Apostoł ziemniaków: ten przysmak z młodych ziemniaków i letnich jabłek zachwyci Cię

Ziemniaki są dziś jednym z podstawowych produktów spożywczych w gospodarstwach domowych. Prawda jest jednak taka, że nasi przodkowie byli nieco powściągliwi w stosunku do bulw. Pierwsze ziemniaki zostały przywiezione do Europy przez hiszpańskich kolonizatorów około XVI wieku.

W tym czasie były one jednak uprawiane jako roślina ozdobna w ogrodach klasztornych i zamkowych. Nawet królowa Francji Maria Antonina wprowadziła modę na umieszczanie we włosach kobiet kwiatów ziemniaka, które wyglądały jak współczesne orchidee w perukach.

Autorka filmiku, Menu by Koko, daje wskazówkę na świetne ziemniaczane mniam mniam. Więcej na YouTube.com.

Żywność dla ubogich

Same bulwy nie były spożywane aż do XVIII wieku, kiedy to Europę nawiedziła klęska głodu. Niektórzy lekarze postrzegali je jako rośliny lecznicze i przepisywali je jako lekarstwo na biegunkę i gruźlicę. Ziemniaki były również lubiane przez kochanków i narzeczonych, którzy używali ich jako afrodyzjaku.

Tak czy inaczej, uprawa stała się popularna głównie w Irlandii, gdzie była uprawiana przez najbiedniejsze klasy. Miało to swoje zalety – ziemniak znajdował się pod ziemią, więc był ukryty przed najeżdżającymi żołnierzami. Ponadto były sycące i „wypełniały” wiele głodnych żołądków.

Nazwany na cześć Brandenburgii

Ziemniaki przybyły do Czech z Brandenburgii. Nasi ludzie początkowo nazywali je „branibory”. Bulwy były początkowo używane jako pokarm dla bydła i świń. Później jednak zyskały miejsce w czeskim menu. Z ziemniaków robiono wiele rzeczy – zupy, placki, zacierki, „ripple” (czyli tarte gotowane ziemniaki obtoczone w mące i smażone na tłuszczu).

Popularna była również metyja, czyli tłuczone ziemniaki pieczone w piecu z dodatkiem gruboziarnistej mąki i soli. Gospodynie podawały ją w dużej misce i dekorowały gotowanymi powidłami, makiem i klarowanym masłem.

Nowy, wczesny czy konsumencki?

Obecnie istnieje wiele odmian ziemniaków. Każda z nich ma swoją własną teksturę i smak. Jednak kupując ziemniaki, często można natknąć się na etykiety „nowe”, „wczesne” i „magazynowe”. Co je wyróżnia? Młode ziemniaki mają cienką skórkę i są zwykle importowane z Hiszpanii, Grecji lub Egiptu.

Są chrupiące i idealne jako „ziemniaki do obierania”. Wczesne ziemniaki są również uprawiane w Czechach. Są one zbierane w czerwcu i zawierają więcej wody i mało skrobi, więc są przeznaczone do szybkiego spożycia. Są doskonałe jako dodatek do mięs, ale także jako danie główne – gotowane, polane masłem, jogurtem lub kwaśną śmietaną.

Są również doskonałe z bardziej wyrazistymi ziołami, takimi jak tymianek, koperek czy rozmaryn. To, czego zdecydowanie nie robią, to tłuczone ziemniaki! To byłoby „daremne”… Jeśli masz na nie ochotę, lepiej wybierz ziemniaki, które zawierają więcej skrobi.

Apostolskie ziemniaki

A mówiąc o wczesnych ziemniakach, czy kiedykolwiek próbowałeś ziemniaków apostolskich? Jeśli nie, polecamy je jako smaczną i lekką opcję na letni lunch. Jak je przygotować: Ugotuj 10 ziemniaków w skórkach.

W międzyczasie podsmażyć na patelni 1 posiekaną cebulę i 150 g posiekanego boczku. Gdy mieszanina nabierze złotego odcienia, dodać majeranek, masło, 2 ząbki „pokrojonego” czosnku, 4 pokrojone jabłka i wszystko krótko dusić. Gotowe?

Niespodzianka z piekarnika

Ugotowane ziemniaki obrać i pokroić na większe kawałki. Następnie wymieszaj je z aromatyczną mieszanką jabłkowo-bekonowo-cebulową i ułóż warstwami na blasze do pieczenia. Posmaruj powierzchnię naczynia roztopionym masłem i upiecz, aby nadać puddingowi chrupiącą skórkę. Podawaj ziemniaki apostoła jako danie główne. Zobaczysz, że Twoi goście je pokochają!

Źródła: www.toprecepty.cz, www.kudyznudy.cz