporty na ten temat, wnosząc statystyki, analizę regionalną, cięcia demograficzne i prognozy dotyczące prześladowań religijnych dla chrześcijaństwa. Według danych z 2024 r. Ponad 365 milionów chrześcijan na świecie żyje w kontekście wysokich prześladowań i często pełnej przeszkody w praktyce ich wiary. W tym okresie było prawie 5000 zgonów udokumentowanych przez nienawiść religijną, ponad 14 000 ataków na kościoły i nieruchomości chrześcijańskie oraz ponad 4000 arbitralnych aresztowań z powodu wiary. Podczas gdy ponad 600 milionów chrześcijan gwarantuje swoje praktyki i tradycje w Ameryce Łacińskiej oraz ponad 560 milionów w Europie, kontynencie afrykańskim i na Bliskim Wschodzie, sytuacja jest bardzo niepokojąca.

Sub -Saharan Africa jest jednym z najbardziej niebezpiecznych miejsc do wykonywania wiary chrześcijańskiej, będąc Nigerią najbardziej śmiertelnym krajem dla chrześcijan na świecie, gdzie miało miejsce ponad 80% zgonów zarejestrowanych w 2023 r. Islamskie grupy terrorystyczne, takie jak Boko Haram, systematycznie atakują społeczności chrześcijańskie w całym kraju, często z przemocą. Również w Afryce narody takie jak Somalia i Sudan są także krajami, w których praktyka chrześcijaństwa stała się czymś niebezpiecznym, z ekstremalną przemocą, a nawet wymuszonymi konwersjami na islam. Pomimo dramatycznych danych projekcje ONZ i podmioty chrześcijańskie na całym świecie wskazują, że Afryka będzie kontynentem z największą liczbą chrześcijan o wartościach bezwzględnych, przewyższając Amerykanów Łacińczyków w 2030 r., Z ponad 700 milionami wiernych wszystkich wyznań.

Na Bliskim Wschodzie kołysanie chrześcijaństwa i wspólnot historycznych Asyryjczycy, Ormianie, a nawet chrześcijańscy Arabowie, cierpią z powodu intensywnych prześladowań własnych krajów lub sąsiednich narodów, ponieważ w rezultacie ich liczba znacznie się zmniejsza w ciągu ostatnich kilku dekad. W Iranie Xiite islamska teokracja, tajne kościoły domowe są często atakowane, a ich uczestnicy aresztowani jako „zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego”.

W Syrii i Iraku pojawienie się Państwa Islamskiego w ostatniej dekadzie spowodowało śmierć tysięcy chrześcijan i zmusiło tak wielu innych do ucieczki od ich historycznych ziem, dzięki czemu liczba tej demografii spadnie wyraźnie. Na terytoriach palestyńskich, w których znajdują się fundamentalne miasta dla narracji biblijnej, takie jak Belém, społeczność chrześcijańska również doznała ogromnego spadku, z 10% populacji w 1948 r., Do mniej niż 2% populacji sommonaryjnej w 2024 r. Nawet z odpornością tysięcy społeczności, które wbrew wszelkim prawdopodobieństwu, praktyce ich rytule, zwłaszcza w religijnych, było jeszcze większe i w wielu przypadkach w przypadkach wspólnotów, co było stąd. nieistniejące.

Nie tylko narody z islamem jako oficjalną religią uniemożliwiają praktykę chrześcijaństwa, ale także stany autokratyczne i autorytarne gwałtownie potępiają każdy symbol związany z największą religią na świecie. Korea Północna zajmuje obecnie pierwsze miejsce w globalnym rankingu prześladowań chrześcijaństwa, ponieważ bycie chrześcijaninem jest uważane za zdradę reżimu Pjongjangu i bardzo poważne konsekwencje. W drugim co do wielkości kraju na świecie w populacji Chiny, rosnąca kontrola państwa nad kościołami, cyfrowe monitorowanie sieci społecznościowych i zwyczajowa cenzura wszelkich treści religijnych, sprawiają, że praktyka tradycji chrześcijańskich jest niezwykle trudna.

Krótko mówiąc, widzimy, że prześladowania religijne są nadal obecne w ponad 70 krajach na całym świecie, z poważnym cięciem na Bliskim Wschodzie, gdzie tysiącletnie chrześcijańskie organizacje i społeczności, z pierwszych prymitywnych kościołów, ryzyko znika w regionie w nadchodzących dziesięcioleciach. Istnienie cywilnych lub regionalnych konfliktów zbrojnych, utrwalanie reżimów teokratycznych i autorytarnych oraz coraz bardziej wyraźne podziały sekciarskie rozdrobniające niegdyś spójne społeczeństwa, tylko gorsza jakakolwiek perspektywa zmiany.

Często spotykamy święta narodowe lub religijne, nie zastanawiając się głębiej, co oznaczają dla naszych krajów, naszych współobywateli, naszych społeczności. Oprócz tego ewentualnego zapomnienia nie zastanawiamy się nad własnymi przywilejami życia w społeczeństwie, w którym praktyka religijna, czy chrześcijanin, czy nie, jest szeroko gwarantowana wszystkim obywatelom.

Niech ten święty tydzień, czy to poświęcony, czy nie, czy czas na refleksję nad prawami, które mamy i są uważani za przywileje dziesiątek milionów w innych zakątkach ziemi. Tak wiele kobiet i mężczyzn, którzy chcieliby nie tylko mieć wakacje jako wolny dzień pracy, ale jako możliwość uczęszczania do kościoła i nie mogą. Niech ten czas odnowienia nadziei będzie także czas na refleksję na temat milionów ludzi, którzy są tacy jak ty i ty, ale nadal żyj obawiając się noszenia prostego symbolu lub szybkiej modlitwy.

*Ten tekst niekoniecznie odzwierciedla opinię młodej patelni.