100 lat: Carlos Paredes miał „trzy rzeczywistości, które prawie nigdy nie dostają”

I nie byłem nawet profesjonalistą z portugalskiej gitary, był to administracyjna w szpitalu: „Portugalczycy muszą mieć dość mnie”.

Gitarzysta Carlos Paredes Zrobiłbym w tę niedzielę 100 lat. Urodził się w Coimbra 16 lutego 1925 r. I zmarł w Lizbonie 23 lipca 2004 r., Gdzie rodzina przeprowadziła się już w 1931 r.

Syn gitarzysty Artur ParedesKolejna większa nazwa portugalskiej gitary, Carlos Paredes kontynuował rodzinną linię pokoleń muzyków, pozostając lojalnym wobec tradycji i stylu pochodzenia, dotykając gitary Coimbra, z dostrojeniem Fado de Coimbra.

Jednak nadrukowało Podejście osobiste, co doprowadziło go do głównych etapów i do wspólnej pracy z innymi wielkimi tłumaczami, takimi jak American Jazz Charlie Haden, z którym zredagował album „Dialogi”. Kronos Quartet przyjął „Zielone lata” do swojego repertuaru.

Carlos Paredes mieszkał głównie w Lisboa Miasto zainspirowało wiele swoich kompozycji. „Green Years”, jeden z najbardziej znanych z jego pracy, został skomponowany dla homonimicznego filmu Paulo Rochy, kamienia milowego nowego portugalskiego kina lat 60.

Antyfaszystowskie walki, sprzeciwiał się dyktaturze i był Pidepod koniec lat 50. XX wieku, został uwięziony w więzieniu Aljube i forcie Caxias.

Do lat 90. XX wieku pojednał gitarę z swoją aktywnością administracyjny w szpitalu São José w Lizbonie. „Jestem urzędnikiem. To nie jest zawód, który bardzo mi się podoba, ale jest to bardzo dostojny zawód ” – powiedział, cytowany w książce„ Amigo Paredes ”autorstwa Paulo Sérgio Dos Santos.

„Portugalczycy słyszeli mnie tak dawno temu, że muszą mieć mnie dość”powiedział opinii publicznej w 1991 r., Cytowany w publikacji poświęconej mu przez lizbon biblioteki i oporu.

A nawet pewni: „Jestem niewiele więcej niż amator gitary” – Nie była profesjonalnym gitarzystą.

Wiele lat wcześniej, w 1978 r. W gazecie O Diário napisał: „Historycznie walka o obronę i solidność duchowej integralności narodu portugalskiego należy dystrybuować na dwa okresy. Wymagało to pierwszego w pełnym faszyzmie i towarzyszącym jego rozwojowi i upadku do wyzwolenia w 1974 r., Aby uzyskać zamieszanie wartości, kastracji sztuki, zastąpienia bardziej świadomych form ekspresji z bardziej manipulowalnymi innymi. Konieczne było oddzielenie pszenicy od plew. ”

W tym tekście, cytowanym w publikacji z 2003 r. Republiki biblioteki biblioteki i oporu, Walls kontynuował: „Jako logiczne, tak trudne zadania zaczęły pasować do intelektualistów. Intelektualność i kultura zaczęły stanowić ogólny konsensus, wyłączną jednostkę. 25 kwietnia proces popularnej świadomości zdobył nowy i potężny oddech dzięki „eksplozji” twórczej zdolności mas, że reforma agrarna jest jednym z kompletnych i wspaniałych przykładów.

Gitarzysta napisał: „Obowiązki za ewolucję kultury należą teraz do równoważnych części, intelektualistów i wszystkich innych pracowników”.

W grudniu 1993 r. Mielopatia, Choroba, która zaatakowała mu strukturę kości i uniemożliwiła dotknięcie gitary.

W tym roku zaczął nagrywać ostatni album „Song for Titi”, który zostałby zredagowany dopiero w 2000 roku.

Okulary

Aby uczcić stulecie, istnieje zestaw Inicjatywy które rozpoczęły się na początku miesiąca i zostaną przedłużone w nadchodzących miesiącach, w tym dwa koncerty w niedzielę.

Na Magna Class of University of Lizbondołączy o 18:00 Ana Telles, Torres Vedras Fire Band, Carlos Alberto Moniz, dziewczyna, Gonçalo Lopes, Inês Vaz, Joana Bagê, Luísa Amaro, Mafalda Lemos, Gonçalo Lopes, Mario Laginha, Miguel Amaral, Simon Mota, Duszy Minor i zespół kierunki.

Bezpłatny program wstępu, który jest częścią programu muzycznego na Uniwersytecie Lizbony, jest już wyprzedany.

Również dzisiaj, w Convento São Francisco w Coimbraamerykański Ben Chasny i portugalski Norberto Lobo dają jeszcze jeden z kilku koncertów z serii występów pod motto „Paredes”, uhonorując muzyka „Zielonych lat”, który kontynuuje w Faro, we wtorek i w drżenie, na Azorach, w kwietniu.

Zgromadzenie Republiki oznacza stulecie narodzin gitarzysty z koncertem Luísy Amaro, w środę w pokoju Senatu.

Wejście na koncert „Carlos Paredes – 100 lat”, który jest zaplanowany na 19:00, wkrótce po zakończeniu sesji plenarnej, jest bezpłatne, oznaczając.

Luísa Amaro przypomniał sobie największą cnotę Carlosa Paredesa: „Był cnotliwy w gitary portugalskiej: jako muzyk, jako trener, był fantastyczny, ponieważ on był fantastyczny, ponieważ on Grał w to, co skomponował i doskonale interpretował. Te trzy rzeczywistości, w tej samej osobie, prawie nigdy nie dostają„.

W piątek, IN Circus Theatre, w Braga, Pianista Mario Laginha gra z Julianem Arguelles (saksofon), Romeu Tristan (podwójny bas) i João Pereira (perkusja) na koncercie gitarzysty.

Centenne celebracyjne program Carlosa Paredesa, „Variations for Carlos Paredes”, został podzielony na trzy linie działania: aspekt performatywny, z pokazami, aspektem badawczym, z publikacjami i kolokwami ​​oraz aspektem edukacyjnym, z warsztatami, wizytami i scenariuszami.

Program został przygotowany przez grupę roboczą, mianowaną przez Ministerstwo Kultury i koordynowana przez Levi Batista (wykonawca testamentu Carlosa Paredesa), z którego dyrektor Muzeum Fado, Sara Pereira, koordynator zespołu instalacyjnego, był częściowo National Sound Archives, Pedro Félix, historyk António Nunes i Filipa Alfaro (Ministerstwo Kultury).