El Periódico2
Lifestyle

25 lat władzy Putina w Rosji: te same cele, ale większa paranoja wobec Zachodu

Pieprzył wszystkich sprzeciwił sięzmuszając wielu korespondentów do szybkiego powrotu do Moskwy i świętowania wejścia w nowe tysiąclecie w samolotach i na lotniskach. 31 grudnia 1999 r. Prezydent Borys Jelcyn zwrócił się w telewizji do swoich współobywateli nie pogratulując im rocznicy, ale oznajmiając rezygnacja ze stanowiskapół roku wcześniej zaplanowane wybory prezydenckie w którym miał zostać wybrany jego następca. „Wyjeżdżam przed terminem… Rosja musi wejść nowe tysiąclecie z nowymi politykami, nowymi twarzami, z nowymi, inteligentnymi, silnymi i energicznymi ludźmi” – oznajmił były prezydent, który omal nie umarł dziesięcioleci.

Nikt, kto podążał za dramatyczne wydarzenia poprzednich miesięcy w eurazjatyckim gigantze wzbudziło wątpliwości, do kogo miał na myśli ówczesny prezydent Rosji, wypowiadając się w podobny sposób w swoim pożegnalnym przemówieniu na Kremlu. Chodziło o Władimir Władimirowicz Putinbyły agent KGB 47 lat występuje w Niemcy Wschodnie w czasie zimnej wojny, mianowany premierem dopiero w sierpniu poprzedniego roku. Prawdziwie nieznany opinii publicznej, który jako jedyne referencje kierownicze podał okres jednego roku, w którym był odpowiedzialny za Federalna Służba Bezpieczeństwa (FSB)jednego z oddziałów wszechpotężnej agencji wywiadowczej, dla której pracował w młodości.

I w tym momencie 1999 roku Putin wyłonił się jako zwycięzca ostrej walki politycznej, która toczyła się za kulisami w rosyjskiej elicie, z pierwsza opcja reprezentowany przez niego i jego świtę, byli agenci FSB z Petersburga oraz a druga możliwość na którego czele stoi popularny były premier Jewgienij Primakow. W szalonym okresie, który upłynął od lata do ostatniego dnia tego doniosłego roku, Rosja przechodziła od szoku do szoku, cierpiąc z powodu śmiercionośnych i dziwnych ataków, których celem było spowodowanie jak największej liczby ofiar śmiertelnych. ofiar cywilnychaby zobaczyć, jak jego armia rozpoczyna nową wojnę w Czeczenii, włączając oglądanie w telewizji i w godzinach największej oglądalności, ówczesny prokurator generalny Jurij Skuratow podczas orgii w łóżku z dwiema prostytutkami.

Procedura wyborcza

Wyniki wyborów do organów legislacyjnych, które odbyły się w grudniu, postawiły jego partię Edintsvo (Jednostkazalążek obecnej nieoficjalnej formacji Zjednoczona Rosja), naprędce utworzone w kilka miesięcy. I nic i nikt nie stanął na drodze Putina na szczyt, obracając w oczekiwaniu na konsultacje prezydenckiektóre ostatecznie przesunięto na marzec, w a zwykła procedura. Władza w Rosji przechodziła z rąk do rąk z taką szybkością, że sam Putin nie pozwolił sobie nawet na odebranie telefonu od swojego poprzednika na stanowisku, gdy ten zadzwonił z gratulacjami z okazji wiosennego zwycięstwa wyborczego, co potwierdza dokument „Świadkowie” Putina”, przygotowany przez dokumentalistę Witalij Manski na podstawie zdjęć uzyskanych podczas pierwszego roku jego urzędowania.

Od tego wszystkiego minęło ćwierć wieku; dwie i pół dekady naznaczone wojnami takimi jak ta Czeczenia (1999-2009), Gruzja (2008), Syria (2015-obecnie) o Ukraina (2022-obecnie)w związku z narastającą konfrontacją z Zachodem, która doprowadziła do całkowitego antagonizmu i narastającymi represjami politycznymi w Rosji, które przybrały na sile w latach poprzedzających inwazję na sąsiedni kraj. Patrząc wstecz, wśród analityków i obserwatorów w przeważającej mierze pojawia się pytanie, czy ten Putin nadal istnieje nieco niezdecydowany jeszcze przed kamerami, który błyskawicznie doszedł do władzy na przełomie wieków, jest ten sam, który odwrócił architekturę bezpieczeństwa w Europie, atakując militarnie po raz pierwszy po drugiej wojnie światowej a suwerenny kraj na Starym Kontynencie.

„Jego założenia są takie same jak wtedy, obsesja kontroli w kraju, w której odniósł sukces, oraz chęć przywrócenia miejsca, które według jego wizji odpowiada Rosji na świecie, szanowanej, a nawet budzi obawy, a nie osiągnął jeszcze wszystkich swoich celów, ale pracuje nad tym” – odpowiada „EL PERIÓDICO” Nicolás de Pedro, badacz w Instytucie Sztuki Statystycznej i ekspert ds. przestrzeni poradzieckiej.

Zdaniem tego naukowca niechęć do Zachodu zawsze była „bardzo zakorzeniony„w elicie kraju, która powstała po jego dojściu do władzy, obydwoje w prezydencie jak w przypadku członków Twoje środowiskodoświadczył upokorzenia związanego z „rozczłonkowaniem Związku Radzieckiego” i „upadkiem imperium sowieckiego”. Jednak antyzachodnia „paranoja” z biegiem lat uległa radykalizacji, zamieniając każde wydarzenie w „produkt spisku” UE i USA przeciwko ich reżimowi, uważa de Pedro.

Kolejnym elementem, który jego zdaniem wzmocnił Putina i umieścił go na obecnym stanowisku, jest niepewna i niespójna reakcja Zachodu na każdy przeprowadzany przez Rosję zamach stanu. Putin postrzega Waszyngton i Brukselę „jako ananas, z którego za każdym razem coś dostaje: po wojnie w Gruzji przyszedł „reset” (przewinięcie stosunków) promowany przez prezydenta USA Baracka Obamy„po aneksji Krymu nastąpiła budowa Nord Stream-2”, gazociągu łączącego Niemcy z Rosją – podsumowuje.

Zapisz się, aby kontynuować czytanie

source

Bogdan

Bogdan

Bogdan
Cześć, nazywam się Luca i jestem autorem tej strony z przydatnymi poradami kulinarnymi. Zawsze fascynowało mnie gotowanie i kulinarne eksperymenty. Dzięki wieloletniej praktyce i nauce różnych technik gotowania zdobyłem duże doświadczenie w gotowaniu różnych potraw.