Delphi Forum: Czy Bliski Wschód potępił tę historię? – Co powiedzieli analitycy

Wyzwania stałej niestabilności na Bliskim Wschodzie i pytanie, czy region jest skazany na powtarzanie historii, przeanalizowały wysokich polityków, dyplomatów i naukowców w ramach 10. Forum Ekonomicznego Delphi, które odbywa się w Delphi w dniach 9-12 kwietnia. Na stole umieszczono wspomnienia z przeszłości, dzisiejszego konfliktu i nadziei na inną przyszłość.

Z poglądów mówców, ale także tych, którzy interweniowali przez społeczeństwo, grawitacja, a także intensywna złożoność pytania stały się jasne: czy Bliski Wschód jest skazany na powtarzając historię?

Paul Salem, wiceprezes ds. Zaangażowania międzynarodowego, Bliski Wschód, powiedział wyraźnie: „Bliski Wschód nie jest skazany na powtarzanie swojej historii”. Od 1979 r. Odniósł się do wielościennego kryzysu palestyńskiego i wpływu Iranu na rozwój Bliskiego Wschodu, wskazując na wejście Turcji i szerszego świata arabskiego w równanie geopolityczne. „Historia się nie powtarza, ale nieustannie nas przenika” – powiedział, zauważając, że nie ma jednego „nieskończonego kryzysu”, ale na wielu poziomach rzeczywistości. Podkreślił, że w krajach takich jak Zjednoczone Emiraty Arabskie lub Arabia Saudyjska istnieje postęp, podczas gdy inne, takie jak Jemen i Liban, pozostają w głębokim kryzysie. Odwołał się do nowych negocjacji i rozwoju USA-Jran w języku palestyńskim: „Rozwiązanie jest jasne, ale nadal brakuje kroków. W tym momencie tak, historia zwykle się powtarza”.

Opisał wpływ prezydenta Trumpa na Arabia Saudyjska na postępy w umowach Abrahama jako „obiecujące”.

Amre Moussa, były sekretarz generalny Ligi Arabskiej, członek rady dyrektorów, Nizami Ganjavi International Center, podkreślił: „Niekończący się kryzys jest możliwy – i politycy tacy jak Netanjahu wydają się kontynuować swoje utrwalenie”. Podkreślił następny dzień Gazy, podkreślając, że „nie ma ona podobieństw do reszty świata palestyńskiego” i że mapa polityczna powinna się jej unikać. Poparł potrzebę ożywienia Izraela i arabskiego ruchu pokojowego, ostrzegając: „Pomysł opuszczenia debaty palestyńskiej jest niedopuszczalny”. Podkreślił, że „nawet jeśli Hamas całkowicie wyjdzie z równania, jeśli sytuacja pozostaje taka, jak, w obszarach zawodu, nie będzie realnego rozwiązania”, aby dodać, że grupy gwałtowne po obu stronach muszą zostać odłożone na bok.

Z zadowoleniem przyjął propozycję Emmanuela Macrona dotyczącą państwa palestyńskiego i oszacował, że odrodzenie porozumień Abrahama było mało prawdopodobne po wydarzeniach w Gazie.

Ebtesam Al-Ketbi, prezes Centrum Polityki Emirates, argumentował, że Bliskiego Wschodu nie można traktować jako jednego podmiotu. „Istnieją kraje, które postępują, ale także czynniki zewnętrzne, które podważają stabilność. Tak więc historia powtarza się inaczej.” Odniósł rolę sił zewnętrznych w generacji ISIS i radykalizacji, zauważając, że wiele problemów nie pochodzi ze świata arabskiego. Dla Iranu oszacował, że żadna wojna z USA nie była finansowana. Stał silnie przeciwko premierowi Izraela: „Netanjahu jest problemem. Tak długo, jak pozostaje u władzy, nie ma perspektywy rozmowy. Priorytetuje swoją politykę wewnętrzną i Iran.” „Pokój potrzebuje dwóch, w jaki sposób będzie pokój z istniejącymi danymi?” Zapytał.

Podkreślił, że bez rozwiązywania Palestyńczyków nie może być postępu w świecie arabskim.

Zaid Eyadat, regionalny doradca ds. Stabilizacji i gospodarki politycznej, ONZ, ESCWA, nie zgodził się z fundamentem debaty w tytule „Endless Crisis”, argumentując, że konieczne jest oddzielenie koncepcji kryzysu od idei potępienia. „To nie jest kwestia orientalizmu, ale epistemologiczna. Bliski Wschód przeżywa osądy, ale z definicji nie jest dla nich skazane”.

Skomentował, że kryzys jako koncepcja jest produktem tego, jak polityka na Bliskim Wschodzie powstała w XX wieku, a nie stałe lub nieuniknione zjawisko.

Debata pozostała nie tylko z góry określonym mówcom, ale rozszerzona na uczestników publiczności, którzy pochodzili ze świata arabskiego i Izraela.