Miał hamować Trumpa i rozpocząć gospodarkę. Ale człowiek, który wzbogacał się do Sorosa, ale jak dotąd kiwa głową
W czwartkowy poranek w zeszłym tygodniu był nie tylko napięty na całym świecie, ale według świadków istniała gęsta atmosfera nawet w Białym Domu. Prezydent USA Donald Trump właśnie ogłosił wojnę biznesu praktycznie światu, kiedy podniósł obowiązki w Europie, Chinach i zasadniczo dla wszystkich wrogów i bliskich partnerów.
Wskaźniki zapasowe spadły tak ostro, jak ostatni raz po wybuchu pandemii z klimatyzacją – od Azji po Europę po Amerykę.
I powiedziano, że poczuł rozmowę z mężczyzną, którego powierzył całą swoją politykę gospodarczą – multimilioner, pierwszy otwarty gej w rządzie i były współpracownik George Soros, nowy amerykański minister finansów Scottom Bessentom.
Miał „zrobić” Trumpa. On nie wie, jak
Trump najwyraźniej złożył wniosek o informacje o datach na rynki finansowe.
„Nie widzę dzisiaj niczego niezwykłego”, odpowiedział minister finansów, próbując uspokoić prezydenta z wzmianką o niższej inflacji, spadku cen ropy i udanej aukcji obligacji rządowych. Obiecał również: „Jeśli chodzi o obowiązki, w ciągu 90 dni dam sobie pewność”.
Bessent miał być człowiekiem, który hamował Trumpa w swoim „ulubionym temacie”, ponieważ już wyraził politykę swoich obowiązków w kampanii wyborczej.
Ale wydaje się, że nie ma się dobrze. A z programu gospodarczego Bessenta, który był chwalony przez wielu ekspertów przed objęciem urzędu, jest to tylko zrozumienie papieru.
Wynik? Rynki giełdowe w USA spada od kilku tygodni. A dolar osłabia w stosunku do tempa euro, którego nie doświadczył lat.
Podróż zawodowa niezwykłego ministra
Dzisiaj 62-letni Bessent studiował nauk politycznych, ale jego kariera zawodowa nie popełniła błędu po stażu w inwestorze Jima Rogersa, partnera biznesowego George’a Sorosa. W latach 90. pracował jako partner w Soros Fund Management, gdzie zasłynął z kontrowersyjnych interwencji przeciwko funtowi brytyjskiemu, które przyniosły firmie miliard dolarów.
Sam Soros jest również obwiniany za ten okres, zarówno spiskowcy, jak i ludzie jako węgierski premier Viktor Orbán, niegdyś stypendystę Fundacji Soros, który sfinansował studia za granicą.
Po okresie, w którym Bessent poprowadził własny fundusz, wrócił do Sorosa jako główny dyrektor inwestycyjny w 2011 roku.
W kręgach politycznych stopniowo stał się ważnym dawcą republikańskich i demokratycznych kandydatów. Według dostępnych informacji przekazał około 15 milionów dolarów na cele polityczne, a prawie wszystkie te fundusze zostały skierowane do republikanów. W 2016 r. Przekazał milion dolarów na inaugurację Trumpa.
Ale w przeszłości przyczynił się również do Demokratów, jego poparcie jest znane Al Gore, który bardzo blisko stracił wybory prezydenckie z późniejszym prezydentem George’em W. Bushem w 2000 roku.
Chociaż Bessent od dawna nie był częścią kręgu politycznego Trumpa i był praktycznie niewidoczny dla zwykłej opinii publicznej, znał rodzinę Trumpa od dziesięcioleci i był bliskim przyjacielem brata zmarłego prezydenta Roberta.
Być może pomogło mu to również w karierze człowieka odpowiedzialnego za politykę gospodarczą w USA. Został pierwszym Senatem potwierdzonym członkiem administracji USA, która jest republikańskim nominowanym i otwarcie głosi homoseksualizm. Podnosi dwoje dzieci z mężem.
Ekonomiczna wizja administracji Trumpa
Ale Bessent wprowadził również plan uzdrowienia gospodarki USA – i nie jest związany z obowiązkami Trumpa. Podał mu nazwę „3-3-3”, a ambitne cele obejmują: osiągnięcie 3 % wzrostu gospodarczego, zmniejszając deficyt budżetowy do 3 % PKB, zwiększając produkcję ropy krajowej o 3 miliony baryłek dziennie.
Nic z tego nie jest rzeczywistością, a zbliża się to do pierwszych 100 dni rządu Trumpa.
Ale w niedawnym artykule redakcyjnym Bessent nakreślił swoją wizję amerykańskiej gospodarki podczas drugiej kadencji Trumpa. I upewnił się, że to nie tylko „legendarne obowiązki”.
Mówi o potrzebie „ponownego uruchomienia amerykańskiego silnika wzrostu, zmniejszenia presji inflacyjnej i rozwiązania obciążenia zadłużenia spowodowanego czterema latami niezrównanych wydatków”. Szczególne środki, które proponuje, obejmują: rewizję przepisów bankowych, wzmocnienie pozycji dolara amerykańskiego, reformę ustawy o zmniejszeniu inflacji i „renesans amerykańskich inwestycji w energię”.
Jednocześnie opowiada jednak o wprowadzeniu „wolnego i uczciwego” handlu, który wskazuje na odwrócenie się od kontrowersyjnych obowiązków, które Trump poparł.
„Trump ma pokoleniową okazję do uwolnienia nowego złotego wieku gospodarczego, który stworzy więcej miejsc pracy, bogactwa i dobrobytu dla wszystkich Amerykanów” – powiedział Bessent w swoim oświadczeniu przed Senacką Komisją Finansów.
Paradoksalne połączenie z Soros
Co ciekawe, związek Bessenta z liberalnym miliarderem George’em Sorosem jest paradoksalnie pozytywny dla Trumpa. Prezydent jest rzekomo zafascynowany osiągnięciami finansowymi Sorosa, a czasem Bessenta prosi o swoje doświadczenie z pracy dla tego inwestora, mówi źródła dla jego otoczenia.
Cóż, Bessent od lat nie komunikuje się z Sorosem. Podczas pobytu w strukturach Sorosa nie zawahał się wyrazić swojego sporu z niektórymi działaniami Fundacji Soros Open Society. Kiedy w 2014 r. Utworzono ideę ograniczenia inwestycji w izraelskie firmy, Bessent zagroził wycofaniem się, co ostatecznie doprowadziło do porzucenia tej intencji.
Według inwestora Stanleya Druckenmillera, który pracował z Bessentem w zarządzaniu funduszami Soros, nowy minister finansów ma zdolność bycia „twardym i przekonującym” pomimo „pojednawczej” i ma odpowiedni temperament do współpracy z wymagającym szefem, takim jak Donald Trump. „Jeśli ktoś może to zrobić, to Scott” – powiedział Druckenmiller z pewnością siebie w umiejętnościach Bessenta.
Jak dotąd ekonomiści zgadzają się, że w jego przypadku była to zbyt optymistyczna prognoza.
Tymczasem Trump podniósł amerykańskie produkty do importowania produktów z Chin do 124 procent, a tym samym uwolnił wojnę handlową. Odmawia również wycofania się z 25 % obowiązków nałożonych na Europę.
A wizja Bessenta na temat wzrostu gospodarki USA jest obecnie tylko iluzją.
Po wprowadzeniu obowiązków amerykańskich szanse gospodarki USA są teraz zanurzone w recesji.
